ตอนที่ 6
ขาดคำก็จิกหัวเพชรน้ำผึ้งกดน้ำว่านในอ่าง สมทรงเป็นลูกคู่ช่วยเต็มที่ โชคดีที่พวกชาวบ้าน... ชาวลิเกผ่านมาเห็นเลยช่วยไว้ กระเช้ากับสมทรงเห็นท่าไม่ดีกลัวถูกรุมจึงรามือและผละหนี ทิ้งเพชรน้ำผึ้งให้สำลักน้ำว่านหลายอึก ก่อนจะตกตะลึงเมื่อได้ยินชาวลิเกเรียกเธอว่าคุณนายเสือผา...
ooooooo
ภูผาหรือเสือผาไม่รู้เรื่องเมียกำมะลอโดนกระเช้ารุม มัวทำภารกิจของเสือผัน ไปดักรอเสือเดช หนึ่งในภาคีพยัคฆ์ดำ โดยตัวเองไปกับรุ่ง ส่วนก้องนั้น เขาแอบส่งไปบอกข่าวสมยศ
รุ่งไม่ได้ติดใจสงสัย เชื่อมั่นภูผาว่าจะไม่หักล้างคนรอบตัวเหมือนเสือคนอื่น ภูผาโล่งใจมากแต่ไม่นานก็ต้องปวดหัวเพราะภารกิจจับเสือเดชไม่ง่าย อีกฝ่ายมีอาคมพอตัว หลุดจากการโจมตีของเขาได้ก็หนีไปซ่อนตัวในป่าลึก
ภูผาตัดสินใจตาม เห็นรอยเลือดเป็นทางก็รู้ได้ว่าเสือเดชกำลังบาดเจ็บ
“ออกมาเจรจากันดีๆเถอะเสือเดช จะได้ไม่ต้องเจ็บตัวมากกว่านี้”
เสือเดชยังแอบซุ่มไม่ปรากฏตัว ได้แต่กัดฟันตะโกนโต้ตอบ
“มึงรู้ว่ากูเป็นใคร แต่ก็ยังกล้าลองดีกับกู”
“ชื่อเสียงความโหดเหี้ยมฆ่าไม่เลือกทั้งเด็กทั้งผู้หญิงของเสือเดช ฉันได้ยินมาตั้งแต่เด็กแล้ว แต่นั่นมันก็นานจนหลายคนเริ่มไม่แน่ใจว่า...มันเป็นเรื่องโม้หรือเรื่องจริง”
“มึง! ปากดีนักไอ้เด็กเมื่อวานซืน...เดี๋ยวมึงได้รู้จักกูมากกว่าแค่คำร่ำลือแน่”
ขู่จบก็กระชากตะกรุดที่ห้อยคอมาบริกรรมคาถา ก่อให้เกิดลมเพลมพัด เรียกโหงพรายมาข่มขวัญ หวังให้อีกฝ่ายกลัว แต่นอกจากภูผาจะไม่ถอย ยังร่ายคาถาโต้กลับจนเหล่าโหงพรายของเสือเดชแตกพ่าย!
เสือเดชตกใจมาก ไม่คิดว่าจะมีใครฆ่าโหงพราย วิชาไม้ตายของตนได้นอกจากเสือผัน เพื่อนร่วมภาคีฯที่ไม่ได้เจอนานแล้ว พลันก็เบิกตากว้างเมื่อคิดได้ว่ามีอีกคนที่อาจต่อกรกับอวิชชาของตนได้
ภูผาไม่ให้รอนานปรากฏตัวตรงหน้าเสือเดช แนะนำตัวอย่างเป็นทางการ
“ข้าเสือผา...พ่อให้ฉันมาพาเสือเดชไปเจอหน้าพวกพ้องในที่ประชุมภาคีพยัคฆ์ดำ”
“ถ้าไอ้ผันอยากให้ข้าไปประชุมดีๆ แค่ส่งคนมาบอกก็ได้ แต่เล่นสั่งให้ลูกชายมาปล้นข้าแบบนี้ แสดงว่ามันคงรู้ความจริงของข้าหมดแล้ว”
“เรื่องนั้นฉันไม่เกี่ยว พ่อแค่ฝากมาบอกว่าต้องเอาตัวไปให้ได้...ไม่ว่าเป็นหรือตาย”
“หึ...ไอ้เสือผา ถ้ามึงแน่จริงอย่างที่ลือกันว่ามึงเป็นที่สองรองจากพ่อ มึงก็ลองดู!”
เสือเดชไม่ยอมจนมุมง่ายๆ รู้ดีว่าตนมีชนัก ติดหลังแอบทำผิดกฎของภาคีฯและต้องถูกลงโทษ แต่เพื่ออำนาจและความอยู่รอดจึงสู้ตาย กระนั้นก็สู้ภูผาไม่ได้ถูกแทงตายคาที่
ooooooo