หัวใจลูกผู้ชาย
ตอนที่ 12
เมย์ เอ๋ และธารานั่งรออย่างกระวนกระวายใจอยู่ที่ห้องรับแขกของคฤหาสน์เปลว พอเห็นปิ่นปักกลับมา ธาราถลาเข้าไปถามว่าเจอตัวเปลวหรือยัง เธอส่ายหน้า ทีมกู้ภัยยังไม่พบร่างท่านเลย
“คุณแม่อย่ากังวลนะคะ ยังไม่เจอร่างคุณพ่ออาจขึ้นฝั่งที่ไหน คุณพ่อต้องปลอดภัยค่ะ”
“ลูกปิ่น นพทำอย่างนั้นจริงๆเหรอ”
“นพเป็นคนยิงคุณพ่อค่ะ”
ธาราถึงกับปล่อยโฮไม่คิดมาก่อนว่านพจะกลายเป็นคนอย่างนี้ไปได้...
หลังจากถูกเสี่ยวันชัยยิงตกน้ำ เปลวซึ่งได้รับบาดเจ็บค่อยๆเกาะกอผักตบว่ายเข้าฝั่งเห็นบอดี้การ์ด คนหนึ่งของตัวเองกำลังตามหาเขาอยู่ กำลังจะอ้าปากร้องเรียก แต่ต้องหุบปากแทบไม่ทันเมื่อได้ยินบอดี้การ์ดอีกคนตะโกนถามบอดี้การ์ดคนแรก
เสียก่อนว่าเจอมันหรือยัง พี่ธนูสั่งให้ยิงปิดปากมัน เปลวตกใจไม่คิดว่าธนูกับพวกบอดี้การ์ดจะคิดคดทรยศ
“ยังไม่เจอ มันคงจมน้ำตายไปแล้ว”
“ตามหาจนกว่าจะเจอศพ” บอดี้การ์ดคนหลังตะโกนสั่งการ เปลวรอจนพวกบอดี้การ์ดไปหมดแล้ว ค่อยๆกระเสือกกระสนขึ้นจากน้ำ...
ที่ถนนใกล้กับท่าเรือ ขณะที่แม็คขับรถจะไปหาเปลว มีใครบางคนเดินโซเซมาล้มลงขวางรถไว้ เขากระแทกเบรกหัวเกือบทิ่ม รีบลงไปดูต้องตกใจเมื่อเห็นเปลวในสภาพเลือดเปรอะไปหมด เขารีบประคองเปลวที่หมดสติไปขึ้นรถ...
นพนึกถึงสายตาเกลียดชังที่ปิ่นปักมองมาทางตัวเองตอนที่เขาวิ่งหนีการไล่ล่าของพวกธนูไปเจอเธอที่ท่าน้ำ ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าเธอปักใจเชื่อว่าเขายิงพ่อของเธอ ยิ่งคิดนพก็ยิ่งเครียด
ปิ่นปักคิดถึงเหตุการณ์นี้เช่นกัน ทั้งโกรธ ทั้งเกลียดที่เขายิงพ่อของเธอ คิดหาทางทำอะไรสักอย่าง
ooooooo
เพื่อความปลอดภัย แม่เล็กกับแดนจึงหอบข้าวของที่เหลือไม่กี่ชิ้นย้ายมาอยู่กับเพิ่มที่บ้านสวน เขาดีใจมากที่เธอกับลูกมาอยู่ด้วย พอดีช่วงนี้พงศ์ ปิดเทอมไปอยู่กับญาติที่ระยอง เขาจะได้ไม่เหงา
“บ้านเล็กหน่อยพออยู่ได้นะ”
“ฉันอยู่ได้จ้ะพี่เพิ่ม ฉันขอโทษจริงๆที่ต้องมารบกวน ฉันตัวคนเดียวอยู่ไหนก็ได้ แต่ห่วงแดนไม่อยากให้อยู่กรุงเทพฯ ฉันรู้สึกไม่ปลอดภัยแล้ว
อีกอย่างกลัวแดนจะคิดถึงเหตุการณ์เก่าๆ”
“มาพักที่นี่แหละดีแล้ว พักฟื้นสูดอากาศดีๆ... เออ แล้วเด็กสาวที่มาด้วย แฟนแดนเหรอ”
“ไม่ใช่หรอก เขามาช่วยดูแลแดน”
“น่ารักดี เอาใจเก่งนึกว่าเป็นแฟนกัน”
