หัวใจลูกผู้ชาย
ตอนที่ 12
“ฉันดีใจที่จะได้เจอเธอ”
“ฉันก็ดีใจที่จะได้เจอนาย”
นพไม่ล่วงรู้เลยว่านี่เป็นแผนล่อเขาให้มาติดกับของปิ่นปัก...
ตั้งแต่คิดว่านพยิงพ่อตัวเอง ปิ่นปักไม่เหลือความรักให้เขาอีกแล้ว มีแต่ความเกลียดชังแทนที่ หยิบมือถือมาเปิดดูคลิปภาพที่ถ่ายเซลฟี่ด้วยกัน ไล่ลบภาพเหล่านั้นจนหมด เหลือบมองนาฬิกาเห็นใกล้ถึงเวลานัด คว้ากระเป๋าถือเดินลงไปข้างล่าง ธนูปราดเข้ามาหา “คุณปิ่นเรียกผม มีเรื่องอะไรครับ”
“นายนพติดต่อฉันมา เขาอยากเจอฉัน”
“นายนพอยู่ไหนครับ ผมจะส่งคนไปจับมัน”
“ฉันจะไปหาเขา”
“คุณปิ่นอย่าไปเลยครับมันอันตราย”
“ฉันจะเป็นตัวล่อให้เขาออกมา คุณธนูประสานกับตำรวจ เข้าไปจับกุมนายนพ”
“ครับ” ธนูรับคำส่งๆ ตั้งใจไว้แล้วว่าจะจัดการนพด้วยตัวเอง ขืนให้ตำรวจมาวุ่นวาย นพอาจบอกเรื่องที่เขาทรยศเปลว แผนการที่วางไว้อาจพังได้
ooooooo
ไม่ได้มีแต่ธนูที่ไม่วางใจให้ปิ่นปักไปเจอนพ กิ๊บกับนิคกี้ก็ไม่วางใจให้เพื่อนรักของตัวเองไปเจอเธอเช่นกัน นพสวนทันทีนี่พวกเขาคิดว่าเธอจะหักหลังตนอย่างนั้นหรือ นิคกี้ไม่ได้พูดอย่างนั้น แต่สถานการณ์ตอนนี้มันเสี่ยงเกินไป กิ๊บเห็นด้วยกับนิคกี้
“เอาอย่างนี้ พวกฉันไปกับแก เกิดอะไรขึ้นพวกฉันช่วยแกได้”
“ไม่ได้ ฉันรับปากคุณปิ่นไว้ เราเจอกันส่วนตัว”
“ก็อย่าให้คุณปิ่นรู้สิวะ พวกฉันซุ่มอยู่ห่างๆ”
นพส่ายหน้าไม่เห็นด้วยกับนิคกี้ ไม่อยากให้พลาดอีกแล้ว ยืนยันว่าเชื่อใจปิ่นปัก แล้วขี่มอเตอร์ไซค์ออกไป กิ๊บกับนิคกี้เป็นห่วงความปลอดภัยของเพื่อนต้องหาทางทำอะไรสักอย่าง ไม่นานนัก นพมาถึงร้านอาหารตามนัด แต่ยังไม่เข้าไปในร้าน เดินสำรวจรอบๆเผื่อมีอะไรผิดปกติ เห็นเพียงลูกค้ากับชาวบ้านเดินไปเดินมาไม่เห็นพวกของธนูสักคนก็เบาใจ จากนั้นเดินไปหาปิ่นปักที่ยืนรอก่อนหน้าแล้ว
“ปิ่น เธอฟังฉันนะ” นพพูดพลางเดินเข้าไปใกล้ เธอขยับถอยห่าง
“นายใจร้าย ยิงปืนใส่ทั้งๆที่คุณพ่อฉันไม่คิดทำร้ายนาย”
“ปิ่น ฉันไม่ได้ยิงพ่อเธอ ระหว่างที่เรากำลังคุยกัน พ่อเธออธิบายว่าไม่ได้ทำร้ายครอบครัวฉัน ไม่ได้ฆ่าพ่อฉัน ฉันพยายามถามชื่อคนที่ฆ่าพ่อฉันแล้วเสียงปืนก็ดังขึ้น กระสุนยิงมาทางด้านหลัง ปิ่น...เธอเชื่อฉันนะ”
“หมดหน้าที่ของฉันแล้ว” ปิ่นปักพูดจบขยับจะไป นพร้องถามหน้าที่อะไร
“หน้าที่ของลูกที่ต้องปกป้องคุณพ่อ” คำพูดและสายตาเย็นชาของปิ่นปักทำให้นพเอะใจหันมองไปรอบๆ เห็นธนูกับสมุนกำลังวิ่งตรงมาทางที่เขาอยู่ เขามองปิ่นปักด้วยสายตาตัดพ้อ
“นายเคยจับฉัน ลวงคุณพ่อไปทำร้าย นายเคยทำอะไรกับฉัน นายต้องรับผลอย่างนั้น”
“ปิ่น ทำไมเธอทำกับฉันอย่างนี้”
