มธุรสโลกันตร์
ตอนที่ 4
“แต่พี่ผาไม่รักฉัน”
“พี่ผาคงรักแต่เกรงใจกระเช้า เธอก็รู้ว่าพี่ผาเป็นคนรับผิดชอบ พี่ผาไม่เคยทำให้ใครเสียใจ...เธอเชื่อฉันเถอะ”
พิกุลลังเลเพราะรู้จักนิสัยภูผา อ้าปากจะค้านแต่เพชรน้ำผึ้งก็โพล่งความในใจถึงเขาก่อน
“พี่ผาเป็นทองเนื้อแท้ แม้จะอยู่ในดงโจรแต่ฉันสัมผัสได้ว่าเขาเป็นคนดี เขาเป็นผู้ชายที่ปกป้องและเป็นผู้นำที่ดี เขาเป็นผู้ชายในอุดมคติของผู้หญิงหลายคน”
“เธอพูดเหมือนเธอรักเขา”
“ฉันรักเขา...เอ๊ย...เป็นไปไม่ได้...ฉันแค่ไม่อยากให้เขาได้กระเช้าเป็นเมีย รีบไป...คืนนี้เธอคือเจ้าสาวตัวจริง”
เพชรน้ำผึ้งยืนยันด้วยน้ำเสียงอ้อแอ้เต็มที พิกุลตัดสินใจครั้งสุดท้ายและรีบไปเตรียมตัวที่บ้านภูผา ทิ้งหม่อมหลวงสาวให้มองตามมึนๆพลางพึมพำกับตัวเอง
“ทำไมมันเจ็บแปลบๆ รึว่าฉันรักเขา...ไม่! ฉันเมา...ฉันเมา!”
ooooooo
เพชรน้ำผึ้งเมาแต่พยายามประคองสติ
แยกจากพิกุลได้ก็รีบกลับไปลานเต้นรำเพื่อล่อลวงภูผาให้เข้าหอ โดยไม่รู้เลยว่าเป้าหมายของเธอแอบได้ยินแผนทุกอย่าง!
ภูผาหอบไหเหล้าที่เมียหมาดๆร้องขอไปดักรอทางเข้าลานเต้นรำ เพชรน้ำผึ้งตกใจมากที่เห็นเขาแต่ทำไม่รู้ไม่ชี้ต่อปากต่อคำด้วยเลยถูกเขาจูบจนหายใจหายคอแทบไม่ทัน
เพชรน้ำผึ้งผลักตัวออกแต่ก็ฝืนความรู้สึกตัวเองไม่ไหว ยอมให้อารมณ์อ่อนหวานภายในครอบงำและจูบตอบเขาไปหลายที ภูผาถึงกับเคลิ้มแต่รั้งตัวไว้ได้รีบพาเมียหมาดๆกลับบ้าน หม่อมหลวงสาวไม่มีแรงขัดขืนยอมให้จับจูงไปทุกที่จนเสือหนุ่มเจ้าของฉายาโรบินฮู้ดนึกสนุกแกล้งเอาแก้มแนบแก้ม
ความใกล้ชิดทำให้หัวใจดวงน้อยเต้นระรัว สติที่เหลือน้อยนิดทำให้เธอหลุดปากชมเขา “หล่อจัง”
“ฉันเนี่ยนะหล่อ เธอเคยด่าฉันเป็นโจรเถื่อนถ่อยซะด้วยซ้ำ”
“พี่หล่อจากข้างใน...จำที่ฉันพูดต่อหน้าพ่อพี่ได้ไหม พี่มันทองเนื้อแท้...ฉันรู้พี่ไม่ใช่...”
เพชรน้ำผึ้งพูดติดๆขัดๆเพราะความเมาแต่ภูผาไม่ถือสาเอ่ยถามยิ้มๆ
“สรุปว่าฉันเป็นคนดีในสายตาเธองั้นหรือ”
“พี่เป็นใคร พี่เป็นใครกันแน่”
“ถึงเวลาแล้วเธอจะรู้เอง”
“พี่ต้องบอกฉันมาเดี๋ยวนี้ นี่คือคำสั่ง!”
“แม่ฉันก็ไม่ใช่ เธอมีสิทธิ์อะไรมาสั่งฉัน”
“ฉันแต่งงานกับพี่ ฉันเป็นเมียพี่”
ภูผาหัวเราะร่วนเมื่อได้ยินเมียหมาดๆทวงสิทธิ์ เพชรน้ำผึ้งมึนมากเห็นท่าเขาแล้วก็พลันคิดได้
“ว้าย...ฉันแค่แต่งยังไม่ได้เป็นเมีย พี่อย่าเอาฉันนะ ฉันยังไม่พร้อม”
“แต่พี่พร้อม...พร้อมมานานแล้วด้วย”
พูดพลางแกล้งย่างสามขุมหา เพชรน้ำผึ้งกลัวมากถอยหนี เผลอโอดเป็นภาษาอังกฤษ
