นางทิพย์

ทันทีที่หมออนุญาตให้กลับบ้านได้ ภาธรขอให้ทินเทพพาไปหาพ่อที่บ้าน คุณหลวงไพรัชกับผกาดีใจที่เขาไม่เป็นอะไรมาก เขารอจนผกาเข้าครัวไปเตรียมอาหารเลี้ยงฉลองที่เขากลับบ้านได้ จึงหันไปทางพ่อ

“ทินบอกว่าคุณหญิงทรงศิริอยากได้ที่ดินคุณพ่อที่หนองพราย”

“ใช่ แต่พ่อไม่ขาย ก็ไม่รู้จะต้านทานได้นานแค่ไหน คนเฝ้าที่ดินตรงนั้นเพิ่งโทร.มาเล่าว่าชาวบ้านพากันขายที่ดินกันไปหมดแล้ว”

ภาธรงงว่าเป็นไปได้อย่างไร ไม่มีใครค้านเลยหรือ คุณหลวงพยักหน้าไม่มีใครคัดค้าน ปริตตาเป็นคนไปจัดการเรื่องนี้ด้วยตัวเอง ทินเทพถึงกับร้องเอะอะ

ไม่อยากจะเชื่อว่าเธอยอมเป็นเครื่องมือให้ทรงศิริ ภาธรจะไปคุยเรื่องนี้กับเธอเอง ทินเทพขอตามไปด้วยแต่เขาไม่ให้ไป ขอจัดการเรื่องนี้คนเดียว จากนั้นไม่นาน ภาธรมายืนอยู่ตรงหน้าปริตตาซึ่งถูกผีเจ้าฟ้าทิพฉายสิงร่าง ถามว่าเป็นฝีมือเธอใช่ไหมที่ทำให้ชาวบ้านขายที่ดินทั้งหมด

“ฉันไม่ได้ทำอะไรเลยค่ะ ทุกคนอยากขายที่ดินเองอยู่แล้ว” ผีเจ้าฟ้าทิพฉายในร่างปริตตาโกหกหน้าตาย ภาธรไม่เชื่อว่าเธอไม่ได้ทำอะไร เธอตัดพ้อทำไมไม่เชื่อกันบ้าง หรือเธอดูเป็นคนที่ไม่เคยหวังดีกับเขา

“เพราะผมยังไม่รู้จักคุณจริงๆเลย ไม่รู้ว่าคุณมาจากไหน มาอยู่ในร่างปริตตาได้อย่างไร”

ผีเจ้าฟ้าทิพฉายยืนยันว่าเขารู้จักเธอ เราเคยรู้จักกันดีมากที่หนองพราย เขานิ่วหน้าสงสัยเธอเคยมีชีวิตอยู่ที่นั่นหรือ เธอยอมรับว่าใช่ เราสองคนเคยอยู่ด้วยกันที่หนองพราย เธอชอบที่นั่นมาก รักทุกสิ่งทุกอย่างที่นั่นรวมทั้งบ้านที่เขาซื้อ ขอร้องให้เขาขายบ้านหลังนั้นให้ เธออยากได้มันไว้เพื่อระลึกถึงอดีต

“อดีตเกี่ยวกับอะไร”

“ความรักค่ะ ขายบ้านเจ้าพระยามหศักดิ์ให้ฉันนะคะภาธร เราจะใช้ที่นั่นเพื่อหาคำตอบว่าฉันมาอยู่ในร่างปริตตาได้อย่างไร” เสียงออดอ้อนของผีเจ้าฟ้าทิพฉายทำเอาภาธรครุ่นคิดหนัก

ooooooo

ทินเทพมั่นใจว่าภาธรมีเรื่องปิดบังบางอย่างถึงไม่ยอมพาตนเองไปหาปริตตา ด้วยความที่อยากได้คำตอบจึงแวะไปถามรวิปรียาเผื่อจะรู้อะไรบ้าง  วิญญาณปริตตาปรากฏตัวขึ้นโดยที่ทินเทพไม่เห็น บอกให้รวิปรียารีบไปหนองพราย เธอพยักหน้ารับรู้แล้วหันไปชวนเขาให้ไปหาความจริงที่นั่นด้วยกัน

“ความจริง...เรื่องอะไรครับ”

“เรื่องที่คุณอยากรู้ที่สุด เรื่องปริตตา”...

ผีเจ้าฟ้าทิพฉายไม่ได้แค่ออดอ้อนให้ภาธรขายเรือนไทยที่หนองพรายให้ ยังชวนเขาไปที่นั่นอีกด้วย ระหว่างเดินขึ้นมาบนเรือน เธอเล่าให้ฟังว่าที่นี่เคยเป็นเรือนไทยสมัยอยุธยาแต่ถูกเผาวอดทั้งหลัง ภายหลังจึงถูกสร้างขึ้นมาใหม่ เขาแปลกใจเธอไปรู้เรื่องพวกนี้มาจากไหน