ตอนที่ 9
พอต่างฝ่ายรู้กันชัดเจน ศึกก็ปะทุทันที พ่อนนทวีถามอย่างไม่พอใจว่า ไม่เข้าใจว่าพวกคุณดูแลน้องพายยังไง แกถึงได้เป็นอย่างนี้ แม่พาทิศชักสีหน้าเสียงกระด้างว่ามันเป็นอุบัติเหตุพวกตนเลี้ยงหลานดีที่สุดแล้ว พ่อนนทวีสวนทันควันว่าถ้าเลี้ยงดีก็คงไม่เป็นแบบนี้
ศึกคารมปะทุทันที จนพาทิศขอร้องแม่ตัวเองให้ใจเย็นๆ แต่ทั้งพ่อแม่นนทวีและแม่พาทิศต่างก็อารมณ์ร้อนใส่กัน จนแม่พาทิศสะอึกเข้าหาอีกฝ่าย พาทิศรั้งแม่ไว้ นนทวีเสนอว่าเราออกไปคุยกันข้างนอกดีกว่าไหม
พาทิศเห็นด้วย พ่อแม่ทั้งสองฝ่ายจึงค่อยได้สติสงบลง ต่างหันมองพายด้วยความเป็นห่วง
ooooooo
สองครอบครัวออกมานั่งคุยกันที่ร้านกาแฟอย่างตึงเครียด แม่นวียากับแม่พาทิศเปิดฉากเผชิญหน้ากันก่อน ต่างอ้างเหตุผลและสิทธิ์การเลี้ยงดูพาย จากเหตุผลทางกฎหมายกลายเป็นการดูหมิ่นถิ่นแคลนทางเศรษฐกิจ
พ่อนวียาทนถูกแม่พาทิศดูถูกไม่ได้ โต้ว่าให้ใช้เงินมากเท่าไหร่คุณก็ซื้อความรักให้หลานไม่ได้ ขู่ว่า
“ขอร้องคุณดีๆนะ อย่าให้เรื่องนี้ต้องถึงขั้นขึ้นโรงขึ้นศาลเลย”
“พวกคุณ...อย่าบีบให้ฉันต้องทำสิ่งที่ไม่ควรทำเลยนะ” แม่พาทิศโต้อย่างไม่พอใจ
“พวกคุณก็...อย่ามาบีบให้พวกผมทำในสิ่งที่ไม่อยากทำเหมือนกัน” พ่อนวียาสวนทันควันด้วยอารมณ์ที่ร้อนแรงพอกัน นวียาเห็นสองฝ่ายทะเลาะกันก็ยิ่งเครียด ส่วนพาทิศถอนใจอย่างสับสน
เมื่อต่างฝ่ายจะเอาชนะกัน เถียงกันไม่ชนะ แม่พาทิศจึงบอกอรจิรากับพาทิศว่าจะพาพายไปรักษาตัวที่ต่างประเทศ ให้พาทิศดูแลบริษัทต่อ พาทิศบอกว่าตนไม่อยากให้พายไปไหนเพราะตนกับพายไม่เคยแยกจากกันเลย แม่ยื่นคำขาดว่า
“ฉันไม่มีทางเลือก พายต้องไป แล้วยัยอรก็ต้องไปด้วย ขืนฉันทิ้งยัยอรอยู่ที่นี่วิชิตพากรก็คงหายนะแน่” อรจิราไม่ยอมไป แม่หว่านล้อมว่า “ที่นี่ไม่เหลือให้แกเริ่มต้นแล้ว ไปหาที่ที่แกอยู่ได้แล้วเริ่มต้นชีวิตใหม่เถอะ”
ฝ่ายนนทวีเชื่อว่าครอบครัวพาทิศคงไม่ยอมให้ตนทำเรื่องรับรองบุตรง่ายๆแน่ ทนายเสนอให้ฟ้องเอาลูกคืนแต่ต้องหาหลักฐานที่ชี้ว่าอรจิราไม่เหมาะสมเป็นแม่
นนทวีไม่อยากให้อรจิราเสียหายมากกว่านี้เพราะที่ผ่านมาตนก็ทำผิดกับเธอมามากแล้ว
“ถึงตอนนี้เราคงต้องตัดใจเรื่องหนูอรแล้วล่ะ ถือซะว่าทำเพื่อน้องพายนะลูก” แม่หว่านล้อม
“เราพอมีทางหาหลักฐานอะไรมาฟ้องหนูอรได้ไหม” พ่อถาม