นางบาป

ผีหยาดน้ำตาร่วงเสียใจที่ช่วยพี่สาวไม่ได้ จากนั้นร่างก็หายวับไป รินจับอกข้างซ้ายตื่นเต้นหัวใจแทบหลุดออกมาเต้นข้างนอกทรวงอก รีบกดรับสายปาลที่โทร.มาหาอีกครั้ง เขาเป็นห่วงเห็นเธอไม่ตอบไลน์กลัวจะหลับในกลางทางเสียก่อน รินนิ่งเงียบมองไปทางผ้าม่านที่ผีหยาดหายตัวไป คิดจะบอกเขาเรื่องนี้แต่เปลี่ยนใจ

“รินทำไมเงียบไป คุณเป็นอะไรหรือเปล่า”

“อ๋อ ฉันแค่คิดเรื่องงานนิดหน่อยน่ะ”

ปาลถามเธอว่ามั่นใจจะให้เขาร้องเพลงประกอบ–ละครจริงๆหรือ เขากลัวร้องแล้วจะทำให้ละครเธอพัง ถามพี่ณุก่อนดีไหม เธอมั่นใจในตัวเขาว่าทำได้ ไม่จำเป็นต้องถามใคร

“พูดแบบนี้เอารางวัลเพลงประกอบไปรอเลยแล้วกัน งั้นพรุ่งนี้เจอกันที่ห้องอัดตอนเช้านะคุณ”

รินวางสายจากปาล มองไปรอบๆห้อง แอบหวั่นไหวไปกับคำร้องขอของผีหยาด...

วิษณุฝันร้ายว่าผีหยาดมาต่อว่าเขาที่ไม่สามารถช่วยกล่อมรินให้ยอมให้ผีหยดสิงร่าง เขาดิ้นรนหายใจหอบแรงก่อนสะดุ้งตื่น ปวดหัวแทบจะระเบิด

ooooooo

เพื่อให้แผนคู่จิ้นสำเร็จด้วยดี เช้านี้ต้นจูงมือกิฟท์ไปออกรายการทอล์กโชว์ซึ่งเปิดโอกาสให้ผู้ฟังผู้ชมทางบ้านส่งคำถามเข้ามาถามผู้ถูกสัมภาษณ์ได้ เรื่องที่พิธีกรสัมภาษณ์ไม่พ้นว่าทั้งคู่เป็นคู่จิ้นแค่ในจอหรือออกมาเบ่งบานนอกจอด้วย กิฟท์ทำเป็นอายม้วน

“แหม คือคนเราเจอหน้ากันทุกวัน เล่นละครด้วยกันก็ไม่แปลกที่จะสนิทใช่ไหมละคะ”

“แล้วสนิทระดับไหนคะ สนิทปานกลางหรือม้ากมาก” พิธีกรยิงคำถาม

“ใจกิฟท์เองก็อยากสนิทม้ากมาก แต่จะพัฒนาหรือไม่พัฒนา ตบมือข้างเดียวคงไม่ดังเนอะ” กิฟท์หันไปตีต้นเบาๆแบบเอียงอาย เขายิ้มหวานเจี๊ยบให้เธอแม้ในใจจะอึดอัด พิธีกรถามต้นตกลงจะยื่นมืออีกข้างมาตบด้วยไหม เขาขอไม่ตอบให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์ก็แล้วกัน แล้วส่งสายตาลึกซึ้งให้กิฟท์

“โอ๊ย...เขินเนอะคุณผู้ชม มาไปต่อกันที่คำถามต่อไป คนนี้ดูเป็นแฟนคลับน้องต้นนะเนี่ย” ว่าแล้วพิธีกรก้มไปอ่านคำถาม “ได้ข่าวว่าพี่ต้นเนี่ย เป็นสุดยอดเก้งตัวจริง ซุกผัวไว้...”

สิ้นเสียงพิธีกรเกิดโกลาหลในห้องส่ง โปรดิวเซอร์ที่ยืนอยู่ข้างกล้อง หันไปบอกทีมงานให้หยุดไลฟ์สด แล้วโวยวายว่าคอมเมนต์นี้มาได้อย่างไร ทุกคนมองต้นเป็นตาเดียวกัน