รักพลิกล็อก

อรจิราทั้งเมาทั้งโกรธ เดินชนโน่นชนนี่ทำท่าจะล้ม นนทวีรีบเข้าประคอง บอกว่าเธอเมามากนะ ถูกอรจิราปัดป้องและผละจากนนทวี ตวาดเมาๆ

“อย่าแตะต้องตัวฉัน ออกไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้ แล้วก็ออกไปจากชีวิตฉันซะ ฉันไม่ต้องการคนฉวยโอกาสอย่างแก!”

นนทวีสะเทือนใจแต่พยายามบอกให้ใจเย็นๆ พายกำลังไม่สบาย ก็ถูกอรจริยาตวาดเสียงดังกว่าเก่าว่า

“ก็เพราะแกไง ชีวิตฉันถึงต้องเป็นแบบนี้ แกทำให้ฉันต้องเป็นแบบนี้! ออกไป!!”

เสียงตะเบ็งของอรจิราดังไปถึงข้างนอก พยาบาลที่หน้าวอร์ดลุกไปทันที นวียากับกิตติพัศรีบตามพยาบาลไป

ooooooo

ในห้องพิเศษของพาย อรจิราทั้งร้องไห้ทั้งด่านนทวีแล้วเดินไปหาพายถามว่าเจ็บมากไหม นนทวีขอร้องว่าอย่าส่งเสียงรบกวนลูกเลย อรจิราไม่ฟังเสียงตะคอก “ปล่อยฉัน บอกให้ปล่อยไง”

“อรจิรา คุณเลิกอาละวาดเสียทีได้ไหม” กิตติพัศเข้ามากับนวียา พออรจิราเห็นทั้งสองก็สะอึก นนทวีปล่อยมือจากเธอ ทุกคนชะงักงัน อึดใจเดียวอรจิราก็ยิ้มหวานเดินเข้าไปซบอกกิตติพัศ ดราม่าทันที...

“กิต...คุณมาทันเห็นใจอรพอดี อรใจแทบสลายเพราะเห็นลูกเจ็บหนักขนาดนี้ ยัยพาย อรอยากให้เป็นลูกของกิตนะ”

กิตติพัศตั้งตัวไม่ทัน พอได้สติก็แกะมืออรจิราที่กอดตนอยู่ออก ถามว่า

“อร คุณทำอะไรของคุณเนี่ย ปล่อยผมได้แล้ว”

อรจิราถูกกิตติพัศแกะมือออกก็ไม่พอใจ หันไปเห็นนวียาก็พาลหาเรื่องว่า

“กิตเลิกกับยัยศรุดา เลยหันมาคบยัยนี่ต่อเหรอ ยัยนวียา คิดเหรอว่าจะแย่งกิตไปได้”

อรจิราพุ่งเข้าไปจะทำร้ายนวียา แต่ไม่ทันถึงก็หมดสติกลางอากาศเพราะเมาเสียก่อน ดีที่กิตติพัศประคองไว้ทัน

ศรุดาอยู่ที่บ้านพาทิศ แม่ยังรำพึงรำพันเสียใจที่สร้างปัญหาให้กับลูกรวมทั้งศรุดาด้วย เธอปลอบใจว่าอย่าโทษตัวเองเลย ไม่ใช่ความผิดของแม่และตนก็ไม่เคยถือโทษโกรธแม่เลย ตนเข้าใจว่าแม่ทำไปเพราะหวังดีกับทุกคน ศรุดาพูดจนแม่รู้สึกดีขึ้น

พอดีพาทิศเข้ามาถามว่าแม่ไม่สบายหรือ แม่บอกว่าไม่เป็นอะไรแล้ว หนูดาช่วยให้แม่รู้สึกดีขึ้นแล้ว

“ขอบคุณนะดาที่ช่วยอยู่ดูแลคุณแม่ นี่ก็ดึกแล้ว ผมไปส่งคุณนะ”