นางบาป

ในเวลาไล่เลี่ยกันวิษณุมาถึงห้องพักฟื้น เห็นยุพดียังคงนอนไม่ได้สติ เดือนถือเอกสารยินยอมให้ผ่าตัดมาให้ บอกว่าหมอเร่งให้เธอเซ็นแต่พี่ฝนยังมาไม่ถึงเธอเลยไม่รู้จะทำอย่างไร และที่สำคัญเธอไม่กล้าตัดสินใจ วิษณุรับเอกสารไปอ่าน ฟังเดือนรายงานสิ่งที่คุยกับหมอไปด้วยว่าหากปล่อยให้แม่เป็นเจ้าหญิงนิทราแบบนี้ต่อไปร่างกายท่านจะเริ่มแย่ลงเรื่อยๆ อย่างน้อยเสี่ยงผ่าตัดตอนนี้ยังดีกว่าทิ้งไว้จนร่างกายรับไม่ไหว

วิษณุบอกให้เธอเชื่อหมอ ถึงจะมีโอกาสแค่ 1 %ก็ยังดีกว่าไม่มีเลย เดือนตัดสินใจเซ็นเอกสารทั้งน้ำตาแล้วเอาไปให้พยาบาลที่เคาน์เตอร์ด้านหน้า ผีหยาดปรากฏตัวขึ้น แปลกใจทำไมไม่เห็นริน ตกลงเธอจะช่วยพี่หยดไหม วิษณุให้รินทำอย่างนั้นไม่ได้มันเสี่ยงเกินไป ผีหยาดผิดหวังน้ำตาร่วงที่ไม่สามารถช่วยพี่สาวได้

ooooooo

ที่ห้องอัดเสียงพี่สามไม่สามารถเปิดไฟล์ที่อัดเสียงร้องเพลงประกอบละครให้รินฟังได้ จึงขอให้ปาลเป็นนักร้องจำเป็นร้องให้เธอฟังแทน พี่สามฟังไปฟังมาเห็นเข้าที เสนอให้ปาลร้องเพลงประกอบไปเลยเพราะเขาเองก็มีฝีมือในการร้องเพลงอยู่แล้ว ไม่ต้องเสียเวลาหานักร้องมาร้องอีก แล้วถามความเห็นจากรินจะว่าอย่างไร

“ลองดูก็ได้ค่ะ ฝากหน่อยนะคุณ ฉันจะไปช่วยบอลมันหน่อย” พูดจบรินเดินลิ่วออกไป...

ดึกมากแล้วกว่ารินจะกลับถึงคอนโดฯที่พัก โยนกระเป๋าถือพร้อมกับทิ้งตัวลงบนโซฟาอย่างเหน็ดเหนื่อย ทันใดนั้น ผ้าม่านในห้องปลิวไสวทั้งที่ไม่ได้เปิดหน้าต่าง เธอเริ่มเอะใจ มองไปรอบๆมีเงาผู้หญิงแวบไปแวบมาอยู่ด้านหลัง รินหันขวับร้องถามว่าใคร เงียบไม่มีเสียงตอบ

“ใคร...นี่ไม่ใช่เรื่องตลกนะ ออกมาเดี๋ยวนี้” รินค่อยๆ เปิดประตูห้องนอนเข้าไป เห็นร่างผู้หญิงเรืองแสงสีขาวในชุดผ้าแถบยืนอยู่ ผีหยาดหันมองเจ้าของห้องพลางยิ้มให้

“แม่ริน หยาดเองเจ้าค่ะ” ผีหยาดหมอบกราบกับพื้น รินตกใจแทบช็อกแต่พยายามทำใจดีสู้ผี

“แม่รินเจ้าขา แม่เยื้อนแม่ของบ่าวของแม่เดือนกำลังจะสิ้นใจ บ่าวมาเพื่อขอร้องขอให้แม่รินเห็นแก่พี่สาวบ่าวสักครา หากแม่สิ้นไปเสีย พี่หยดก็มิมีวันได้เจอหน้าแม่อีก บ่วงกรรมก็มิคลี่คลาย”

“พี่ณุ เอ่อ...คุณพระให้เธอมาขอร้องฉันหรือ”

ผีหยาดมาเองไม่ได้มีใครขอร้อง รู้ว่าพี่หยดก่อกรรมไว้มากเหลือเกิน แต่วันนี้พี่สำนึกได้แล้ว ขอร้องรินให้โอกาสพี่หยดสักครั้ง เพียงครั้งเดียวทุกสิ่งที่พันธนาการทุกคนไว้ กรรมของพี่หยด คุณกำไลและคุณพระจะจบสิ้นลงได้ก็ต้องอาศัยเธอเพียงคนเดียวเท่านั้น รินครุ่นคิดหนักไม่รู้จะทำอย่างไรดี มีเสียงมือถือของเธอดังขึ้น เห็นหน้าจอโชว์เบอร์ปาล รินนึกถึงคำมั่นสัญญาที่ให้ไว้กับเขาว่าจะไม่พาตัวเองไปเสี่ยงอันตราย

“สิ่งที่เธอขอ ฉันคงทำให้ไม่ได้ ฉันเสียใจ”