นางทิพย์

“คุณตาเคยบอกว่าทิพฉายมีพลังครอบครองร่างปริตตาได้นานเพราะดึงดูดพลังร้ายรอบตัวมาใช้ พลังร้ายจากสิ่งที่คุณหญิงทรงศิริทำนี่เอง ถ้าทิพฉายร่วมมือกับคุณหญิงทรงศิริทำให้ภาธรต้องแต่งงาน จิตปริตตาก็จะไม่ได้กลับร่างอย่างที่ภาธรคิด”...

ทางฝ่ายทินเทพมาหาภาธรที่บ้านเพื่อสอบถามเรื่องการแต่งงาน แต่ทัดขวางไว้ไม่ให้เข้า โกหกว่าเจ้านายของตนไม่อยู่ออกไปไหนไม่รู้ ทินเทพอยากรู้ว่าปริตตามาที่นี่หรือเปล่า ทัดอ้ำอึ้งยิ่งทำให้เขาสงสัยพยายามดันประตูจะเข้าไปในบ้านให้ได้ ทัดต้านไว้สุดกำลังพร้อมกับโกหกว่าไม่ได้มา สาบานให้ฟ้าผ่าก็ได้

“กลับไปก่อนเถอะคุณทิน มีอะไรเดี๋ยวทัดแอบรายงานเหมือนเดิมนะครับ...นะครับ”

ทินเทพเห็นสีหน้าจริงจังของอีกฝ่าย จึงยอมล่าถอย ทัดรีบมองขึ้นไปบนฟ้ายกมือไหว้ขอโทษท่วมหัวที่ต้องสาบานไปอย่างนั้นเพราะความจำเป็นจริงๆ ขอให้ฟ้าเมตตาอย่าผ่าตนเลย...

อีกมุมหนึ่งในห้องนอน ภาธรกำลังนั่งสมาธิหวังจะได้เจอกับรวิปรียาอีกครั้ง...

ที่โคกร้างหนองพราย นอกจากจะไม่สนใจคำเตือนของผีเจ้าพระยามหศักดิ์ ผีเจ้าฟ้าทิพฉายยังต้องการกำจัดเขาให้สิ้นซากสั่งการให้อสุรกายบริวารของตัวเองสองตนไปไล่เขาออกจากเรือนไทย อสุรกายหายตัววับไปโผล่ที่เรือนไทย เพื่อจัดการผีเจ้าของเรือนแต่กลับถูกเขาเล่นงานล้มกลิ้งล้มหงายไปคนละทิศละทาง

“ข้าอยู่ส่วนข้าไม่ยุ่งเกี่ยวกับใคร กลับไปหานายเจ้าถ้ามารบกวนข้าอีก ข้าจะเผาเรือนนี้ทิ้ง”

อสุรกายกลัวจัดพากันหายวับกลับไปรายงานให้เจ้านายสาวรับรู้ เธอฉุนขาดที่ถูกท้าทายจะกลับไปเอาเรื่องผีเจ้าพระยามหศักดิ์ที่เรือนไทยแต่ต้องชะงัก เมื่อแหวนพญานาคที่ห้อยคอไว้ฉายแสงวาบขึ้นมา เธอรับรู้ว่าภาธรกำลังนั่งสมาธิเพื่อไปเจอกับรวิปรียา

“ไม่...ภาธรจะต้องไม่เจอรวิปรียา...ไม่ ข้าไม่ยอม”

ooooooo

ไม่ได้มีแค่ผีเจ้าฟ้าทิพฉายเท่านั้นที่รู้ว่าภาธรกำลังหาทางกลับขึ้นมาบนยามาภูมิ สินีวาลีกับรวิปรียาก็รู้เช่นกัน ถึงกับหน้าตาตื่นโดยเฉพาะฝ่ายหลังร้องเอะอะว่าขึ้นมาไม่ได้

“ถ้าขึ้นมาที่นี่ท่านพ่อจะลงโทษเขา อย่าให้เราเป็นต้นเหตุให้คนดีๆอย่างภาธรต้องตาย สินีวาลี เราขอร้อง เข้าใจเรา ช่วยเราสักครั้ง...ครั้งสุดท้าย”

“มันคุ้มกันแล้วหรือรวิปรียา เจ้าจะสูญเสียสุขบนสวรรค์เพื่อความรัก เพื่อภาธร”

รวิปรียาตัดสินใจแน่วแน่จะลงไปช่วยภาธร ไม่สนใจว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับตัวเอง...