ระบำมาร
ตอนที่ 12
ศุภวาทไม่เชื่อ แต่ปล่อยผ่าน แล้วบอกเธอว่ามีบางอย่างติดผม ถวิกาเอามือลูบผมไม่เห็นมีอะไรศุภวาทขยับมาข้างๆแล้วทำเหมือนลูบผมเธอ มีของสิ่งหนึ่งติดมือมา เขาส่งให้เธอ เป็นสร้อยข้อมือทองลายน่ารัก เขาบอกว่าเป็นของขวัญปีใหม่ ตั้งใจจะให้เมื่อคืนแต่มีเรื่องเสียก่อน
“ทองบาทนึงตั้งเป็นหมื่น ดิฉันรับไว้ไม่ได้ค่ะ”
“ของขวัญเป็นสิ่งมีค่า ไม่เกี่ยวกับราคาครับ”
“สำหรับดิฉัน ของมีค่าไม่จำเป็นต้องมีราคา”
“ถ้าคุณคิดว่าคนให้มีค่ากับคุณ คุณก็ต้องรับไว้”
ถวิกายอมจำนน ศุภวาทขอใส่สร้อยให้ พอดีโจพารัชดาเข้ามา เขาเห็นภาพบาดตาก็ออกอาการหึง ศุภวาทเซ็งที่รัชดามาขัดคอ...ทั้งสี่คนนั่งจิบกาแฟกับคุกกี้ที่โจซื้อมา ศุภวาทเหน็บรัชดา
“เมื่อวานคุณบอก วันปีใหม่ต้องอยู่กับลูกสาวเอ...หรือผมฟังผิด อยู่กับสาวไม่ใช่ลูกสาว”
“บอสฟังไม่ผิดหรอกครับ ผมนัดลูกไว้ ฉลองปีใหม่คืนนี้...เห็นบอสว่าวันปีใหม่จะทำบุญ 9 วัด นี่คอนโดนะครับไม่ใช่วัด” รัชดาเหน็บกลับ
ถวิกากับโจอึดอัดกับการตอบโต้กันของสองหนุ่ม ศุภวาทถือโอกาสชวนถวิกาไปทำบุญ 9 วัดเสียเลย เธออึกอัก เขารบเร้าอยากให้เธอไป รัชดาหึงเสียงแข็งใส่
“ผู้หญิงเขาไม่อยากไป ก็อย่ารบเร้าสิครับ”
“ผมถามคุณถวิกา ไม่ใช่คุณ” ศุภวาทสวนเสียงแข็งกลับ
รัชดารู้สึกตัวกล่าวขอโทษ ศุภวาทก็ขอโทษเช่นกัน โจแอบอิจฉาอยากมีผู้ชายมาแย่งตนบ้าง มีแต่แย่งกันกระทืบ สองหนุ่มเปลี่ยนมาขำ คลายบรรยากาศอึดอัดอึมครึมลงได้
ถวิกาส่งสองหนุ่มกลับที่หน้าประตู ศุภวาทอวยพรปีใหม่เธอแล้วเดินไปก่อน รัชดาถามว่าทำไมเมื่อคืนวางสายใส่ เธอบอกว่าไม่อยากโกรธข้ามปี เขาทวงถามเมื่อไหร่จะบอกศุภวาทว่าเรารักกัน หญิงสาวคิดว่าเขาจะรู้ไปเองว่าเราเป็นแฟนกัน รัชดาถือโอกาสทวง
“ของขวัญพิเศษที่จะให้ผมน่ะ ให้ได้หรือยัง”
“ยังค่ะ อารมณ์เสียแต่เช้า! ไปถามพี่คุณนะ เขานั่นแหละต้นเหตุ” ท่าทางถวิกาหงุดหงิด
