มธุรสโลกันตร์
ตอนที่ 6
“พี่ผา! พี่เอาเปรียบฉันอีกแล้ว ข่มเหงฉันทุกครั้ง ทำกับฉันในสภาพที่ฉันไม่รู้ตัว ขัดขืนไม่ได้!”
“อ๋อ...ที่โมโหเพราะไม่รู้ตัวนี่เอง ได้...งั้นครั้งหน้าจะปลุกให้ได้สติก่อน จะได้รู้ว่าฉันทำอะไรที่เธอชอบบ้าง”
“พี่ผา! นั่นปากหรือกระโถน...ไอ้กระทิงเปลี่ยวบ้ากาม”
“นี่...อย่ามาด่าฉันฝ่ายเดียวนะ เมื่อคืนนี้
ฉันไม่ได้เป็นคนเริ่ม ฉันน่ะกลับมาเหนื่อยอยากนอนพักจะแย่ แต่เธอนั่นแหละที่ทั้งกินทั้งแช่น้ำว่านบำรุงเปิดอู่ของแม่ลำเจียกจน...”
ภูผาแกล้งพูดไม่จบ เพชรน้ำผึ้งคิดทบทวนเรื่องเมื่อคืนแล้วยกมือปิดปาก หน้าแดงก่ำด้วยความอับอายเพราะจำได้เลาๆว่าตัวเองไม่ค่อยมีสตินัก ควบคุมตัวเองไม่ได้ ร่ำๆจะเข้าหาภูผาท่าเดียว
“บ้าที่สุด! ฉันเกลียดที่นี่ ที่นี่มันสมกับเป็นซ่องโจร เก่งแต่เรื่องบังคับขืนใจ ไม่มอมเหล้าก็วางยา”
เพชรน้ำผึ้งอาละวาดจนภูผาเอือมระอา แม้รู้ดีว่าเธอเป็นแค่เหยื่อของพวกเสือผัน รวมทั้งลำเจียก แต่ก็พูดอะไรมากไม่ได้นอกจากเตือนให้ระวังตัวมากกว่านี้ อย่ากินอะไรสุ่มสี่สุ่มห้าเป็นอันขาด!
ooooooo
เผ่าเทพอาการหนักไม่น้อย แต่เพราะยาสมุนไพรของหลวงปู่ รวมทั้งโชคชะตาที่กำหนดไว้ให้เขารอดชีวิต กระนั้นหลวงปู่ก็ไม่วางใจ ขอให้เขาพักฟื้นอีกระยะค่อยกลับไพรวารี
อาการเผ่าเทพดีขึ้นไม่กี่วันหลังจากนั้น หลวงปู่ ปรุงยาให้อีกครั้ง พร้อมเรียกชาวบ้านแถวนั้นมาพาเขาไปส่งที่ไพรวารี เผ่าเทพอดไม่ได้ถามหลวงปู่เรื่องเสือผันกับเสือผา
“หลวงปู่รู้จักไอ้สองโจรชั่วนั่นด้วยเหรอครับ”
“ออกเดินทางธุดงค์ในป่าละแวกนี้ก็ต้องได้ยินชื่ออยู่บ้างแหละโยม”
“พวกมันเป็นโจรโฉดชั่วไม่เกรงกลัวกฎหมาย ซ้ำยังมีอาคมเก่งกล้าเล่นงานผมเกือบตาย ถ้าไม่ได้หลวงปู่ช่วยชีวิต ชื่อเสียงของตำรวจก็คงป่นปี้ ชาวบ้านคงไร้ที่พึ่งพิง...ผมเป็นหนี้ชีวิตหลวงปู่ ชาตินี้จะไม่ลืมพระคุณ”
หลวงปู่โบกมือห้าม “ไม่ต้องคิดเรื่องหนี้บุญคุณกับอาตมาหรอกโยม การที่อาตมาได้เจอและช่วยชีวิตโยมไว้มันคือชะตาชีวิตที่ถูกลิขิตเอาไว้ เหมือนกับที่...”
พูดแค่นั้นก็หยุด ไม่แน่ใจว่าควรเล่าเรื่องภูผาเคยเรียนวิชากับตนหรือไม่ เผ่าเทพนิ่วหน้าสงสัย หลวงปู่เลยเล่าความจริงบางส่วนว่าเคยมีลูกศิษย์
อีกคนมาเรียนกับตน
“ลูกศิษย์...หมายความว่าหลวงปู่เคยถ่ายทอดวิชาความรู้ให้คนอื่นด้วยเหรอครับ”
จนแล้วจนรอดเผ่าเทพก็ไม่ได้คำตอบเรื่องลูกศิษย์อีกคนของหลวงปู่ แต่เขาก็ไม่ใส่ใจนัก เมื่อกลับถึงไพรวารีก็ไม่รอช้าประกาศกร้าวต่อหน้าพวกชาวบ้าน
“ขอบคุณทุกคนมากที่ยังมีความหวังร่วมกันกับผม ถึงผมจะถูกพวกโจรชั่วลอบกัดเล่นงาน แต่มันก็ทำกับผมได้แค่ครั้งนี้ครั้งเดียว ผมรับปากพ่อแม่พี่น้องและเพื่อนตำรวจทุกคน...การกลับมาคราวนี้ของผม คือการกลับมาเพื่อล้างบางพวกโจรชั่วให้พ้นไปจากไพรวารี!”
ooooooo
