ม่านบังใจ
ตอนที่ 11
เมื่อไทว์กลับไปแล้ว สร้อยทองไปทวงเงินแสนจากสร้อยสน พอสร้อยสนโอนทางโทรศัพท์ให้เสร็จก็ถาม “แกกับหมวดไทว์ทะเลาะอะไรกัน”
สร้อยสนติงว่าสัญญากันแล้วว่าจะไม่ถามหรือแม่อยากคืนเงินให้ตน สร้อยทองรีบบอกว่าไม่ถามก็ได้ แต่ก็รู้ว่าคงงอนอะไรกันเลยไม่ยอมลงไปพบหมวด แล้วเสี้ยมสอนตามเคยว่า
“ฉันจะสอนให้ เจอผู้ชายรวยๆแบบนี้ อย่าเล่นตัวให้มากนักเดี๋ยวสุนัขจะคาบไปรับประทาน” พูดแล้วเห็นท่าทางสร้อยสนไม่พอใจก็รีบพูดต่อ “เออๆ ไม่พูดก็ได้ แล้วตกลงแกหรือฉันกันที่เป็นแม่” แล้วไปเลย
พอแม่ออกไปแล้ว สร้อยสนล้มตัวลงนอนอย่างหมดอาลัยตายอยาก
เพราะนับแต่เฟื่องลดามาอยู่และดูแลลูกแก้ว ลูกแก้วติดเฟื่องลดามากจนห่างเหินจากมณฑิราไป วันนี้มณฑิราจึงชวนจีน่าไปหาซื้อชุดนางฟ้ากับมงกุฎเพื่อเอาใจลูกแก้ว
มณฑิราเลือกซื้อชุดนางฟ้าสีชมพูหวาน จีน่ามองเพื่อนพูดขำๆว่า
“แกนี่อดทนนะ ต้องพยายามเอาใจลูกเขาทั้งๆไม่ได้รักสักหน่อย”
“ก็เพราะฉันรู้ว่าทัฬห์รักลูกแก้วมากน่ะสิ ตอนแรกฉันคิดว่าจะกำจัดให้ไปอยู่โรงเรียนประจำจะได้พ้นหูพ้นตา อุตส่าห์สอนให้ทำตัวดื้อๆแย่ๆ จนเกือบจะสำเร็จอยู่แล้ว แต่นังเฟื่องลดามันดันเข้ามาซะก่อน”
“ฟังจากที่แกเล่า ฉันว่าเฟื่องลดามันคงรักเด็กจริงๆ ไม่ได้เสแสร้งอย่างแกมันถึงเข้ากับลูกแก้วได้ดีจนลูกแก้วเอนเอียงไปทางมันมากกว่าแก”
“เออ ฉันพลาดไปหน่อย มัวแต่คิดกำจัดนังเฟื่องลดาจนลืมทางลูกแก้ว ฉันรู้สึกว่าห่างกับลูกแก้วมากเกินไปแล้ว ฉันต้องกลับมาทำคะแนน ทำให้ลูกแก้วกลับมาหาฉันเหมือนเดิมให้ได้”
แล้วมณฑิราก็ทำเสียงตื่นเต้นเมื่อเห็นเฟื่องลดามาเลือกชุดในร้านเสื้อผ้าเด็กอยู่อีกมุมหนึ่ง
เฟื่องลดาเลือกชุดและมงกุฎได้แล้วก็บอกพนักงานขาย แล้วจะเดินตามพนักงานไปชำระเงินที่เคาน์เตอร์ แต่ชะงักเมื่อเสียงมณฑิรากระแนะกระแหน ขึ้นว่า
“ทำตัวเป็นแม่เลี้ยงที่แสนดีจังนะ” เฟื่องลดาหันมองเห็นมณฑิรายืนอยู่กับจีน่าก็หันกลับจะเดินต่ออย่างไม่สนใจ “เดี๋ยว ฉันมีเรื่องจะพูดกับเธอ”
เฟื่องลดาหยุด หันมองพูดเรียบๆด้วยสีหน้าปกติว่า
“แต่ฉันไม่อยากฟังเรื่องความสัมพันธ์ของคุณกับคุณทัฬห์อีก ถ้าคุณอยากให้ฉันเลิกกับคุณทัฬห์ คุณก็ต้องไปบอกเขาเอง เข้าใจนะคะ” พูดแล้วก็หันเดินไปอย่างไม่แยแส
“ว้าว...ถึงจะเด็ก แต่นางก็แรงไม่ใช่เล่นเลยนะ แกเจอคู่ต่อสู้ที่สมน้ำสมเนื้อกันแล้วล่ะ”
“ทำปากดีไปเถอะ เดี๋ยวมันก็จะได้รู้ว่า มันกับฉันยังไงก็กระดูกคนละเบอร์”
มณฑิราจิกตาตามเฟื่องลดาไปอย่างอาฆาต
ooooooo
