ดวงใจขบถ

“พูดอะไรอย่างนั้นครับ ผมจะไม่มีวันปล่อยให้องค์หญิงเป็นอะไรไปเด็ดขาด ถ้าคุณตาย ผมต้องตายก่อน คุณต้องมีชีวิตรอดข้ามชายแดนไปให้ได้ เมืองไทยของผมกำลังรอคุณอยู่”

“เฮาดีใจเหลือเกินที่วันนี้เฮามีคุณอยู่ใกล้ๆ”

“ไม่ใช่แค่วันนี้ ถ้าผมมีบุญวาสนามากพอ ผมอยากอยู่กับองค์หญิงไปตลอดชีวิตครับ”

เจ้าจ้อยผละออกจากอกพสุ มองหน้าเขาเห็นแววตาความจริงจังในนั้น พสุยื่นมือมาประคองใบหน้าสวยงามของเจ้าจ้อยและยื่นหน้าตัวเองมาจะจูบ แต่เจ้าจ้อยยกมือแตะปากเขาไว้อย่างเหนียมอาย

“เฮากำลังไม่สบาย เดี๋ยวหมวดจะติดไข้จากเฮานะ”

“ถ้าอย่างนั้นให้ตัวผมซึมซับไข้จากคุณ เมื่อตื่นขึ้นองค์หญิงจะได้หาย...หลับนะครับ ผมจะอยู่ข้างๆ คุณทั้งคืน”

สองคนสวมกอดกันแก้มแนบแก้ม บรรยากาศอบอวลไปด้วยความรัก...

เวลาเดียวกันนั้น พวกอันโตนยังคงเดินเท้าผ่านเรือกสวนไร่นาชาวบ้านมาทางเส้นทางเดียวกับพสุและเจ้าจ้อย หลังจากวิญญาณร้ายที่ส่งไปทำอะไรองค์หญิงแห่งเมืองจายไม่ได้ ทำให้อันโตนเชื่อว่าชายชุดดำที่พานางหนีไปต้องมีของดีแน่ๆ แต่ถึงยังไงพวกเขาก็ต้องตามต่อไป โดยจะไม่หยุดพักจนกว่าจะเจอตัวสองคนนั้น

อีกทางที่พวกอกานซิงห์พาเจ้าหลวงกับมหาเทวีหนี บัดนี้ทุกคนกำลังจะมุ่งหน้าไปขึ้นฝั่งที่ท่ากระแตงโดยอกานซิงห์ติดต่อคนเรือเอาไว้แล้ว แต่ไม่ทันจะไปพวกนายพลอังกูก็ตามมาถึง ไล่เลี่ยกันนั้นยุพราชกับอ่อนคำก็ตามมาด้วยเช่นกัน

สองคนลอบเข้าไปพบกลุ่มเจ้าหลวงได้สำเร็จ ขณะที่พวกนายพลอังกูก็นำกำลังล้อมพวกเจ้าหลวงไว้ทุกทิศทาง มหาเทวีเห็นอ่อนคำก็ถามหาเจ้าจ้อยทันที

“อ่อนคำเจ้ามาได้ยังไง แล้วเจ้าจ้อยล่ะ”

“เจ้าจ้อยปลอดภัยดีเจ้าค่า แต่ถูกช่วยไปอีกทางนึง”

“ใครเป็นคนช่วยไป”

“เพื่อนทหารของเฮาเองเจ้าค่า เฮากับเพื่อนถูกส่งมาช่วยเจ้าหลวง มหาเทวีแล้วก็เจ้าจ้อย”

“ใครส่งมาช่วย”

“พันธมิตรของพระองค์เจ้าค่า เรื่องมันยาว ออกไปจากที่นี่ได้เสียก่อน แล้วเฮาจะเล่าให้ฟังเจ้าค่า รีบไปเถอะเจ้าค่า...ทางนี้”

เจ้าแสงหน่อฟ้าและมหาเทวีพยักหน้า ทั้งหมดรีบพากันลอดรูไปทางประตูหลังที่ยุพราชกับอ่อนคำงัดเข้ามา เพื่อจะลงเรือไปท่ากระแตง แต่เพราะพวกนายพลอังกูยังตามไม่ลดละและใช้ภูตพรายเข้าเล่นงาน ทำให้ยากต่อการจะหนีรอด

เจ้าหลวงนึกได้ว่าตนมีเครื่องรางคือพญาแมลงภู่ดำที่ท่านพ่อมอบให้ติดตัวไว้ จึงนำออกมาตั้งจิตภาวนาอธิษฐานขอจงช่วยปกป้องให้แคล้วคลาดปลอดภัย ปรากฏว่าพญาแมลงภู่ดำมีพลังอำนาจลึกลับทำให้ทุกคนรอดพ้นสายตาพวกนายพลอังกูและสามารถหนีลงเรือไปได้อย่างปลอดภัย

นายพลอังกูเจ็บใจมากและรู้ได้ทันทีว่าพวกเจ้าหลวงหนีไปเพราะอำนาจของพญาแมลงภู่ดำ เพราะเขาพบปีกบางๆของแมลงภู่ดำตกอยู่บริเวณนี้

ooooooo