ตอนที่ 12
รัชดากลับมาถามพี่สาวว่าทำอะไรให้ถวิกาโกรธ สาทินีตอบว่า แค่โทร.ไปขอไม่ให้เอาเรื่องอัสดม แต่พอรัชดาบอกว่าถวิกาไม่ได้แจ้งความ เขาเห็นว่าดีเพราะอาจโดนข้อหาแจ้งความเท็จ สาทินีแปลกใจว่าน้องรู้อะไร แย็บถามว่าเข้าข้างอัสดมแล้วหรือ เขากลับพูดเป็นนัยๆว่าถวิกามีพิรุธ แล้วหันไปเล่นกับจีน่าหน้าตาเฉย ปล่อยให้เธอครุ่นคิดว่าน้องรู้เรื่องแค่ไหน
ooooooo
อัสดมตั้งใจง้อเมีย เอาของขวัญวันปีใหม่มาให้ เธอไม่สนใจแถมบอกว่าให้มาก็ทิ้ง เขาจึงอ้อนว่า ทิ้งของได้แต่อย่าทิ้งตน ชลิตาตอกกลับทีเขามีเมียน้อยแล้วทิ้งขว้างตนได้ ก็ทีใครทีมัน
“ผมสำนึกผิดแล้วจ้ะ” อัสดมอ้อน
“สำนึกเมื่อสาย”
“ความรักไม่มีคำว่าสาย”
“เว้นซะแต่ว่า หมดรัก” ชลิตาสรุปตัดเยื่อใย อัสดมเจ็บปวดแต่ก็ตั้งปณิธานจะทำให้เมียกลับมารักตนใหม่ให้ได้ ชลิตาแอบดีใจแต่ยังต้องการเอาคืนเขาอยู่ จึงทำแข็งขืน
ชลิตาแค้นใจที่ถวิกาหลอกว่าอัสดมปล้ำ จะต้องเอาคืนเรื่องนี้ให้ได้ จนลืมว่าพรุ่งนี้ทนายความจะมาซักซ้อมคดีรถชนที่ต้องขึ้นศาลวันมะรืน ชลิตาให้อัสดมส่งคลิปถวิกาเข้าเครื่องตน
รุ่งเช้าชลิตาเอาคลิปมาให้ศุภวาทดู เขาผิดหวังโทร.ตามถวิกามาพบที่บ้านทันที ถวิกามาถึงเห็นชลิตาอยู่ด้วยก็ชะงัก ศุภวาทเปิดฉากบอกถวิกาให้ขอโทษเรื่องที่ใส่ร้ายอัสดมว่าปลุกปล้ำ โดยเปิดคลิปให้ดู ถวิกาหน้าถอดสีแก้ตัวไม่ออก
“คุณชลิตาส่งให้ผม นี่ใจคอคุณจะให้ผมให้การเท็จหรือ” ถวิกาขอโทษอย่างจริงใจ ศุภวาทยอมให้อภัยแต่ขอให้เธอขอโทษชลิตาด้วย
ชลิตายื่นเท้าให้กราบ ถวิกาเชิดหน้าไม่ยอมไหว้ผู้หญิงคนนี้ให้เป็นเสนียดมือ ชลิตาปรี๊ดพุ่งเข้าเผชิญหน้า ศุภวาทต้องรีบเข้าไปยืนขวางกลางไม่ให้มีเรื่องกัน ชลิตาเข่นเขี้ยวใส่ถวิกา
“อยากแก้แค้นฉันที่เทอัฐิพี่เธอทิ้ง ก็ทำฉัน อย่าทำอัส! หรือว่าไม่กล้ากับฉัน...ขี้ขลาด!”
“จ้างผู้ชายไปทำร้ายฉัน มันยิ่งกว่าขี้ขลาด!” ถวิกาสวน
ชลิตาโกรธเพราะไม่ได้ทำ หาว่าถวิกาใส่ร้ายถึงสองครั้ง ถ้าปล่อยไว้ไม่สั่งสอนก็คงจะกล่าวหาครั้งที่สาม จึงพุ่งเข้าจิกผมถวิกาลากไปกดลงในตู้ปลาขนาดย่อม เธอจู่โจมเร็วมากจนศุภวาทห้ามไม่ทัน ถวิกาสำลักน้ำไปหลายอึกกว่าศุภวาทจะเข้ามาช่วย ชลิตาเยาะหยันคิดว่าคงกลัว แต่ไม่เลย ถวิกากระโจนเข้าจับหัวชลิตาโขกโต๊ะรับแขกอย่างแรงหลายที ศุภวาทตกใจดึงแยก
“คุณสองคนจะเอากันถึงตายเลยรึไง! อย่าใช้ความรุนแรงแก้ปัญหา มันเป็นการสร้างปัญหาเพิ่ม” ศุภวาทหันมากำราบถวิกา
“ก็นังนั่นมันเริ่มก่อน”