ม่านบังใจ
ตอนที่ 11
“ไม่...เป็นไปไม่ได้” ทัฬห์ถามว่าพูดอะไร “ไม่...ไม่มีอะไรครับ ผมคงฝันไป เมื่อคืนเมามากจริงๆ ผมขอไปอาบน้ำก่อนนะครับพี่ทัฬห์” พูดแล้วคว้าผ้าเช็ดตัวเข้าห้องน้ำไปอย่างเร็ว
ทัฬห์ยิ่งฟังยิ่งงง มองตามน้องชายอย่างสงสัย
ไทว์เข้าห้องน้ำเปิดฝักบัวให้น้ำไหลจากหัวลงมาตามตัว พยายามทบทวนความจำอีก...พอจำเหตุการณ์ได้อย่างชัดเจนก็ตกใจมาก บอกตัวเองว่า “ใช่แล้ว...เราไม่ได้ฝัน ไม่ได้ฝันแน่ๆ ไอ้บ้าไทว์เอ๊ย...”
แล้วไทว์ก็รีบออกจากห้องน้ำ จนทัฬห์แซวว่าเข้าไปอาบน้ำหรือวิ่งผ่านน้ำกันแน่ ตนสั่งอาหารเช้ายังไม่ทันขึ้นมาเลยก็ออกมาแล้ว
ไทว์บอกว่าพี่ทานเถอะตนไม่หิวและจะรีบไป พอแต่งตัวเสร็จหยิบของใช้ส่วนตัวอย่างรีบร้อนแล้วออกไปเลย
ทัฬห์มองตามไปอย่างสงสัย
ooooooo
สร้อยสนกลับไปนอนน้ำตาไหลอยู่ในห้องนอน สร้อยทองเปิดประตูเข้าไปแต่เช้า ทักเสียงดัง
“กลับมาแล้วเหรอ ไปไหนมา ฉันรอแกจนดึกไม่เคยห่วงแม่ห่วงเชื้อเลย เมื่อคืนฉันเกือบตายแกรู้ไหม” ต่อว่าต่อขานแล้วชะงักถาม “แกร้องไห้ทำไม”
สร้อยสนบอกว่าตนไม่ค่อยสบาย ปวดหัว แม่มีอะไรหรือ สร้อยทองบอกว่าเมื่อคืนตนปวดท้องมาก ใจคอไม่ดีเลย อยากไปตรวจแต่ไม่มีเงิน ถามว่า “แกมีให้ฉันยืมก่อนไหม”
สร้อยสนถามว่าแม่จะเอาเท่าไหร่ สร้อยทองเอ่ยคำโตว่าแสนนึง สร้อยสนตกใจถามว่าแม่จะเอาไปสร้างโรงพยาบาลเหรอ
สร้อยทองอ้างว่าสมัยนี้มีเงินไม่ถึงแสนไม่ต้องเข้าโรงพยาบาล สร้อยสนติงว่าก็แค่ไปตรวจเอง สร้อยทองเฉไฉว่าเตรียมไว้เผื่อต้องแอดมิดเลย
สร้อยสนบอกให้แม่ไปตรวจก่อนแล้วค่อยว่ากัน
มีเสียงกริ่งรั้วหน้าบ้านดังขัดจังหวะขึ้น สร้อยทองบ่นว่าใครมาแต่เช้าแล้วเปิดม่านแอบดู เห็นไทว์ยืนอยู่รีบหันบอกสร้อยสนว่าหมวดไทว์มา นัดเขาไว้หรือ
“แม่อยากได้เงินแสนนึงใช่ไหม” สร้อยทองรับบอกว่าใช่
“ถ้าอย่างนั้นแม่ก็ทำตามที่สนบอกไม่ต้องถามด้วยว่าทำไม แล้วสนจะโอนเงินในบัญชีให้แม่ โอเคไหม”
สร้อยทองรีบพยักหน้าทั้งที่แปลกใจ แล้วรีบออกไปรับไทว์ที่ประตูรั้ว เชิญเข้าบ้านจะหากาแฟมาให้แต่ไทว์บอกว่าไม่เป็นไร แล้วถามหาสร้อยสน สร้อยทองดราม่าว่ายัยสนไม่ค่อยสบาย ไทว์ร้อนใจถามว่าเป็นอะไร สร้อยทองโกหกเป็นตุเป็นตะว่า
“ไม่ได้เป็นอะไรหรอกค่ะ พอดีเมื่อคืนฉันชวนยัยสนไปปาร์ตี้งานวันเกิดเพื่อน เลยโดนน้าๆป้าๆ คะยั้นคะยอให้ดื่ม ยัยสนคอยังอ่อนก็เลยแย่ บ่นปวดหัว นี่ก็ยังไม่ตื่นเลยค่ะ”
“เมื่อคืนคุณสนอยู่กับคุณสร้อยทองเหรอครับ” ไทว์ถามอย่างแปลกใจ
“ใช่ค่ะ ฉันไปรับเขาที่โรงแรมคุณตอนเลิกงาน แล้วก็ไปงานวันเกิดด้วยกัน ทำไมเหรอคะ...ตอนนี้ยังหลับอยู่เลย ฉันเห็นว่าเขาทำงานบ่ายเลยอยากให้นอนเต็มที่ หมวดจะให้ปลุกไหมล่ะคะ”
สร้อยทองโกหกได้อย่างลื่นไหลไร้พิรุธ ไทว์งงๆ ปนสงสัย บอกสร้อยทองว่า
“ไม่เป็นไรครับ ถ้าอย่างนั้นผมไปก่อนดีกว่า”
ooooooo
