นางบาป

“โอ้โห นี่ผมคงแบบตีความเพลงได้ดีมากใช่หรือเปล่า คุณถึงอินไม่เลิก จริงๆผมก็รู้ตัวแหละว่าเสียงผมก็ดีเหมือนหน้าตา” ปาลคุยโวแบบขำๆ หวังกระเซ้ารินเล่น เธอลังเลจะบอกเขาเรื่องที่ผีหยาดมาขอร้องดีไหม บอลโทร.มาแจ้งข่าวร้ายเสียก่อนว่าพี่ณุหน้ามืดหมดสติ ตอนนี้นำตัวส่งโรงพยาบาลแล้ว เธอก็เลยไม่ได้พูดอะไร...

ที่ห้องพักฟื้นผู้ป่วย วิษณุนอนให้น้ำเกลืออยู่บนเตียงโดยมีบอลยืนเฝ้าไข้อยู่ไม่ห่าง พลางตำหนิคนป่วยที่เป็นไข้ไม่ยอมบอกใครแถมไม่พักผ่อนให้เพียงพอ จนความดันตกเป็นลมเป็นแล้ง

“เลิกบ่นได้แล้วบอลพี่บอกให้ไปตามเอกสารทำเรื่องออกจากโรงพยาบาลไง”

“พี่จะออกไปได้ยังไงเป็นหนักขนาดนี้”

วิษณุยืนกรานไม่ยอมค้างที่นี่ สั่งให้บอลไปทำเรื่องเอาตนออก บอลยืนกรานจะรักงานมากกว่าตัวเองไม่ได้ วิษณุเห็นเขาไม่ยอมทำตาม ยันตัวจะลงจากเตียง ริน

กับปาลผลักประตูเข้ามาพอดี บอลดีใจมากขอร้องให้เธอห้ามพี่ณุที จะหนีออกจากโรงพยาบาลท่าเดียว รินกับปาลช่วยกันขอร้องให้เขารักษาตัวให้หายดีก่อน 

เขาทำอย่างนั้นไม่ได้พรุ่งนี้ยุพดีแม่ของเดือนต้องเข้าผ่าตัด เขาจะต้องไปอยู่เป็นเพื่อนเดือนให้ได้

“รินไม่ให้ไปค่ะ พี่ณุต้องพักผ่อนตามคำสั่งหมอ พรุ่งนี้รินจะไปอยู่เป็นเพื่อนเดือนให้เองค่ะ” คำยืนยันของรินทำให้วิษณุเบาใจ เลิกดื้อดึงจะออกจากโรงพยาบาล...

ครู่ต่อมาปาลมาส่งรินที่ห้องพัก นัดแนะพรุ่งนี้แปดโมงเช้าจะมารับไปโรงพยาบาลบางบาปด้วยกัน รินรับคำไขกุญแจจะเข้าห้อง เขานึกอะไรขึ้นมา ตอนก่อนไปเยี่ยมพี่ณุ เธอทำท่าเหมือนมีอะไรจะเล่าให้ฟัง รินโกหกว่าไม่มีอะไรแค่จะบอกว่ารู้สึกดีกับเขามาก เวลาที่เธอรู้สึกแย่ ถ้าเขาอยู่ใกล้ๆแล้วส่งยิ้มให้ความรู้สึกแย่ๆ จะหายไปหมด ปาลเขินมากที่ถูกชมซึ่งหน้า ทำเป็นตลกกลบเกลื่อน

“ผมเพิ่งรู้นะ คุณมีโหมดหวานแบบนี้ด้วยหรือ กดปุ่มตรงไหนผมจะได้กดบ่อยๆ” ปาลแกล้งกดไปตามตัว เธอโผกอดเขาหน้าตาเฉย “บทจะหวานก็หวานไม่เกรงใจ เล่นเอาผมแพ้เลย ผีเข้าปะเนี่ย”

“เปล่า ก็แค่...ฉันไม่เคยบอกคุณเลยสักครั้ง วันนี้ฉันอยากบอกให้คุณรู้ว่าฉันคิดยังไงเผื่อๆไว้น่ะ”

“ผมรู้ ถึงคุณไม่พูดผมก็รู้ และถึงคุณจะรู้อยู่แล้ว ผมก็อยากพูดให้คุณฟังอีก ผมรักคุณนะริน” ปาลกอดรินตอบด้วยความรัก เธอซบหน้ากับอกเขาน้ำตาร่วง เขาดันเธอออกห่างแล้วเช็ดน้ำตาให้ เธอมองเขาเขม็งอยากจะ

เก็บภาพของเขาไว้ราวกับกลัวจะไม่ได้เจอกันอีก...

รินไม่ได้ร่ำลาแค่ปาลเท่านั้น แต่ยังโทร.ไปบอกรักและคิดถึงแม่อีกด้วย แม่แปลกใจไม่น้อยที่ลูกมาโหมดหวานแหวว แต่ก็ไม่ได้ติดใจสงสัยอะไร

ooooooo