ดวงใจขบถ
ตอนที่ 8
ทันทีที่พสุกลับเข้ามาในบ้านร้างฝั่งตรงข้ามคุ้มจันทราซึ่งเป็นที่พักอาศัยชั่วคราว ก็โดนใครคนหนึ่งโผล่พรวดมาชี้หน้าจนตกอกตกใจ
“เจอตัวแล้วไอ้โจรล่าสวาท”
“เฮ้ย!” พสุอุทานพร้อมกับตั้งการ์ดสู้ แต่พอได้ยินเสียงหัวเราะก็พ่นลมหายใจ “นึกว่าใคร ไอ้โจรไร้น้ำยานี่เอง”
เผ่าเทพนั่นเอง เขาเบรกหัวเราะแทบไม่ทันกับชื่อแซ่ที่เพื่อนตั้งให้ “อ้าว มีเจ้าหญิงเป็นแฟน ต้องข่มเพื่อนขนาดนี้เลยหรือวะ”
พสุหัวเราะขำคำพูดเพื่อนรัก พลางปลดอาวุธออกจากตัว
“หัวเราะเอิ๊กอ๊ากแบบนี้ ง้อเจ้าจ้อยได้สำเร็จแล้วล่ะสิ”
“ไม่ได้ง้อเว้ย เขาเรียกว่าปรับความเข้าใจกัน”
“เจ้าจ้อยไม่น่ายอมเข้าใจอะไรง่ายๆเล้ย”
“แสดงว่าฉันเลือกรักถูกคนแล้ว ผู้หญิงมีสติ ไม่ใช้อารมณ์อยู่เหนือเหตุผล”
“แต่แกเลือกคบเพื่อนผิด ที่ใช้อารมณ์เหนือความถูกต้อง”
พสุหุบยิ้มทันทีเมื่อนึกถึงยุพราช “ถ้าแกเคยผ่านการฝึก ผ่านการปฏิบัติภารกิจร่วมกับยุพราช แกจะไม่มีวันคิดว่าเลือกคบเพื่อนผิด”
พูดจบพสุถอนใจด้วยความรู้สึกเสียดายมิตรภาพ...
เช้าวันรุ่งขึ้น เจ้าจ้อยตื่นนอนด้วยสีหน้าแช่มชื่นสดใส ออกไปเดินชมนกชมไม้อย่างสบายใจ อ่อนคำยกถาดอาหารมาวางบนโต๊ะ เห็นรอยยิ้มเจ้านายก็ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ทักขึ้น
“เมื่อคืนนอนหลับฝันดีหรือเจ้าค่า”
“ทำไมหรือ”
“ก็ดูหน้าเจ้าจ้อยสิเจ้าค่า ยิ้มสดใสเป็นครั้งแรกหลังจากหนีข้ามแดนมาอยู่ที่คุ้ม”
เจ้าจ้อยไม่ตอบ แต่ตรงเข้ามาจิ้มนิ้วมือที่เอวอ่อนคำ “นี่แน่ะๆ ยังจะมาล้อเลียนเฮาอีก”
อ่อนคำปัดป้องพร้อมกับหัวเราะอย่างบ้าจี้ เจ้าจ้อยหยุดหยอกเล่น เปลี่ยนเป็นขอบใจอ่อนคำที่ช่วยทำให้ตนได้รู้ความจริงทั้งหมด
“แค่รู้ความจริงหรือเจ้าค่า ได้คืนดีกับหมวดพสุด้วยหรือยัง”
เจ้าจ้อยเขินพยักหน้าแทนคำตอบ อ่อนคำอมยิ้มแล้วลอยหน้าลอยตาหยอกล้อ
“เวลาที่คนรักกันมากๆเขาเจอกัน แล้วคืนดีกันเขาทำกันยังไงบ้างน้า...”
เจ้าจ้อยเขินมาก คว้าขนมปังในจานยัดใส่ปากอ่อนคำเพื่อให้หยุดล้อ
“โกรธหรือเจ้าค่า ข้าเฮาไม่ล้อแล้วก็ได้”
“เฮาไม่ได้โกรธเจ้า แต่เฮาโกรธยุพราช เฮาเพิ่งรู้ธาตุแท้ของเขาก็วันนี้เอง เฮาเหมือนคนโง่ที่หลงเชื่อคำโกหกเป็นตุเป็นตะของยุพราช”
“ข้าเฮาก็ไม่เห็นด้วยกับสิ่งที่ยุพราชทำ ข้าเฮาถึงพยายามหาความจริงให้เจ้าจ้อย แต่เจ้าจ้อยอย่าถือโทษโกรธยุพราชเลยเจ้าค่า ทั้งหมดที่เขาทำลงไปก็เพราะความรักที่มีต่อเจ้าจ้อย”
“เพียงเพื่อให้ได้สิ่งที่ตัวเองต้องการ ถึงกับสร้างเรื่องโกหกใส่ร้ายเพื่อนคนที่ร่วมรบกับตัวเองมา เฮาคิดไม่ถึงเลยว่ายุพราชจะทำลงไปได้”
