มธุรสโลกันตร์
ตอนที่ 6
“ไม่...ทุกคนไม่ได้มีโอกาสให้เลือกได้อย่างเธอหรอก ลูกน้องฉันพวกนั้น ถึงมีฝีมือ มีโอกาสโด่งดัง แต่เพราะพวกเขาเจอคนเลวๆกดขี่ข่มเหง โกงเงิน ยังไม่พอ...ลูกเมียยังถูกข่มขืน ถ้าไม่ฆ่าไอ้คนที่กระทำย่ำยีชีวิตก็ไม่มีทางรอด”
ถึงคราวเพชรน้ำผึ้งอึ้งบ้าง ไม่คิดมาก่อนว่าเบื้องหลังรอยยิ้มสนุกสนานของชาวลิเกจะมีเรื่องแบบนี้
“พวกเขาถูกบังคับให้ต้องมาเป็นโจรงั้นหรือ”
“ใช่...มันเป็นทางรอดเดียวที่จะยังได้อยู่กันเป็นครอบครัว”
เพชรน้ำผึ้งน้ำตาไหลด้วยความสงสารชาวลิเก ก่อนสบตาเขาแล้วอดถามไม่ได้
“แล้วพี่ล่ะ...ฉันรู้สึกว่าพี่กับลูกน้องพี่ไม่เหมือนคนอื่นที่นี่เลย ถ้าเป็นอย่างที่ฉันคิด...อะไรคือสาเหตุที่บังคับให้พี่ต้องเป็นโจร พี่เล่าให้ฉันฟังได้นะ เผื่อฉันจะช่วยพี่ได้”
ภูผาใจอ่อนยวบ อยากเล่าให้ฟังใจแทบขาดแต่ต้องปิดปากเงียบเพราะยังไม่ถึงเวลา กระทั่งรุ่ง ปรากฏตัวพร้อมม้านิลกาฬ ม้าคู่ใจของเขาจึงได้เอ่ยตัดบท
“ฉันเกิดมาในดงโจร ลืมตาตื่นทุกวัน...ฉันก็รู้แต่ว่าฉันทำอย่างอื่นไม่ได้นอกจากเป็นโจร...กลับไปอยู่ในที่ของเธอ อย่าสร้างปัญหาระหว่างที่ฉันไม่อยู่”
ooooooo
ภูผาไปทำภารกิจให้เสือผันพร้อมสองสมุนคู่ใจอย่างก้องกับรุ่ง ส่วนเสือผันไปกับผจงเพื่อประชุมภาคีพยัคฆ์ดำ แต่ก่อนไปก็อดไม่ได้จะคาดโทษเพชรน้ำผึ้งหากคิดหนีอีกรอบ
เพชรน้ำผึ้งไม่กลัวเสือผัน แต่กลัวคำสั่งทิ้งท้ายของเขามากกว่าจะให้เธอไปหาลำเจียกที่บ้าน
ลำเจียกเตรียมยาบำรุงไว้ให้ลูกสะใภ้ อยากให้มีลูกกับภูผาเร็วๆ แต่เพชรน้ำผึ้งก็อิดออดจนแม่หมอใหญ่ต้องขู่
“ชีวิตเอ็งอยู่ในมือเสือผันแล้ว ถ้าเอ็งไม่พอใจก็เลือกเอาว่าจะมีลูกกับไอ้ผา หรือจะมีกับผู้ชายทั้งหมู่บ้านจนนับไม่ได้ว่าใครคือพ่อเด็ก...จะเอายังไง!”
เพชรน้ำผึ้งหน้าเสีย อึกๆอักๆตอบ “ฉัน...ฉันขอมีพี่ผาเป็นผัวคนเดียว”
“งั้นวันนี้เอ็งต้องเริ่มกินยาบำรุง ต้องอาบน้ำว่านกระตุ้นให้เอ็งพร้อมมีลูกไวๆ”
จบคำแม่หมอใหญ่ก็เรียกพิกุลไปเตรียมข้าวของ เพชรน้ำผึ้งยอมแบบเสียไม่ได้ ทั้งกินยาบำรุงและอาบน้ำว่านจนลำเจียกพอใจก็ให้พิกุลพาไปพัก
กระเช้ากับสมทรงรอจังหวะอยู่แล้ว ปรี่ไปเอาเรื่อง เมื่อเห็นเพชรน้ำผึ้งอยู่ตามลำพัง หม่อมหลวงสาวเหนื่อยหน่ายใจมาก ไม่อยากมีเรื่องแต่ก็ต้องป้องกันตัว
“ถ้าเธออยากจะมาหาเรื่องฉันล่ะก็...ฉันว่าอย่าดีกว่า ถ้าพี่ผากลับมาแล้วเธอจะเดือดร้อน”
“หน็อย...เป็นเมียพี่ผาได้แค่ไม่กี่วันก็ริเอาพี่ผามาขู่ ฉันเป็นเมียเขานานกว่าแก ฉันต่างหากที่ต้องสั่งสอนแก!”
