ตอนที่ 9
การโต้เถียงกันหน้าดำคร่ำเครียดหน้าเตียงพายทำให้พายเริ่มปวดหัว อรจิราเข้าไปแตะตัวพายปลอบแต่พายยิ่งกลัวร้องไห้เสียงดัง อรจิราตกใจรีบบอกว่าตนไม่ได้ทำอะไรพายเลย แต่พอนวียาเข้าไปปลอบ พายก็โผเข้ากอดร้องไห้สะอึกสะอื้น
พ่อแม่นวียามาถึงด้วยสีหน้าแจ่มใสที่พายฟื้นแล้ว แต่พอโผล่เข้ามาเห็นเหตุการณ์ในห้องก็อึ้ง
พ่อแม่นวียาเข้าไปเคลียร์กับแม่พาทิศ พูดเอาแต่ได้ว่าพายเหมือนจะจำยัยวีได้ ตนควรพาพายไปอยู่กับวีที่บ้านก่อน แม่พาทิศหน้าตึงทันที บอกว่าจะเอาหลานตนไปไม่ได้ ตนรู้ว่าพวกเขาวางแผนอะไรกันอยู่
พ่อนวียาและแม่ของพาทิศโต้เถียงแย่งสิทธิ์การเลี้ยงดูพายกันตึงเครียด จนแม่ของนวียาเข้ามาสงบศึก
“นี่ไม่ใช่เวลามาเอาชนะกันนะ ฉันขอร้องล่ะขอให้คุณถือซะว่าทำเพื่อพายได้ไหม เพื่อหลานของเรา”แม่พาทิศสวนทันควันว่าตนไปนับญาติด้วยตั้งแต่เมื่อไหร่
“พอเถอะครับ” พาทิศเข้าแทรก หันบอกนวียาว่า “คุณพาพายกลับไป ผมจะเอาของใช้ของพายตามไปให้ที่บ้าน” แม่พาทิศได้ยินแล้วอึ้ง พูดไม่ออกอีกเลย
นนทวีเข้าไปนอนกล่อมพายในห้อง อรจิราเดินผ่านมองเข้าไปเห็นท่าทีที่อ่อนโยนอบอุ่นที่นนทวีมีต่อพาย อรจิราเดินผ่านไปด้วยความรู้สึกดี
ฝ่ายพาทิศกลับไปเก็บของพายที่บ้าน หยิบตุ๊กตาอาชาคลับที่พายรักใส่ถุง เห็นรูปที่พายวาดตัวเองจูงมือกับตนแล้วน้ำตาคลออย่างเจ็บปวดใจ
ooooooo
เมื่อพาพายมาอยู่ที่บ้าน นนทวีถามว่าพายชอบบ้านนี้ไหม พายบอกว่าชอบ ถามว่าเมื่อก่อนพายเคยอยู่บ้านนี้หรือ นนทวีบอกว่าเปล่าแต่อยู่อีกบ้านหนึ่งกับพ่อพาทิศ พายถามว่าน้าที่ชอบเรียกตนว่าลูกหรือ?
“ใช่ค่ะ จริงๆแล้วเขาเป็นน้าของพาย แต่เขารักพายเหมือนลูกแท้ๆเลยนะแล้วพายก็รักคุณพ่อพาทิศเหมือนคุณพ่อแท้ๆเลยด้วยนะ” พายถามว่าแล้วทำไมตนไม่ได้อยู่กับคุณพ่อตั้งแต่แรก “เมื่อก่อนพ่อไม่เคยรู้เลยว่ามีพายอยู่บนโลกนี้ แต่วันนี้พ่อรู้แล้ว พ่อจะดูแลพายของพ่อให้ดีที่สุด”
แม้พายจะสับสนจำอะไรไม่ได้ แต่ก็รู้สึกอบอุ่น