ม่านบังใจ

หลังจากสิริโสภาตะบึงตะบอนกลับไปแล้ว วันนี้ไทว์ไปทำงานอย่างไม่มีสมาธิ ผู้กำกับเข้ามาถามว่าตกลงจะแต่งงานวันไหน ไทว์พูดเซ็งๆว่ากำลังหาฤกษ์อยู่

ผู้กำกับบอกว่าตนคนหนึ่งล่ะที่ไม่เชื่อเรื่องฤกษ์ยามเท่าไหร่ เห็นพวกที่ไปหาหมอดังดูฤกษ์ แต่งกันอลังการแต่สุดท้ายก็เลิก บอกว่า “ผมชอบฤกษ์สะดวกมากกว่า”

ไทว์ว่าตนก็เหมือนกันแต่สิริโสภาค่อนข้างถือ

“ก็ตามใจเขาหน่อย รู้วันเมื่อไหร่ก็บอกแล้วกันนะ”

ไทว์ขอบคุณผู้กำกับ ก็พอดีเสียงโทรศัพท์มือถือดังขึ้น เป็นสายจากคุณพ่อของสิริโสภาเรียกให้ไปหา ไทว์บอกว่าเดี๋ยวไป แต่ก็นึกแปลกใจว่ามีเรื่องอะไร

ที่แท้สิริโสภาบอกพ่อว่าจะไม่แต่งงานกับไทว์แล้ว พ่อไม่สบายใจจึงเรียกไทว์มาถาม ไทว์จึงเล่าให้ฟัง ว่าเธองอนตน หาว่าไม่กระตือรือร้น ทั้งที่ได้ฤกษ์ไกลตั้งปีหน้า

พ่อบอกว่าบอกแล้วว่าให้เอาฤกษ์สะดวกก็ไม่ยอม ไปหาอาจารย์อะไรก็ไม่รู้ให้หาฤกษ์ให้ ไทว์บอกว่าตนก็คิดแบบคุณพ่อ แต่สิริโสภาไม่ยอม

พ่อบอกว่านึกว่าเรื่องอะไร ขอโทษที่เรียกไทว์ มาสอบถาม งั้นก็ไปคุยกันเสีย สิริโสภาอยู่ที่สวนหลังบ้าน

ไทว์ไปบ่นว่าเธอทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่ ก็ถูกสิริโสภาโวยวายถามว่าตกลงเขาจะมาง้อหรือมาต่อว่าตนกันแน่ ไทว์ถามว่าเรื่องแค่นี้เรายังเคลียร์กันไม่ได้แล้วต่อไปเราจะอยู่กันได้ยังไง

สิริโสภาโกรธมากบอกว่างั้นก็ไม่ต้องอยู่ ไม่ต้องแต่ง แล้วไล่เขาให้กลับไปเลย ตนอยากอยู่คนเดียว ไทว์ลุกขึ้นเดินออกไปจริงๆ  สิริโสภายิ่งโมโหที่ไทว์ไม่ยอมง้อตน

ไทว์โมโหเดินมาถึงรถก็ได้ยินเสียงมือถือดัง เขาหยิบดูก็แปลกใจที่เห็นไลน์เด้งขึ้นมาขอเพิ่มเพื่อนเป็นชื่อ “กาย” เขาขยายรูปดูก็จำได้ว่าเคยเห็นไปกับสิริโสภา มองที่จอเห็นกายส่งคลิปวิดีโอมาให้

สิริโสภายังนั่งหงุดหงิดอยู่ที่สวน ได้ยินเสียงคนเดินมาก็กระหยิ่มพึมพำ “สุดท้ายก็ต้องกลับมาง้อเรา” แต่พอหันมองก็ชะงักเมื่อเห็นสีหน้าแววตาไทว์ที่เครียดขรึมอย่างไม่เคยเห็นมาก่อน

ooooooo