ตอนที่ 4
“เธอไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น ยังไงคืนนี้เธอก็เป็นเมียพี่ผา”
พูดจบก็ผละหนี เพชรน้ำผึ้งไม่ยอมปรี่ไปดักหน้า
“พิกุลฟังฉันนะ เราจับมือเป็นเพื่อนกันแล้ว เราต้องช่วยกัน ฉันจะช่วยให้เธอสมหวัง”
“เธอจะให้ฉันเป็นเมียน้อยพี่ผา คนอย่างฉันก็มีศักดิ์ศรี เอาแหวนเธอคืนไปแล้วไม่ต้องมายุ่งกับฉันอีก”
“ไม่...ยังไงฉันก็ไม่เอาพี่ผา”
“เธอไม่มีทางปฏิเสธพ่อเสือผันได้”
“ฉันจะยอมแต่งแค่ทำพิธีเท่านั้น แต่พอถึงเวลาเข้าหอเจ้าสาวต้องเป็นเธอ”
“เธอหมายความว่าไง”
เพชรน้ำผึ้งทำหน้ามีเลศนัยก่อนกระซิบข้างหูพิกุล
“เธอคือเจ้าสาวตัวจริง!”
ooooooo
บรรยากาศเตรียมงานแต่งระหว่างภูผากับเพชรน้ำผึ้งทำให้กระเช้าช้ำหนัก แสลงใจมากต้องเห็นภูผาผู้ชายที่เธอรักแต่งงานกับคนอื่น หญิงสาวจะหนีออกจากหมู่บ้านแต่ดันทะเล่อทะล่าโผล่จากประตูอาคมไปเจอพวกตำรวจ!
กองกำลังตำรวจนำโดยดนู สมยศและเผ่าเทพนั่นเองที่มาสำรวจพื้นที่หาทางเข้าหมู่บ้านกองโจรของเสือผัน กระเช้าเบิกตาโพลงเมื่อเห็นพวกตำรวจและหวิดถูกจับได้หากผจงจะไม่ช่วยไว้
ผจงเฝ้าระวังประตูอาคมทางเข้าออกหมู่บ้านอยู่แล้ว เห็นกระเช้าวิ่งพรวดออกไปก็ตามไปช่วยและสวดบริกรรมคาถาสาดกระสุนใส่พวกตำรวจ
จนต้องล่าถอย
เผ่าเทพตกใจมากไม่เคยเจอเรื่องเหลือเชื่อแบบนี้ ดนูต้องอธิบายเสียงเครียด
“เสือผันเป็นจอมขมังเวท มันใช้อาคมปิดเส้นทางเข้าออก”
“รังโจรของพวกมันก็ต้องอยู่ตรงนี้”
“มันมีเส้นทางเข้าออกหลายทาง ถ้ามันรู้ว่าพวกเราจู่โจมทางนี้มันจะเข้าออกอีกทาง”
สมยศพยักหน้ารับคำพูดดนูเพราะได้ข้อมูลมาไม่ต่างกัน
“รังโจรของพวกมันก็เหมือนเมืองลับแล”
“ไม่มีทางใดที่จะเข้าถึงพวกมันได้เหรอครับ”
ดนูส่ายหน้า “คนในเท่านั้นจะช่วยนำพาเราเข้าไปได้ และมีอีกทาง...เราต้องมีวิชามนตร์พอจะสู้กับมันได้ซึ่งไม่ง่ายเลย มันฝึกวิชาอยู่ยงคงกระพันจากอาจารย์ที่มีวิชชา”
“ไม่มีทางใดที่เราจะช่วยคุณน้ำผึ้งได้เลยเหรอครับ”
สมยศถอนใจยาว บอกเผ่าเทพเรื่องภูผาไม่ได้แต่ก็ไม่อยากให้ผู้กองหนุ่มกังวลเกินไปนัก
“ผมเคยบอกคุณแล้วว่าคุณน้ำผึ้งต้องปลอดภัย เราแค่รอเวลาที่เหมาะสม”
“ครับ ผมขอบคุณครับที่ช่วยผมไว้”
“มันเป็นหน้าที่ผมจะช่วยทุกคน...เรากลับกันเถอะครับ แล้วหาช่องทางอื่นในการปราบพวกมัน”
จบคำสมยศก็นำออกไป ดนูเดินตาม เผ่าเทพละล้าละลังอยากสำรวจต่อแต่รู้ตัวว่าคงต่อกรพวกเสือผันซึ่งมีคาถาอาคมไม่ไหวจำต้องผละตามคนอื่นไปแบบเสียไม่ได้
ooooooo
ในที่สุดพิธีแต่งงานระหว่างภูผากับเพชรน้ำผึ้งก็เริ่มขึ้น เสือผันกับลำเจียกนั่งรอทำพิธีกลางลานหมู่บ้านท่ามกลางพวกชาวบ้านที่เตรียมฉลองเต็มที่