ดวงใจขบถ

ยุพราชได้ยินเสียงบางอย่าง รีบบอกอ่อนคำให้เงียบ แล้วพากันคลานไปหลังพุ่มไม้แอบมองออกมา

ขบวนรถนายพลอังกูแล่นมาจอดตรงบริเวณที่มีเต็นท์ทหารตั้งอยู่ริมทางที่เป็นชายป่า นายพลอังกูก้าวลงมาคุยกับทหาร ยุพราชเห็นชัดสบถชื่ออีกฝ่ายออกมาด้วยความแค้น

“ไอ้นายพลอังกู”

“ตัวพ่อออกโรงเองแบบนี้ ต้องมีอะไรในกอไผ่แน่ๆ”

“มันอาจจะมีเบาะแสของเจ้าหลวงแล้วก็ได้”

“ก็ไม่ดีน่ะสิ” อ่อนคำหน้าเสีย

“เฮาแค่เดาเอา แต่ความจริงเป็นยังไงเฮาไม่รู้...จะทำอย่างไรเราถึงจะรู้ความเคลื่อนไหวของพวกมัน”

อ่อนคำนิ่งคิดครู่หนึ่งก่อนกระซิบแผนการข้างหูยุพราช เสร็จแล้วผละออกมาถามอย่างหวังว่าจะได้รับคำชม

“เป็นยังไงเล่า แผนการเฮา”

“มีแต่คนบ้าเท่านั้นที่จะทำอย่างที่เจ้าวางแผน”

“เฮารู้ มันอันตรายเกินไป แต่ถ้าทำได้ เราจะล่วงรู้ความเคลื่อนไหวของพวกมันชนิดเห็นขี้เห็นไส้เลยนะ”

ยุพราชมองหน้าอ่อนคำเหมือนจะตำหนิอีก อ่อนคำเลยออกตัวว่า ตนแค่แนะนำ ไม่ทำก็ตามใจ

“เฮาจะทำ!”

“ว่าไงนะ ทำเหรอ ก็ไหนว่ามีแต่คนบ้าเท่านั้นที่จะทำ”

“คนบ้าคนนั้นก็คือเฮายังไงล่ะ มันเป็นวิธีเดียวที่เราจะรู้ความลับของมันได้ใกล้ชิดที่สุด”

แล้วยุพราชกับอ่อนคำก็ลอบเข้าไปทำร้ายทหารหญิงชายคู่หนึ่งที่ตระเวนอยู่รอบนอก ก่อนจะเอาเสื้อผ้ามาผลัดเปลี่ยนแล้วปลอมตัวเป็นทหารซาอู แต่จู่ๆยุพราชเกิดความกังวลจะไม่ให้อ่อนคำเข้าไปด้วยกับตน

“นี่ไม่ใช่เรื่องเล่นๆ มันอันตรายกว่าที่เจ้าคิดไว้นะ”

“เฮาไม่ใช่เด็กอมมือ เฮารู้ แต่ที่เรากำลังทำมันงานเพื่อชาติ ช่วยชีวิตของเจ้าหลวงกับมหาเทวีไม่ใช่หรือ ถ้าสิ่งนี้จะช่วยเจ้าหลวงกับมหาเทวีได้  เฮาก็พร้อมจะเอาชีวิตของเฮาเข้าเสี่ยง”

อ่อนคำพูดจริงจัง ไม่ได้ล้อเล่นเหมือนที่ผ่านมา ยุพราชรับรู้ถึงความจริงจังนั้นเลยล้มเลิกความคิดที่จะห้าม

ooooooo

ทางด้านพสุกับเจ้าจ้อยที่หยุดพักอาศัยในบ้านหลังหนึ่งในเขตเมืองแพรก พสุกำลังหุงข้าวต้มเพื่อให้เจ้าจ้อยกินกับปลาแห้งย่างไฟ แต่เพราะความเป็นห่วง จึงกลับออกมาดูเธอเป็นระยะทั้งที่ข้าวยังไม่สุก

ปรากฏว่าออกมารู้เห็นว่าเจ้าจ้อยไข้ขึ้นตัวร้อนจัด พสุรีบไปเอาน้ำใส่กะละมังเอาผ้าชุบน้ำมาจะเช็ดลำคอ และแขนขาให้ แต่เจ้าจ้อยเอ่ยอย่างเกรงใจ

“ไม่ต้องหรอกหมวด เฮารบกวนหมวดเยอะแล้ว เฮาไม่เป็นไรหรอก”

“อย่าดื้อสิครับ ไข้ขึ้นตัวร้อนแบบนี้กินยาอย่างเดียวอาจจะเอาไม่อยู่ ต้องเช็ดตัวช่วย ไข้ถึงจะลดเร็ว ขืนปล่อยเอาไว้องค์หญิงอาจจะป่วยหนัก พรุ่งนี้เราก็เดินทางต่อไม่ได้นะครับ โอกาสที่องค์หญิงจะได้เจอพ่อแม่ ก็จะช้าไปอีก”