นางทิพย์

ภาธรตัดสินใจจบปัญหาทุกอย่าง ยอมทำตามคำสัญญาที่ให้ไว้ ผีเจ้าฟ้าทิพฉายดีใจมากที่เขายอมอยู่ด้วย ภาธรมีข้อแม้จะแต่งงานกับเธอก็ต่อเมื่อพ่อของเขาหายดี เธอไม่พอใจที่เขาหาข้ออ้าง

“ไม่ใช่ข้ออ้าง ผมอยากให้พ่อคนสำคัญที่สุดในชีวิตผม คนสำคัญคนเดียวที่ผมมี ผมอยากให้ท่านอวยพรผม ผมอยากทำทุกอย่างให้ถูกต้อง ถ้าพ่อผมหายป่วยเมื่อไหร่เรื่องแต่งงานของเราก็ไม่ใช่ปัญหา”...

รวิปรียาที่มองลงมาจากสวรรค์ได้ยินภาธรให้สัญญาจะแต่งงานกับผีเจ้าฟ้าทิพฉายถึงกับเข่าอ่อนทรุดลงกองกับพื้นร้องไห้โฮ  สินีวาลีเชื่อว่าที่เขายอมให้คำมั่นเพราะคิดว่าฝ่ายนั้นจะทำให้คุณหลวงฟื้น

“ภาธรคิดว่าทิพฉายจะยอมปล่อยปริตตาด้วย เขากำลังเอาชีวิตตัวเองแลกกับทุกคน”

“เพราะเจ้าฟ้าทิพฉายจะไม่ยอมไปจากภพภูมิมนุษย์ถ้าไม่มีคนรักไปด้วย” สินีวาลีตั้งข้อสังเกต รวิปรียา ใจคอไม่ดี นั่นเท่ากับภาธรจะตายถ้าเลือกอยู่กับผีเจ้าฟ้าทิพฉาย สินีวาลีพยักหน้ารับคำ มนุษย์อย่างเขาต้องตายถ้าเลือกจะอยู่กับวิญญาณ รวิปรียาประกาศกร้าวจะไม่ยอมให้ภาธรตายเด็ดขาด

“แต่เจ้าจะฝ่าฝืนคำสั่งลงไปโลกมนุษย์อีกครั้ง เจ้าจะไม่ได้กลับยามาอีกเลย หรือว่าเทพเช่นเจ้าจะยอมสละชีวิตเพื่อรักเหมือนเจ้าฟ้าทิพฉาย”...

คุณหลวงอาการดีขึ้น หมอจึงให้ย้ายไปอยู่ห้องพักฟื้นผู้ป่วย ผีเจ้าฟ้าทิพฉายในร่างปริตตาแวะมาเยี่ยมเพื่อถอนมนตร์สะกดที่ทำให้ป่วย สั่งให้ตื่นขึ้นมายินดีกับลูกชายที่กำลังจะแต่งงานกับตน ท่านยังคงนอนนิ่ง

“ตื่นขึ้นมา อย่าทำตัวขวางเราเหมือนรวิปรียา” ผีเจ้าฟ้าทิพฉายเห็นคุณหลวงนอนนิ่งจึงหันหลังจะกลับ แต่ต้องชะงักหันกลับมามองเมื่อมีเสียงต่อว่าของท่านดังขึ้นว่าทำได้ทุกอย่างเลยหรือ

“ทำทุกอย่างโดยไม่เห็นแก่บาปบุญคุณโทษ จิตท่านยามร่างดับสูญวนเวียนแต่กิเลสแห่งรักท่านถึงยังติดอยู่ที่หนองพราย แต่สำหรับออกญาพิชิตแสนพล เขาสิ้นลมหายใจด้วยจิตผ่องใส นึกถึงคุณงามความดีที่กอบกู้แผ่นดินยึดธรรมะเป็นที่ตั้ง เขาถึงตัดสิ้นกิเลสจากทุกภพทุกชาติ ท่านสองคนเกิดมาคนละภพภูมิกันแล้ว ทำไมไม่ละกิเลสแล้วสะสมบุญบารมีแทนที่จะยึดติดให้จิตเป็นทุกข์ ตามรักตามอาฆาตไปทุกชาติภพแบบนี้”

“เราไม่ได้ทำร้ายคนที่เชื่อฟังเรา” ผีเจ้าฟ้าทิพฉายแถกสีข้างไปเรื่อย คุณหลวงต่อว่าเธอว่าปริตตากับทินเทพไม่เกี่ยวอะไรกับความรักของเธอทำไมต้องทำร้ายทั้งคู่ด้วย เธอแก้ตัวว่าไม่ได้ทำร้ายแค่ขอยืมร่างปริตตา

“ยืมร่างปริตตาเพื่อมาเอาชีวิตลูกชายผม ไม่มีพ่อคนไหนยอมฆ่าลูกชายตัวเองหรอก ชาตินี้ท่านก็จะไม่สมหวังเพราะกรรมหนักที่พอกพูน กรรมที่ท่านก่อไว้กับทุกคน”