รักพลิกล็อก

คืนนี้พาทิศกลับถึงบ้านรู้จากป้าสมว่าอรจิรายังไม่กลับ จึงบอกป้าสมว่าถ้าพี่อรกลับมาให้บอกด้วย

นนทวีกับนวียายังอยู่ที่โรงพยาบาล นวียาบอกให้พี่ชายไปพักก่อนตนจะเฝ้าพายเอง

“พี่ทิ้งลูกไม่ได้ ถ้าพายยังไม่รู้สึกตัว พี่คงข่มตาให้หลับไม่ได้หรอก”

นนทวีจับมือน้องสาวขอบใจที่อยู่เคียงข้างเป็นกำลังใจให้ตนตลอดมา บอกว่าเธอก็เหนื่อยมาทั้งวันพรุ่งนี้ยังต้องทำอาชาบำบัดแต่เช้า บอกให้กลับไปพักผ่อนเถอะทางนี้ตนดูแลเอง

“ผมดีใจแทนน้องพายจริงๆที่มีพ่ออย่างพี่นนน่าจะดีกว่ามีพ่ออย่างพาทิศ” กิตติพัศชื่นชม

“ไม่หรอกพาทิศเขาทำหน้าที่พ่อมาก่อนอย่างดีที่สุด สำหรับคนที่ไม่ใช่พ่อและไม่เคยเป็นพ่อคนมาก่อนแต่กิตก็น่ายกย่องนะ ที่กล้ารับผิดชอบในสิ่งที่คิดว่าตัวเองอาจจะทำลงไป กิตทำดีมาก ที่กล้ายอมรับน้องพายเป็นลูกทันทีโดยไม่ลังเลเหมือนกัน” นนทวีเอ่ยจริงใจ สองหนุ่มยิ้มให้กันอย่างเข้าใจ นวียาจึงขอตัวกลับ

ขณะจะไปที่ลิฟต์ นวียาบอกว่าพรุ่งนี้พายอาจรู้สึกตัวแล้ว เสร็จจากทำอาชาบำบัดตนจะรีบกลับไปทำขนมมาเยี่ยมพาย กิตติพัศติงว่าพายเพิ่งรู้สึกตัวจะกินขนมได้หรือ นวียาจึงจะไปถามพยาบาลดู

ลิฟต์มาแล้ว อรจิราเดินเมาๆออกมาแทนที่จะเลี้ยวขวาไปที่เป็นห้องพายเธอกลับเลี้ยวซ้าย เดินไป

ครู่หนึ่งจึงรู้ว่าเลี้ยวผิดทางจึงย้อนกลับ

นวียากับกิตติพัศเดินมาถึงหน้าวอร์ดที่มีพยาบาลนั่งอยู่จึงเข้าไปถามว่าพายฟื้นขึ้นมาแล้วทานอะไรได้บ้าง พอดีอรจิราเดินเมาๆผ่านหลังไป

พออรจิราไปถึงห้องพักพิเศษของพายเจอนนทวีเฝ้าพายอยู่ ก็ถามเสียงขุ่นว่า

“แกมาทำอะไรที่นี่” นนทวีบอกว่ามาเฝ้าพาย “แกมีสิทธิ์อะไรมาเฝ้าพาย ออกไปเลย”

นนทวีว่าตนมีสิทธิ์เพราะเป็นพ่อแท้ๆของพาย

“เลิกอ้างสิทธิ์ความเป็นพ่อซะทีได้ไหม เพราะฉันก็ไม่เคยต้องการให้แกเป็นและจะไม่ยอมให้คนอย่างแกมาเป็นพ่อของลูกฉันด้วย ออกไป...ลูกฉัน ฉันเฝ้าเอง”