มธุรสโลกันตร์
ตอนที่ 3
ooooooo
เพชรน้ำผึ้งกุลีกุจอช่วยพิกุลดูแลภูผา กระเช้า ขัดขวางเต็มที่เลยถูกหม่อมหลวงสาวตวาดเป็นครั้งแรก
“ใครไม่เกี่ยวอย่ายุ่ง!”
ก้องกับรุ่งช่วยประคองลูกพี่หนุ่มไปพัก เพชรน้ำผึ้งคอยเช็ดหน้าเช็ดตัวให้ภูผาที่เริ่มไข้ขึ้น หม่อมหลวงสาวเสียใจมากที่วีรกรรมของตนทำให้เรื่องเลยเถิดภูผาต้องเจ็บตัวแทนเกือบตาย
พิกุลต้มยาและทำสมุนไพรทำแผลให้ภูผา อาสาตัวเต็มที่จะช่วยดูแลแต่เพชรน้ำผึ้งปฏิเสธ อยากดูแลภูผาด้วยตัวเองเพื่อไถ่โทษที่ทำให้เขาเกือบถึงแก่ชีวิต
ภูผาอาการหนักไม่น้อย พิษจากบาดแผลทำให้เขามีอาการไข้ตลอดคืน เพชรน้ำผึ้งกระวนกระวายใจมากตัดสินใจนอนกอดเขาไว้ทั้งคืนเพื่อให้ความอบอุ่น
“นายอย่าเป็นอะไรนะ”
ระหว่างที่สถานการณ์ในรังโจรบนภูพยัคฆ์ไม่ค่อยดี สมยศกับเผ่าเทพได้ต้อนรับนายตำรวจยศนายพลมาเป็นที่ปรึกษาเป็นกรณีพิเศษในปฏิบัติการกวาดล้างพวกเสือผัน
ดนู นายพลหนุ่มใหญ่นั่นเองที่เดินทางมาถึงไพรวารีเพื่อปฏิบัติการพิเศษนี้โดยเฉพาะ เผ่าเทพอึ้งมาก รู้จักอีกฝ่ายดีเพราะสนิทสนมกับครอบครัว
“ผมไม่นึกเลยว่าคนที่จะมาช่วยเราคือคุณลุง ดนู ขอบคุณคุณลุงมากครับที่ดั้นด้นมาถึงบ้านป่าเมืองเถื่อน”
สมยศฟังแล้วยิ้มก่อนเผยว่าดนูคุ้นเคยพื้นที่ไพรวารีดีเพราะดูแลคดีเสือผันมาก่อน
“ลุงได้รับคำสั่งจากเบื้องบนโดยตรง ให้จัดการไอ้เสือผันให้ได้ไม่ว่าจับเป็นหรือจับตาย ความอหังการของมัน ทำให้ลุงเผชิญหน้ากับมันนับครั้งไม่ถ้วน เรียกได้ว่าเป็นคู่ปรับคู่แค้น”
ดนูเล่าด้วยสีหน้านิ่งสงบ คิดถึงวีรกรรมเมื่อหลายปีก่อนของตนที่ผลัดกันรุกผลัดกันรับกับเสือผันกระทั่งอีกฝ่ายต้องขาพิการเพราะถูกเขายิง!
ooooooo
ไม่ใช่แค่ดนูที่คิดถึงอดีต เสือผันก็สะดุ้งตื่นกลางดึกเพราะฝันร้ายตอนถูกดนูยิงขา อารมณ์เกรี้ยวกราดผุดขึ้นมาอย่างห้ามไม่อยู่ ผลุนผลันออกจากห้องนอนไปหน้าบ้านมองไปทางบ้านของภูผา
“วันนั้นเป็นทีของมึง แต่อีกไม่นานกูจะเอาคืนจนมึงเจ็บกระอักเลือดตาย!”
ลำเจียกเห็นอาการผัวก็ถอนใจยาว หนักใจที่ผัวยังแค้นดนูคู่ปรับเก่าไม่เลิกแบบนี้...
ภูผาไม่รู้เรื่องดนูหรือความแค้นของพ่อ ตื่นมา เห็นเพชรน้ำผึ้งโอบกอดเขาไว้อย่างห่วงใยก็ซึ้งใจ หม่อมหลวงสาวเขินมากเมื่อเห็นแววตาหวานๆของเขา แกล้งแหวกลบเกลื่อน
“ยังมาทำตาทะลึ่ง รู้อย่างนี้ปล่อยให้นอนพะงาบๆ ตายตั้งแต่เมื่อคืน”
“ฉันรู้เธอไม่ใจดำปล่อยให้ฉันตายหรอก”
“ฉันไม่ใช่พวกลืมคุณคน พี่ช่วยฉัน ฉันก็ต้องช่วยพี่”
