นางบาป

วิษณุตรงไปที่ห้องใต้ดินเพื่อจะกล่อมผีหยดตามที่ได้รับปากไว้กับผีหยาด แต่ติดตรงที่ไม่สามารถมองเห็นผีหยดได้ ผีหยาดจึงให้เขาจับมือตัวเองไว้ ทันทีที่สัมผัสมือกัน ผีหยดปรากฏตัวขึ้นในลุคอ่อนหวานดูเป็นคนละคนกับทุกครั้ง ก้มกราบวิษณุอย่างอ่อนน้อม เสแสร้งเหมือนตัวเองสำนึกผิด

“บ่าวทราบเรื่องทั้งหมดแล้วเจ้าค่ะ บ่าวเสียใจนัก ความรักความริษยา มันบังตาจนบ่าวได้ทำสิ่งที่เลวทรามเหลือเกิน ทำในสิ่งที่อกตัญญูอย่างยิ่ง จนแม่เกือบพลั้งถึงชีวิต”

ผีหยาดเชื่อหมดใจว่าพี่สาวปล่อยวางความแค้นทั้งหมดลงได้แล้ว ถ้าเป็นแบบนี้แม่ต้องดีใจมาก หากท่านฟื้นขึ้นมากล่าวยกโทษ คำสาปทั้งหมดคงเป็นอันสิ้นสุด ผีหยดคร่ำครวญคงทำอะไรไม่ได้ในเมื่อแม่ยังไม่ฟื้น เธอเองอยากไปเห็นหน้าท่านใจจะขาดแต่ก็ทำไม่ได้ หนล่าสุดที่เธอออกจากที่นี่ต้องอาศัยร่างคนอื่น

“คุณพระเจ้าขา งั้นเพลานี้เราไปขอร้องแม่หญิงรินได้หรือไม่ ว่าขอยืมร่างสักครั้งเป็นครั้งสุดท้าย เพื่อให้พี่หยดได้พบหน้าแม่เผื่อแม่จักฟื้นขึ้นมา กล่าวอภัยพี่หยด” ผีหยาดมองวิษณุอย่างอ้อนวอน ขณะที่ผีหยดแอบลุ้นว่าเขาจะหลงกลเหมือนน้องของเธอหรือเปล่า...

ที่คอนโดฯที่พักของต้น พาไลไม่พอใจมากที่รู้เรื่องต้นทำข้อตกลงเป็นแฟนกับกิฟท์แลกกับความลับของตัวเอง ยืนกรานไม่ยอมให้เขาไปเป็นแฟนคนอื่น แล้วเข้าไปออดอ้อน

“พี่เคยบอกแล้วไง ต้นจะไปชอบผู้หญิงคนไหนกี่คนก็ได้พี่ไม่สน แต่ถ้าจะเป็นแฟนกับผู้หญิงสักคน คนนั้นต้องเป็นพี่...เป็นพี่แค่คนเดียว ใช่ไหมต้น” พาไลพรมจูบไปทั่วตัวต้นซึ่งจูบตอบอย่างเสียไม่ได้...

หลังเสร็จกิจกับพาไล ต้นลุกขึ้นคว้าเสื้อคลุมเดินเข้าห้องน้ำ พาไลที่แกล้งนอนนิ่งเมื่อครู่ลุกไปหยิบมือถือลับออกมาเปิดคลิปต้นกับผู้ชายคนหนึ่งเมื่อ 6 ปีที่แล้วขึ้นมาดู

“ถ้าจะมีใครสักคนทำเรื่องทุกอย่างพัง พี่สู้ทำเองไม่ดีกว่าเหรอ เพราะพี่ไม่มีวันยอมเสียต้นให้ใคร”...

ปาลแวะมาอัดเสียงรายการของตัวเองเห็นรินยังนั่งทำงานอยู่ เข้ามาชวนไปหาอะไรกินด้วยกัน เธอไปไม่ได้งานยังไม่เสร็จ เขาก็เลยไม่อยากรบกวนไว้วันหลังค่อยนัดกันใหม่ ปาลยังไม่ทันขยับไปไหน วิษณุเข้ามาหารินมีเรื่องสำคัญให้เธอตัดสินใจ ขอร้องให้ปาลอยู่ฟังด้วย เธอสงสัยว่ามีเรื่องอะไรกันแน่

“หยาดบอกพี่ว่าสิ่งที่ขังหยดไว้ในเรือนวนาเทพ ที่แท้คือคำสาปของแม่เยื้อนและจะไม่มีทางได้ไปเกิดจนกว่าจะสำนึกในบาปกรรมที่ทำไว้”

ปาลสงสัยว่าพี่ณุจะให้รินช่วยตามหาว่าแม่เยื้อนคือใครหรือ เขาส่ายหน้า รินได้เจอกับแม่เยื้อนแล้ว เราทุกคนได้เจอท่านแล้ว เพราะแม่เยื้อนที่แท้ก็คือยุพดี แม่เดือนในชาตินี้ หยาดมาขอร้องเขาช่วยกล่อมรินให้ยอมให้ผีหยดสิงร่างอีกครั้งได้ไหมเพื่อให้เธอไปกราบเท้าแม่เยื้อน รินถึงกับอึ้งขณะที่ปาลหน้าเครียดทันที

ooooooo