ระบำมาร

ใจจริงสาทินีรู้ว่าถวิกากำลังล่ออัสดมไปเชือด นึกเป็นห่วงอยู่เหมือนกัน พอเห็นรัชดาคุยอยู่กับเพื่อนจึงแอบตามเข้าไปดู ในมือเธอยังถือโทรศัพท์ของรัชดาอยู่ เจอทั้งสองอยู่ในห้องพักแขก ถวิกานั่งท้าทายอัสดมให้มาลงโทษอยู่บนเตียง ด้วยความหึงสาทินีจะเข้าไปเล่นงาน แล้วต้องชะงักเมื่อเห็นอัสดมกระชากถวิกาขึ้นจากเตียง แล้วโวยว่าแผนตื้นๆคิดล่อเขาขึ้นมาบนห้องเพื่อให้ชลิตาเห็น สาทินีนึกได้เอาโทรศัพท์ในมือถ่ายคลิปไว้ ถวิกาปรบมือชมอัสดมว่า

“ฉลาดมาก...ฉลาดแต่ไม่เฉลียว” จู่ๆถวิกาก็ข่วนแขนอัสดม ปลดกระดุมเสื้อตัวเองดึงปกเสื้อให้หล่นมาตรงไหล่ ปัดผมเผ้าให้ยุ่งเหยิง แล้ววิ่งร้องตะโกนให้คนช่วยออกไปจากห้อง

สาทินีรีบหลบหลังประตู อัสดมยืนงงพอตั้งสติได้ก็วิ่งตามออกมาคว้าตัวถวิกาได้ตรงบันได บอกให้เธอติดกระดุมเสื้อ เธอยิ่งร้องให้คนช่วยดังขึ้น...รัชดาอยู่กับเพื่อนๆได้ยินเสียง รีบวิ่งเข้ามาในบ้าน รวมทั้งศุภวาทและชลิตาก็วิ่งมา ทั้งสามและคนอื่นๆเห็นอัสดมกับถวิกายื้อยุดกันอยู่บนขั้นบันได ภาพที่เห็น อัสดมกำลังปลดกระดุมเสื้อถวิกา ทั้งที่จริงเขาพยายามจะติด

อัสดมหันมาเห็นทุกคนก็ตกใจดึงมือออก ถวิกาเล่นบทสาวขวัญกระเจิงวิ่งมาหลบหลังศุภวาท ละล่ำละลักว่าอัสดมจะปล้ำตน อัสดมปฏิเสธพัลวัน ศุภวาทชี้รอยข่วนที่แขนเขา อัสดมบอกว่าถวิกาข่วน ถวิกาตีบทแตกกระจุย ร้องไห้ตัวสั่นบอกตนป้องกันตัวเพราะเขาจะปล้ำ

รัชดามองอย่างสงสัย นึกถึงคำพูดของถวิกาที่พูดว่า...อัสดมไม่รู้ว่าจะตกเป็นเหยื่อ...ในขณะที่อัสดมโมโหมากพุ่งเข้าจะทำร้ายถวิกา ศุภวาทขวาง ชลิตาด่าใส่หน้าอัสดม

“บ้านคนอื่นแท้ๆยังกล้าทำเรื่องต่ำๆ! ในสมองคงจะมีแต่เรื่องสืบพันธุ์”

“ตา! คุณต้องเชื่อผมนะ เด็กบ้านี่ใส่ร้ายผม!”

“ไม่มีใครทำอะไรอัสได้ เว้นเสียแต่ว่าอัสทำชั่วซะเอง...ไอ้ผัวชั่ว!” ชลิตาเดือดหันหลังกลับ อัสดมตามอธิบายว่าตนไม่ได้ปล้ำถวิกาจริงๆ

ศุภวาทหันมาปลอบถวิกา รัชดามองอย่างไม่แน่ใจ ...สาทินียืนแสยะยิ้มอยู่บนหัวบันได แล้วเธอก็เปิดคลิปเช็กภาพและเสียง ก่นด่าถวิกาใช้แผนสกปรก พลันนึกได้ว่านี่เป็นโทรศัพท์น้อง จึงเอาเครื่องตัวเองออกมาเปิด แต่มันยังเปิดไม่ได้ จึงคิดว่าฝากคลิปไว้เครื่องน้องก่อน

จากนั้นสาทินีก็ทำเป็นไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เข้ามาถามศุภวาท เขาให้ถามน้องชายเธอเอง รัชดาเล่าคร่าวๆอย่างไม่ปักใจเชื่อ ถวิกาเหลือบมองรัชดา เห็นสายตาเขาก็รู้ว่าหลอกเขาไม่ได้

ooooooo