มธุรสโลกันตร์
ตอนที่ 3
“ไม่ต้องเรียกมันหรอก ไอ้ผามันไม่มันส์
เท่าพี่หรอก คิดถึงเลือดสาวพรหมจรรย์ใต้แสงดาวแล้วกระสันจริงโว้ย”
ขาดคำก็กระชากเสื้อจะขืนใจ เพชรน้ำผึ้งกลัวมาก เกือบเสียท่าแล้วหากว่าภูผาจะไม่โผล่มาช่วย!
ooooooo
ภูผาโกรธมากพร้อมมีเรื่องเต็มที่ ผจงโมโหที่ถูกขัดจังหวะโถมตัวใส่น้องชายและเกือบจัดการอีกฝ่ายได้อยู่แล้วหากเพชรน้ำผึ้งจะไม่คว้าปืนพกของผจงยิงถากหน้าเจ้าของ!
เสียงปืนทำให้พวกชาวบ้านแตกตื่น รวมทั้งเสือผันที่เดือดจัดเมื่อเห็นสภาพลูกชายทั้งสอง
“พวกเอ็งทำตัวน่าสมเพช ไอ้พวกชิงหมาเกิด!”
ผจงเห็นหน้าพ่อก็ฟ้องทันทีว่าเพชรน้ำผึ้ง
เป็นคนลั่นไก เสือผันหัวเสียมากด่าลั่น
“นังกาลกิณี! เอ็งทำให้ลูกข้าต้องทะเลาะกันซ้ำยังกล้ายิงไอ้ผจง ข้าจะแล่เนื้อเอ็งออกมาเป็นชิ้นๆ”
ภูผาเห็นท่าไม่ดีรีบแก้ต่างแทนว่าที่เมีย
“พ่อจะลงโทษน้ำผึ้งก็ไม่ถูก พี่ผจงจะขืนใจน้ำผึ้ง”
ผจงหน้าเสียโพล่งแก้ตัว “อย่าไปฟังมันนะพ่อ มันโกหก มันกำลังหนี ฉันเข้าไปขวาง มันหาทางรอดเข้ามายั่วฉันร้องขอให้ฉันเอามันแล้วปล่อยมันไป...นังนี่มันร่าน!”
เพชรน้ำผึ้งทนเฉยไม่ไหวชี้หน้าด่าผจง “มันทำร้ายฉันฉันก็ต้องป้องกันตัว แกนั่นแหละที่ตอแหลหน้าด้านๆ คนอย่างฉันไม่มีวันทำต่ำทรามอย่างนั้น แล้วฉันก็ไม่เคยคิดยั่วโจรถ่อยอย่างแกด้วย”
ท่าทางก๋ากั่นเถียงคำไม่ตกฟากของเพชรน้ำผึ้งทำให้เสือผันเดือดจัด
“เอ็งมาไม่กี่วันก็สร้างเรื่องวุ่นวาย แล้วลั่นกระสุนใส่ลูกข้า เอ็งต้องถูกลงโทษอย่างสาสม!”
เพชรน้ำผึ้งตกใจมากแต่ยังทำใจดีสู้เสือ
“ฉันไม่เคยคิดสร้างปัญหา พวกนายนั่นแหละจับฉันมาทำไม ถ้าคิดว่าฉันเป็นตัวกาลกิณี ปิดตาแล้วพาฉันไปปล่อย ฉันจะไม่บอกใครว่ามีรังโจรอยู่ที่นี่ ฉันไม่เคยคิดทำให้ใครต้องเดือดร้อน ฉันแค่จะหนีกลับบ้าน ลูกของพ่อเสือนั่นแหละเข้ามาปล้ำฉัน พี่ผาเข้าไปช่วยฉัน”
เสือผันไม่ยี่หระคำพูดโอดครวญของเพชรน้ำผึ้งประกาศลงโทษลูกชายทั้งสอง
“ไอ้ผจง! ไอ้ผา! พวกเอ็งกินข้าวหม้อเดียวกันแต่ดันทะเลาะกันแย่งนั่งนี่ ทำตัวอย่างกับหมาเห่ากันแย่งตัวเมีย ข้าต้องลงโทษพวกเอ็งให้เป็นเยี่ยงอย่าง”
ผจงโวยวายไม่ยอมรับผิด ต่างจากภูผาที่ก้มหน้ารับโทษแต่โดยดี
“ฉันปล่อยให้เมียหนี ฉันยอมรับโทษ”
