นางทิพย์

เป็นอย่างที่ทินเทพคาดไว้ ตำรวจมาที่โรงพยาบาลเพื่อสอบปากคำภาธรซึ่งยืนยันหนักแน่นว่าการลอบยิงครั้งนี้น่าจะเป็นการยิงผิดตัว เนื่องจากเขาไม่เคยมีเรื่องกับใคร ไม่เคยมีเรื่องกับมือปืนอีกด้วย ทินเทพช่วยยืนยันอีกแรงหนึ่งว่าที่เขาพูดเป็นความจริง เขาแค่มาซื้อบ้านเก่าที่นี่ไม่ได้อยู่ตลอดด้วยซ้ำ

“แล้วคนตายที่ยิงอาเป็นใครครับคุณตำรวจ”

“ตอนนี้ตรวจสอบได้ว่าเพิ่งพ้นโทษจากคดียาเสพติด ยังไงผมอาจจะต้องมาสอบปากคำคุณภาธรอีกรอบ”

ภาธรยินดีให้ความร่วมมือ ตำรวจเห็นว่าไม่มีอะไรแล้วขอตัวกลับก่อน ทินเทพรอจนตำรวจไปหมดแล้วจึงถามหาคนเฝ้าไข้ เห็นรวิปรียาบอกว่าภาธรมีคนเฝ้าไข้อยู่แล้ว เขาไม่กล้าบอกความจริง ได้แต่ตอบเลี่ยงๆ คนคนนั้นเพิ่งออกไปก่อนตำรวจมาถึง ทินเทพแกล้งถามว่าเป็นใคร ใช่คนที่ช่วยเขาไว้หรือเปล่า ภาธรได้แต่นิ่งอึ้ง จังหวะนั้นปริตตาที่ถูกผีเจ้าฟ้าทิพฉายสิงร่างเปิดประตูเข้ามา ทินเทพถึงกับอึ้ง

“น้องหนูอยู่กับอา!...ทำไมน้องหนูถึงมาที่นี่ก่อนผม น้องหนูรู้เรื่องอาถูกยิงก่อนผมได้ยังไง”

“ฉันไปที่หมู่บ้าน รู้เรื่องจากชาวบ้านว่าคุณภาธรถูกยิงก็เลยตามมาที่นี่”

“จริงเหรอครับอา” ทินเทพมองปริตตาอย่างไม่ค่อยเชื่อนัก ภาธรตัดบทอย่าเพิ่งซักอะไรตอนนี้

ตนเพลียอยากพัก ผีเจ้าฟ้าทิพฉายที่สิงร่างปริตตาเห็นทินเทพมองสงสัยจึงขอตัวกลับก่อนภาธรจะได้พัก แล้วยิ้มหวานให้คนป่วยก่อนเดินออกจากห้องไม่สนใจจะลาทินเทพสักคำ ทินเทพรู้สึกแปลกๆกับรอยยิ้มและสายตาที่เธอมองภาธรแต่ก็ไม่ได้พูดอะไร ด็อกเตอร์หนุ่มดึงผ้าขึ้นมาห่มทำท่าจะหลับ ทินเทพร้องห้ามเสียงหลง

“อายังหลับไม่ได้” ว่าแล้วทินเทพให้ภาธรเฟซไทม์ไปหาคุณหลวงไพรัชกับผกาให้เห็นกันซึ่งหน้าว่าเขาไม่ได้เป็นอะไรมาก ทั้งสองท่านพากันโล่งอก อดถามไม่ได้ว่าเกิดอะไรขึ้น ภาธรขอติดไว้ก่อน กลับไปบ้านเมื่อไหร่จะเล่าให้ฟังอย่างละเอียด คุณหลวงให้พรลูกชาย

“บุญรักษานะลูก”

“ไม่ต้องห่วงนะครับ คุณพ่อ คุณผกาพักผ่อนเถอะครับ” พูดจบภาธรวางสาย ส่งมือถือคืนให้ทินเทพซึ่งกำลังอ้าปากจะซักบางอย่าง แต่เขาชิงดึงผ้าห่มมาคลุมตัวหลับตาไม่ยอมคุยด้วย ทินเทพแกล้งพูดถึงรวิปรียาป่านนี้คงรอเขาเมื่อยแล้ว ภาธรดึงผ้าห่มออก ขอให้หลานชายไปตามเธอให้ ทินเทพแกล้งหาวง่วงนอนไม่ยอมไปตามให้ เขาจัดแจงจะลงจากเตียงไปหาเธอเอง แต่เจ็บแผลร้องโอ๊ยลั่น ทินเทพเข้าไปประคอง

“คุณรวิปรียาเขากลับไปแล้ว”

“ทำไมไม่มาบอกฉัน” ภาธรตัดพ้อ ทินเทพแกล้งกระเซ้า งอนรวิปรียาหรือ เขาปฏิเสธทันทีว่าเปล่า ทินเทพมองยิ้มๆแล้วปรับสีหน้าจริงจังถามเสียงเข้มว่าทำไมรวิปรียากับน้องหนูถึงมาอยู่ที่นี่กับภาธรพร้อมๆกัน เขาไม่ยอมตอบคำถามดึงผ้าห่มมาคลุม หันหน้าหนีหลานชาย เป็นการตัดบทสนทนาไปโดยปริยาย