หัวใจลูกผู้ชาย
ตอนที่ 12
สมุนมือขวาตัวแสบของเปลวไม่สนใจยังคงพาตัวเธอออกไป แถมแอบสะใจที่ทุกอย่างเป็นไปตามแผน
ooooooo
นพถือปืนเล็งไปที่เปลว เช่นเดียวกันกับเปลว ถือปืนเล็งใส่เขา นพสารภาพว่าครั้งแรกที่เห็นหน้าเปลว อยากจะลั่นไกฆ่าให้รู้แล้วรู้รอด แต่เป็นเพราะ ปิ่นปัก เขาถึงทนมองหน้าศัตรูได้
“นพ ฉันรู้ว่านายคิดอย่างไร ฉันจะไม่เอาผิดที่นายจับตัวลูกสาวฉัน...ฉันมาดี เรามีเรื่องต้องคุยกัน” เปลวว่าแล้วลดปืนลง ต้องการปรับความเข้าใจ
กับนพจริงๆ
“รีบพูดมาซะ แต่ฉันไม่รับปากว่าฉันจะทนฟังคำแก้ตัวได้นานแค่ไหน”
“ฉันไม่ได้เผาบ้าน หรือทำร้ายน้องชายนาย”
“ใช่...แกไม่ได้ทำ แต่แกจ้างพวกไอ้เม้ง
ไปลงมือ”
เปลวปฏิเสธว่าไม่รู้จักคนชื่อเม้ง ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเป็นใคร นพตวาดแว้ดยังมีหน้ามาโกหกอีก ทั้งๆ
ที่คนใกล้ตัวยอมรับกับเขาว่าเปลวเป็นผู้บงการ เปลวอยากรู้ว่าใครกันที่ใส่ร้ายตน นพยังไม่อยากโยงไปถึงธนู
“ถ้าแกยืนยันว่าเหตุการณ์ที่บ้านแกไม่ได้ทำ แล้วเรื่องในอดีตล่ะ พูดมาให้หมด ฉันอยากฟังจากปากแก”
“ใช่ ฉันเป็นเพื่อนกับมานพพ่อของนาย เรา เป็นหุ้นส่วนกัน”
“แล้วแกทำอะไรพ่อฉัน”
“ฉันโกงมานพ ฉันซื้อขายหนังบังหน้า แต่ฉันค้ายา มานพจับได้ เรามีปากเสียงกัน แล้วมานพสั่งปลดฉันจากเป็นหุ้นส่วน”
“แกก็เลยโกรธพ่อฉัน กราดกระสุนปืนฆ่า
พ่อฉัน” นพยังคงเล็งปืนใส่เปลว
“ไม่ใช่...ฉันไม่เคยคิดฆ่าเพื่อน”
“แกไม่ได้ทำแล้วใครฆ่าพ่อฉัน”...
ขณะสถานการณ์บนเรือสินค้าตึงเครียด ปิ่นปักที่ถูกธนูพาตัวมาที่รถเป็นห่วงทั้งพ่อและคนรัก สะบัดมือธนูออกแล้ววิ่งหนีกลับทางเดิม เขาตกใจรีบวิ่งตาม กลัวเธอจะทำให้แผนฆ่าเปลวโยนความผิดให้นพพัง โดยมีบอดี้การ์ดตามไปอีกทอดหนึ่ง
ooooooo
บนเรือสินค้าที่บรรยากาศเต็มไปด้วยความตึงเครียด นพยังคงส่องปืนไปที่เปลว
“ถ้าแกไม่ใช่ฆาตกร...ใคร...ใครฆ่าพ่อฉัน”
เปลวตัดสินใจจะบอกความจริงกับนพ “คนที่ฆ่ามานพ คือ...”พูดได้แค่นั้นมีเสียงปืนดังปังขึ้น
ปิ่นปักวิ่งมาถึงท่าเรือเห็นนพถือปืนอยู่ ส่วนพ่อของเธอร่วงตกลงไปในน้ำ นพตกใจที่เปลวถูกยิง
ได้แต่ยืนตะลึง ธนูสบโอกาสเหมาะตะโกนโหวกเหวกว่าไอ้นพฆ่าท่าน เขาหันขวับตามเสียงเห็นปิ่นปักยืนมองมาด้วยสายตาผิดหวังและเสียใจ คิดว่าเขาเป็นคนยิงพ่อของเธอ เขาพยายามจะอธิบายว่าไม่ใช่เขา แต่ธนูกับบอดี้การ์ดสาดกระสุนใส่เสียก่อน เขาจำต้องวิ่งหนีเอาชีวิตรอด
