มธุรสโลกันตร์
ตอนที่ 6
จบคำก็รีบผละไปเพราะก้องเพิ่งมาตามไปประชุมกับเสือผัน เพชรน้ำผึ้งได้แต่มองตามงอนๆ กวาดตามองรอบบ้านเซ็งๆเพราะไม่มีอะไรทำนอกจากอ่านนิตยสารเก่าของเขาที่เธออ่านจบทุกเล่มแล้ว
ooooooo
แววตาละห้อยของเพชรน้ำผึ้งตามหลอกหลอนจนภูผาทนไม่ไหว แวะหาพิกุล ขอร้องให้อีกฝ่ายช่วยหางานให้เมียกำมะลอทำแก้เหงาระหว่างที่เขาไปประชุมกับเสือผัน
หมดห่วงเรื่องเพชรน้ำผึ้ง ภูผาก็ประชุมกับเสือผัน พร้อมด้วยผจงที่พร่ำขอโอกาสพ่อกลับไปถล่มไพรวารี ฉวยจังหวะที่พวกชาวบ้านกับตำรวจระส่ำระสายเพราะเผ่าเทพตายบุกปล้นฆ่าทุกบ้าน
เหล่าสมุนพยักหน้าเห็นด้วยกับผจงแต่เสือผันกลับเห็นต่าง ตวาดลั่นใส่ลูกชายคนโต
“เอ็งหรือข้าที่เป็นหัวหน้าของที่นี่...ไอ้ผจง!”
ผจงชะงัก เงียบกริบไม่หือกับพ่ออีก เสือผันเห็นดังนั้นก็ขยับไปกระซิบข้างหูลูกชายคนโต
“ถ้าข้ายังไม่ตาย อย่าสะเออะพยายามฉีกหน้าข้าต่อหน้าลูกน้องอีก ไม่อย่างนั้นข้าจะไม่เตือนอีก... เข้าใจไหม”
ภูผาไม่ได้ยินสิ่งที่สองพ่อลูกคุยกัน โพล่งถามถึงสาเหตุที่ถูกเรียกประชุม
“ถ้าพ่อไม่ได้เรียกทุกคนมาประชุมเรื่องปล้น แล้วพ่อตามพวกเรามาทำไม”
“เพราะศึกนอกมันจบแล้ว ไพรวารีตอนนี้ก็เหมือนลูกไก่ในกำมือข้า พวกมันจะอยู่กับความหวาดกลัวไปอีกนาน จะไม่มีตำรวจหน้าไหนกล้ามาเสี่ยงชีวิตอีก”
เสือผันหมายถึงเผ่าเทพที่ต้องตายเพราะพยายามจับพวกเขา ผจงพยักหน้าหงึกๆ
“อ๋อ...งั้นฉันเข้าใจแล้ว พ่ออยากให้ไพรวารีเหมือนธนาคารของพวกเรา ทิ้งระยะปล่อยให้พวกมันทำมาหากินบ้าง จะได้มีให้เราปล้นได้นานๆ”
“ใช่...ไพรวารีเป็นเมืองการค้า ถ้าปล้นพวกมันถี่ๆ พวกพ่อค้าหน้าใหม่ๆจะไม่กล้าเข้ามา”
ภูผาไม่สงสัยคำตอบของเสือผันเพราะเข้าใจความคิดอีกฝ่ายดี แต่อยากรู้เรื่องศึกอื่นมากกว่า
“พ่อพูดถึงศึกนอกที่มันจบแล้ว นั่นหมายความว่า ตอนนี้พ่อกำลังเป็นห่วงเรื่องศึกใน”
คำถามของลูกชายคนเล็กทำให้เสือผันหันมาสบตา ผจงเบิกตาโพลงเพราะเข้าใจเองว่าในชุมโจรอาจมีหนอนบ่อนไส้ ภูผาเสียวสันหลังวาบกลัวพ่อจับได้ว่าตนเป็นสายให้ตำรวจ แล้วก็ถึงกับสะดุ้ง เมื่อได้ยินคำสั่งพ่อ
“ไอ้ผา! เอ็งมีเรื่องต้องคุยกับข้า...ตามลำพัง”
ooooooo
เพชรน้ำผึ้งทนอุดอู้ในบ้านไม่ไหวจะออกไปสำรวจรอบหมู่บ้าน เผื่อได้ข้อมูลเก็บไว้ให้พวกตำรวจ พลันก็ได้ฝันสลายเมื่อพิกุลมาดักรอหน้าบ้าน
พิกุลยอมทำตามที่ภูผาขอเพราะรักเขา ปลง เสียแล้วที่เขาไม่เคยมองเธอเป็นอื่นนอกจากน้องสาว กระนั้นก็อดปั้นปึ่งใส่หม่อมหลวงสาวไม่ได้ เพชรน้ำผึ้งไม่รู้เรื่องตามง้องอนเพราะคิดว่าอีกฝ่ายยังเคืองเรื่องวันเข้าหอ
