ตอนที่ 15
“ลดา...คุณเฟื่อง...ไม่นะ ฉันจะไม่ยอมให้เวรกรรมตกกับหลานฉันเด็ดขาด เร็วเข้า ยัยสนหมวดไทว์ รีบไปช่วยลดา” สร้อยทองตกใจร้อนรน สร้อยสนถามว่าแม่ว่าอะไร “รีบไปก่อนเร็ว เดี๋ยวแม่จะเล่าให้ฟังในรถ เร็วเข้า”
สร้อยทองลากแขนสร้อยสนออกไปเลย ไทว์รีบตามไปงงๆ
ooooooo
คืนเดียวกัน ขณะทัฬห์ไปผ่าเฝือกที่โรงพยาบาล ก็ได้รับโทรศัพท์จากไทว์ เขาทักน้องชายอารมณ์ดี
“ว่าไงนายไทว์ คุยกับว่าที่แม่ยายเรียบร้อยดีไหม...อ๋อ ตอนนี้ฉันอยู่โรงพยาบาล มาผ่าเฝือกออกน่ะ มัวแต่ดีใจเรื่องนายกับคุณสนเลยลืมว่าหมอนัดวันนี้”
ทัฬห์หยุดฟังปลายสายแล้วหน้าเครียด พอฟังจบก็ด่าอย่างโกรธจัด
“ไอ้สารเลว บ้านมันอยู่ที่ไหน...” ฟังปลายสายแล้วบอก “เจอกันที่นั่นเลย”
เป็นเวลาที่เสี่ยนภในชุดคลุมอาบน้ำ มือถือแก้วไวน์ นั่งมองเฟื่องลดาที่ค่อยๆรู้สึกตัวด้วยสายตาหื่น เห็นเฟื่องลดาลืมตามองไปรอบๆอย่างแปลกใจก็ถาม “แปลกใจใช่ไหมหนู”
เฟื่องลดาจำเสียงเสี่ยได้หันขวับมอง เห็นเสี่ยนั่งจิบไวน์อยู่มุมหนึ่ง ก็อุทานตกใจ
“เสี่ยนภ”
“ดีใจจังที่หนูยังจำฉันได้” เฟื่องลดาถามว่าทำไมตนมาอยู่ที่นี่ “เรื่องมันยาว เดี๋ยวค่อยเล่าตอนที่เราเป็นผัวเมียกันแล้วดีกว่านะ”
เฟื่องลดารู้ถึงอันตรายที่จะเกิดขึ้นทันที
คิดหาทางเอาตัวรอด ตัดสินใจลุกขึ้นจะวิ่งหนีแต่เพราะฤทธิ์ยานอนหลับจึงเซจะล้ม เสี่ยเดินมาขวาง มองเหมือนลูกไก่ในกำมือ ถามว่า
“จะหนีไปไหน...วันนี้ฤทธิ์ไม่มากเท่าไหร่
คงเพราะกินยานอนหลับเยอะไปหน่อย แต่ก็ดีแล้วขัดขืนบ้างแต่พองาม เสี่ยจะได้ไม่เหนื่อยมาก” พลางจะปล้ำอย่างหน้ามืด
เมื่อจวนตัว เฟื่องลดาเปลี่ยนแผนทำเป็นพูดอ่อนหวานทำท่าน่าสงสาร
“เดี๋ยวค่ะเสี่ย ไหนๆลดาก็คงหนีเสี่ยไม่พ้นแน่ เสี่ยอย่าปล้ำลดาเลยนะคะ”
“ถ้าคิดจะขอร้องฉัน ไม่มีทาง ฉันอยากได้ตัวหนูมานานแล้วนะ”
เฟื่องลดาบอกว่าตนไม่อยากมีความทรงจำแย่ๆ เสี่ยบอกว่าถ้ายอมดีๆตนก็จะไม่ขืนใจ
“จริงนะคะ ถ้าอย่างนั้นลดาก็จะยอมเสี่ยดีๆ แต่เสี่ยต้องเลี้ยงดูลดาจริงจังนะคะเพราะคุณทัฬห์เขาคงไม่ยอมรับลดากลับไปแน่ๆ”
“โธ่เอ๊ย...เรื่องแค่นี้ไม่ต้องห่วง เสี่ยจะไม่ยอมให้หนูกลับไปอยู่กับไอ้ทัฬห์อีกเด็ดขาด แล้วมันก็ไม่มีสิทธิ์ในตัวหนูด้วย เสี่ยรู้แล้วว่าหนูกับมันแต่งงานกันแค่ในนาม”
“งั้นเสี่ยปล่อยลดาไปก่อนนะคะ”
“หนูอย่าลูกเล่นกับเสี่ยนะ เพราะยังไงหนูก็หนีไม่พ้น ลูกน้องเสี่ยอยู่ข้างนอกตั้งเยอะตั้งแยะ”
เฟื่องลดาถามว่าอย่างนี้แล้วเสี่ยจะกลัวอะไร ออกอุบายว่าตนยังมึนๆอยู่ ชวนไปอาบน้ำก่อนดีกว่าไหม ตนจะได้ถูหลังให้เสี่ยด้วย เสี่ยแววตาหื่นรีบบอกว่าได้ ชมว่าหนูน่ารักแบบนี้เสี่ยรักตายเลย แล้วขอกอดมัดจำก่อน เฟื่องลดาโอนอ่อนเหมือนลูกแมวเชื่อง
แต่ขณะถูกเสี่ยโถมเข้ากอดนั้น เฟื่องลดาฝืนใจกอดตอบ แต่ในความคิด คิดหนักว่าจะหาทางเอาตัวรอด ได้ยังไง
เวลาเดียวกันทั้งไทว์ สร้อยสน และสร้อยทองจากทางหนึ่ง และทัฬห์จากอีกทางหนึ่ง ต่างก็ขับรถอย่างเร็วมุ่งไปบ้านเสี่ยนภเพื่อไปช่วยเฟื่องลดาให้ทันเวลา
สร้อยทองยกมือท่วมหัวภาวนาขอให้เฟื่องลดาฟื้นขึ้นมาก่อนที่เสี่ยนภจะลงมือ ขอให้อัดมันจนหน้าเขียวเหมือนครั้งก่อน ลูกจะถวายหัวหมูเก้าหัวเลย