รักพลิกล็อก

พาทิศพูดขาดคำ เสียงกริ่งหน้าบ้านก็ดังขึ้น พาทิศกับศรุดาสงสัยว่าจะเป็นอรจิรากลับมา

เป็นอรจิราจริงๆ แต่เธอมาในสภาพหมดสติมีกิตติพัศกับนวียาช่วยกันประคองลงจากรถ กิตติพัศเล่าว่า

“อรจิราเมาแล้วก็ไปอาละวาดที่โรงพยาบาล แต่ยังไม่ทันได้ทำอะไรก็หมดสติไปก่อน ผมกับนวียาเลยพามาส่งครับ”

แม่ขอบใจทั้งสองคนมาก นวียากับกิตติพัศจึงลากลับ กิตติพัศจงใจโอบไหล่นวียายั่วพาทิศ  แค่นั้นไม่พอ ทำเป็นถามนวียาว่าเดินไหวไหมแล้วอุ้มนวียาเดินผ่านหน้าพาทิศไป ทำเอาทุกคนงง นวียาตั้งสติไม่ทันแต่ก็เข้าใจการกระทำของกิตติพัศ

พออรจิราเริ่มรู้สึกตัว ก็พูดเหมือนเพ้อว่า

“ถ้าหนูไม่ท้อง พ่อคงไม่ตายใช่ไหม หนูขอโทษ...”

“แม่ต่างหากที่เป็นคนผิด แม่เลี้ยงลูกไม่ดีเอง ทำให้ทุกอย่างพังไปหมด แม่ขอโทษ” แม่ลูบหัวอรจิราน้ำตาไหล

ฝ่ายพาทิศขับรถไปส่งศรุดา เธอขอบใจที่มาส่ง  พาทิศบอกว่าตนควรขอบใจเธอมากกว่า โอบกอดศรุดา ยอมรับว่า

“หากวันนี้ไม่มีดา ผมคงเสียสติไปแล้ว คุณคือผู้หญิงที่ดีที่สุดในชีวิตผม ศรุดา”

ฝ่ายกิตติพัศกลับถึงอาชาคลับแล้ว ลงจากรถก็ปิดประตูปังอย่างมีอารมณ์ งุ่นง่านงึมงำอยู่คนเดียว

“ศรุดา คุณมันเป็นผู้หญิงแบบไหนกันแน่ คุณมันมากรัก คุณมันรักใครกันแน่ นายพาทิศหรือว่าผม  บอกมาสิ... บอกมา!”

คืนเดียวกัน เมื่อนวียากลับถึงบ้าน พ่อบอกว่า

“พี่นนโทร.มาเล่าเรื่องที่โรงพยาบาลให้พ่อกับแม่ฟังหมดแล้ว ถ้าปล่อยให้เป็นแบบนี้ต่อไปน้องพายต้องแย่แน่ๆ พ่อคิดว่าเราควรเอาหลานมาอยู่กับเรา”

“แต่สิทธิ์การเลี้ยงดูเป็นของบ้านนั้นนะพ่อ ถึงตานนจะเป็นพ่อแท้ๆ แต่ก็ไม่ใช่พ่อทางกฎหมาย ถึงยังไงลูกเราก็มีส่วนผิดที่ล่วงเกินลูกสาวเขา”

“เอาเถอะ เรื่องนี้ถ้าลูกชายเรายอมรับผิด และพร้อมจะรับผิดชอบ ตานนก็อาจจะได้รับความเห็นใจ แต่เรื่องเด็กหากไม่ยอมกันบ้างพ่อก็ยอมไม่ได้เหมือนกัน ต่อให้ต้องสู้กันในชั้นศาลเราก็ต้องสู้”

พ่อเด็ดเดี่ยวมาก แม่ฟังแล้วเห็นด้วย แต่นวียาเครียดหนัก

ooooooo