ดวงใจขบถ

“มาขวางทางเราทำไมยุพราช เฮาจะรีบไปทำงานให้เสร็จ จะได้กลับ”

“เฮาว่ามันต้องมีอะไรแน่ๆ เจ้าจ้อยต้องตอบคำถามข้าเฮามาก่อน”

“คำถามอะไรอีก”

“ทำไมเจ้าจ้อยถึงคิดว่าคนที่แอบลักลอบเข้ามาในปางไม้เป็นทหารซาอูที่ถูกส่งมา เจ้าจ้อยเดาเองจริงๆ หรือว่ามีใครบอกอะไรเจ้า”

“นี่เจ้าไม่เชื่อเฮาจริงๆหรือ”

“หามิได้เจ้าค่า ข้าเฮาแค่สงสัยว่าตอนนี้เราอยู่ในประเทศไทยแล้ว แต่ทำไมเจ้าจ้อยถึงคิดว่าทหารซาอูจะกล้าติดตามเรามาถึงที่นี่”

“เจ้าระแวงอะไรเฮา ทีเฮาเองไม่เคยระแวงอะไรเจ้าเลย เฮาเชื่อที่เจ้าพูดทุกอย่าง จนกระทั่ง...”

อ่อนคำเห็นว่าเจ้าจ้อยจะหลุดพูดมากไป เลยรีบตัดบท “พอได้แล้วยุพราช เจ้าชักจะล่วงเกินเจ้าจ้อยมากเกินไปแล้วนะ”

“มิบังอาจ...ข้าเฮาขออภัยถ้าล่วงเกินเจ้าจ้อยมากเกินไป”

“ทีหลังอย่าทำแบบนี้อีก เฮาอาจจะไม่ยอมให้อภัยเจ้าได้ทุกครั้งเหมือนครั้งนี้” เจ้าจ้อยเดินผละไป ลอบถอนใจโล่งอกที่ความลับยังไม่แตก

ooooooo

ที่มุมหนึ่งนอกปางไม้ อันโตนกับจ่อเอซ่อนตัวส่องกล้องทางไกลเข้ามาเห็นเจ้าจ้อยชัดเจน ทั้งคู่กระเหี้ยนกระหือรือจะจับตัวเจ้าจ้อยให้ได้ จึงพรางหน้าตาลักลอบเข้ามาแต่โดนพสุกับเผ่าเทพโผล่มาสกัดกั้น

สองฝ่ายต่อสู้กันหน้าปางไม้โดยไม่มีคนข้างในรู้เห็น อันโตนกับจ่อเอจำพสุได้ว่าเป็นทหารไทยที่ไปช่วยเจ้าจ้อยหนี ขณะที่พสุแม้ไม่เห็นหน้าพวกเขาแต่ก็แน่ใจว่าคือทหารซาอู จึงพยายามจะจับตัวให้ได้ แต่สุดท้ายทั้งคู่ก็หนีไปได้ด้วยรถยนต์ที่จอดซุ่มไว้

เมื่อแน่ใจอย่างนั้นแล้ว เผ่าเทพบอกว่าตนจะรีบรายงานหน่วยให้ส่งกำลังตำรวจท้องที่ตามพวกมันสองคน พสุเสริมว่าอย่าลืมให้หน่วยแจ้งให้เจ้าหลวงทราบด้วย ส่วนตนก็ต้องไปเตือนให้เจ้าแสงจันทาระวังตัวไว้เหมือนกัน

“พวกมันบุกมาวันนี้แสดงว่าเป้าหมายของมันคือเจ้าแสงจันทา แต่ไม่รู้ว่ามันต้องการจับเป็นหรือจับตายกันแน่”

“โชคดีนะที่เราตามมาทัน ไม่อย่างนั้นเจ้าแสงจันทาจะเป็นยังไงก็ไม่รู้” พสุมองเข้าไปที่ปางไม้อย่างโล่งอกที่เขาสามารถปกป้องเจ้าจ้อยไว้ได้อีกครั้ง

ทางฝ่ายยุพราชที่ยังเคลือบแคลงเรื่องเจ้าจ้อยพูดถึงทหารซาอู เขาหาโอกาสคาดคั้นอ่อนคำอีกคน แต่กลายเป็นโดนนางตอกหน้าด้วยคำพูดคลุมเครือว่าเขาทำผิด มีเรื่องปิดบังเจ้าจ้อย

“เจ้าพูดอะไรเหลวไหลเลอะเทอะ เฮาไม่เคยทำผิด ยิ่งเรื่องปิดบังเจ้าจ้อยยิ่งไม่มีใหญ่ เฮาไปดีกว่า ป่านนี้เจ้าจ้อยคงคุยธุระเสร็จแล้ว” ยุพราชรีบเดินไปอย่างมีพิรุธ

อ่อนคำมองตามและบ่นพึมพำด้วยความเป็นห่วง “ถ้าวันไหนเจ้าจ้อยเปิดเผยว่ารู้ความจริงแล้วว่าเจ้าโกหก เจ้าจะเป็นยังไงนะยุพราช”