มธุรสโลกันตร์
ตอนที่ 6
“หมดธุระของเอ็งแล้ว ไว้เอ็งพร้อมมากกว่านี้ข้าจะเรียกมาคุยเอง”
ผจงเจ็บใจมาก ต้องข่มอารมณ์กระทั่งอยู่ลำพังจึงพึมพำอย่างหัวเสีย
“ไอ้แก่เอ้ย มึงจะหวงอะไรนักหนา ยังไงที่นี่ก็ต้องเป็นของกูอยู่ดี!”
ooooooo
ข่าวการตายของเผ่าเทพถูกเก็บเป็นความลับไม่ให้คนนอกหรือแม้แต่คนในครอบครัวของเขารู้ สมยศเป็นตัวตั้งตัวตีเรื่องนี้เพราะอยากสืบเรื่องทั้งหมดจากภูผาก่อน แต่จ่าเศกไม่รู้ ตามไปคาดคั้นขอเหตุผล
“แล้วเราต้องปิดเรื่องการตายของหมวดเผ่าเทพไปอีกนานเท่าไหร่ครับท่านรอง”
“ตราบใดที่เรายังไม่เจอศพ ผมจะไม่ประกาศว่าหมวดเผ่าเทพตายแล้ว”
“ผมเข้าใจว่าท่านรองไม่อยากให้ตำรวจทั้งไพรวารีเสียขวัญและกำลังใจ แต่ยิ่งปิด ยิ่งนานวัน ยิ่งหาศพ...เอ้ย...หาตัวหมวดเผ่าเทพไม่เจอ ตำรวจทั้งไพรวารีก็จะยิ่งเสียขวัญซะมากกว่า”
“คุณก็ต้องทำให้ทุกคนหยุดพูด และยังเชื่อมั่นว่าคนดีตกน้ำไม่ไหลตกไฟไม่ไหม้”
“แต่ผมเห็นกับตาว่าพวกห่านั่นมันใช้อาคมเล่นงานหมวดเผ่าเทพยังไง”
“นี่เป็นคำสั่ง...ให้ทุกคนปฏิบัติหน้าที่เหมือนเดิม จนกว่าจะมีคำยืนยันจากผมว่าเขาตาย”
จ่าเศกไม่กล้าขัดคำสั่งผู้บังคับบัญชา หนักใจมาก ไม่แพ้พลอยน้ำค้างที่แอบฟังอยู่นานแล้ว
“ผมไม่เข้าใจท่านรองเลยคุณน้ำค้าง ข่าวใหญ่อย่างนี้ปิดยังไงก็ไม่มิด ยิ่งถ้ารู้ถึงครอบครัวของหมวดเผ่าเทพเองล่ะก็...ได้เป็นเรื่องใหญ่แน่ รู้ทั้งรู้ว่าครอบครัวนั้นตำรวจทั้งบ้าน...เฮ้อ”
พูดจบก็ผละไป ทิ้งพลอยน้ำค้างให้มองตามเครียดๆ ก่อนตัดสินใจไปคุยกับสมยศ
สมยศรู้เจตนาพลอยน้ำค้าง คู่หมั้นกำมะลอของเผ่าเทพ แต่ไม่อยากให้เธอเสี่ยงอีก ขอร้องให้กลับพระนคร
“ในเมื่อท่านรองมั่นใจว่าหมวดยังไม่ตาย ดิฉันก็จะยังไม่ไปจากไพรวารีค่ะ”
“แต่สถานการณ์ที่นี่ยังไม่ปลอดภัย ผมเกรงว่าจะไม่มีกำลังพลพอมาคอยดูแลคุณ”
“ดิฉันไม่ใช่เป้าหมายของพวกนั้นอีกแล้ว แค่จ่าเศกกับสารภีอยู่ด้วยก็พอค่ะ ถ้ากลับไปตอนนี้คุณชายกับคุณหญิงก็ต้องถามหาคุณน้ำผึ้ง ถึงคุณน้ำผึ้งจะบอกว่าสบายดี ไม่ต้องห่วง แต่ดิฉันก็
ไม่กล้าเรียนพวกท่านเองหรอกค่ะว่าตอนนี้คุณน้ำผึ้ง
ได้ตกเป็น...เมียโจรแล้ว”
คำพูดของพลอยน้ำค้างเต็มไปด้วยเหตุผลรองรับจนสมยศเถียงไม่ออก ต้องยอมรับคำขอของเธอ
“ก็ได้ครับ ผมจะให้สารภีกับจ่าเศกดูแลคุณอย่างดี ส่วนเรื่องคุณน้ำผึ้ง...ผมขอเอาเกียรติยศของผมเป็นประกันว่าเธอจะต้องกลับมาอย่างปลอดภัย”
“ขอบคุณค่ะท่าน ดิฉันคิดว่าที่คุณน้ำผึ้งกล้าบอกอย่างนั้นก็เพราะว่าเธออยู่ในความดูแลของเสือผา ตอนที่เขายอมปล่อยตัว ดิฉันสังเกตว่าเขาไม่เหมือนโจรคนอื่นๆ ดูเขาจะพยายามปกป้องคุณน้ำผึ้ง”
