นางทิพย์

เมื่อรู้ข่าวจากวิวรรณว่าปริตตาจะแต่งงานกับภาธร ทินเทพตรงรี่ไปบ้านทรงศิริเพื่อสอบถามความจริง อรณีขอร้องเขาให้ใจเย็นๆ เรื่องที่เขาได้ยินมาไม่มีทางเป็นไปได้ สารัชหันไปตำหนิวิวรรณที่เอาเรื่องนี้ไปพูดทำให้ปริตตาเสียหาย ทินเทพอยากรู้ว่าเรื่องแต่งงานเป็นความคิดของใคร ใช่ของทรงศิริหรือไม่ อรณีไม่พอใจที่เขาตำหนิแม่ของตัวเองชักสีหน้าใส่ ทินเทพรู้สึกตัวรีบขอโทษไม่ได้ตั้งใจจะก้าวร้าวผู้ใหญ่

“เอาล่ะ...ทินเทพกลับไปเถอะไม่ต้องรอเจอ

ยายหนูหรอก ยายหนูปิดเครื่องแบบนี้แสดงว่าไม่อยากติดต่อใคร เดี๋ยวค่ำๆคงกลับมา” สารัชตัดบท ทินเทพขออนุญาตมาหาปริตตาอีก อรณีไม่ขัดข้อง แต่ขอให้โทร.มาถามตนก่อนจะได้ไม่ต้องมาเสียเที่ยว ทินเทพรับคำไหว้ลาทั้งคู่แล้วเดินจากไป สารัชหันมาทางวิวรรณ

“แล้วไม่ต้องเอาเรื่องวันนี้ไปขยายอีกล่ะคุณวิวรรณ”

วิวรรณทำท่ารูดซิปปากตัวเองแล้วเดินตามทินเทพไป อรณีมองสามีสีหน้าเป็นกังวล

“เรื่องยายหนูแต่งงานกับคุณภาธร ลืมไปได้เลย ฉันไม่ยอมให้มันเกิดขึ้นแน่ๆ” อรณีประกาศกร้าว

ooooooo

ผีเจ้าฟ้าทิพฉายกลับไปที่เรือนไทยเพื่อจะเอาเรื่องวิญญาณที่มาขัดขวางตัวเองวันก่อน ตะโกนเรียกให้เผยตัวออกมาหา ผีเจ้าพระยามหศักดิ์ปรากฏร่างขึ้น เธอถามเสียงเขียวว่าเป็นใคร

“ข้าคือเจ้าพระยามหศักดิ์ ศักดิ์ข้าต่ำกว่าท่านแต่บาปที่เราก่อเสมอกัน เราถึงต้องถูกขังไว้ที่นี่เหมือนกัน”

“เจ้าเป็นพวกรวิปรียาใช่ไหม”

ผีเจ้าพระยามหศักดิ์ปฏิเสธว่าตัวเองไม่ได้เป็นพวกใคร ผีเจ้าฟ้าทิพฉายไม่เข้าใจถ้าไม่ใช่พวกรวิปรียาแล้วเสนอหน้ามาขวางตนกับภาธรทำไม เขาอ้างว่า

เขาคือคำเตือน ผู้ใดก่อบาปด้วยความละโมบ โกงกิน คิดคดทรยศต่อแผ่นดิน จะถูกจองจำไม่ได้ผุดได้เกิดเหมือนกับเขา เธอมองโซ่เส้นใหญ่ที่ล่ามข้อเท้าเขา

“ท่านจงหยุดอย่าร่วมบาปต่ำช้ากับผู้อื่น บาปหนักจะทำให้ท่านดำดิ่งไปใช้กรรมในขุมนรกแทนที่จะได้เกิดเป็นมนุษย์ ข้าเตือนท่านแล้วเจ้าฟ้าทิพฉาย” พูดจบผีเจ้าพระยามหศักดิ์หายวับไป ผีเจ้าฟ้าทิพฉายเจ็บที่เล่นงานเขาไม่ทัน ตะโกนเรียกให้เขากลับมา

“ข้าจะไม่ถูกจองจำอยู่ที่นี่ ข้าต้องได้ตัวภาธรไปด้วย”...

สินีวาลีที่เฝ้าดูเหตุการณ์นี้อยู่บนยามาภูมิกับรวิปรียา อธิบายให้สหายรักฟังว่าเจ้าพระยามหศักดิ์คนนี้เคยทำเรื่องไม่ดีเอาไว้ เขาเป็นกบฏเคยคิดคดทรยศต่อแผ่นดินจึงถูกเนรเทศมาที่เรือนนี้จนตาย รวิปรียาเคยไปที่นั่นแต่ไม่เคยเห็นเขา สินีวาลีอธิบายเพิ่มเติมว่าความชั่วความละโมบของทรงศิริทำให้ผีเจ้าพระยามหศักดิ์ถูกปลุกขึ้นมาจากโซ่ตรวนที่จองจำ