หัวใจลูกผู้ชาย
ตอนที่ 11
“อยากได้ลูกสาว รีบมารับตัว”
“ไอ้นพ แกทำอะไรลูกปิ่น”
นพไม่ตอบกดวางสาย แล้วส่งโลเกชันไปให้เปลว จากนั้นหันไปสั่งปิ่นปักให้ตามมา แม้จะรู้ว่าเขาจับเธอมาเพื่อล่อให้พ่อมาติดกับ แต่เธอไม่มีทางเลือก จำต้องไปกับเขา...
เปลวเห็นโลเกชันที่นพส่งมา หันไปสั่งบอดี้การ์ดที่ทำหน้าที่ขับรถให้ไปตามที่อยู่นี้ให้เร็วที่สุด
“ครับท่าน” คนขับรถมองโลเกชันที่เปลว
ให้ดูจากมือถือ ก่อนเร่งเครื่องออกไป ธนูสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้น
“ไอ้นพจับตัวลูกปิ่น มันต้องการเจอฉัน”
ธนูแอบยิ้มพอใจที่นพเข้ามาเป็นหมากอีกตัว นั่นเท่ากับเขายิงปืนนัดเดียวได้นกถึงสองตัว...
ปิ่นปักเดินตามนพมาถึงริมแม่น้ำ ต่อว่าเขาว่า ทำอย่างนี้ทำไม ที่พาเธอมาที่นี่ก็เพื่อล่อให้พ่อเธอมาใช่ไหม คิดจะทำร้ายท่านใช่ไหม เขายอมรับว่าเป็นความจริง เขาจะฆ่าพ่อของเธอให้สาสมกับความผิด ที่มันทำไว้
“ถ้านายคิดว่าพ่อฉันเป็นคนผิด ฉันจะไม่ขวางนาย แต่นายต้องให้ตำรวจเป็นคนดำเนินคดี”
“ไม่มีใครเอาผิดพ่อเธอได้ ฉันถึงต้องลงมือเอง”
“ไม่ใช่หน้าที่ของนาย...นายไม่มีสิทธิ์พิพากษาใคร”
“เธอมันก็ดีแต่แก้ตัวให้พ่อเธอ...เธอเข้าข้างและคิดไม่ต่างจากพ่อเธอ พ่อฉันตาย พ่อดวงตาย พ่อเธอต้องรับผิดชอบ”
“ถ้านายปักใจว่าพ่อฉันฆ่าและทำร้ายคน
งั้นนายไม่ต้องรอให้พ่อฉันมาหรอก นายฆ่าฉัน ชักปืนออกมาสิ” ปิ่นปักเดินเข้าหานพอย่างไม่เกรงกลัว “ฉันเป็นลูกคุณพ่อ ฉันขอรับผิดแทนคุณพ่อฉัน
นายฆ่าฉัน ยิงฉันสิ”
ปิ่นปักพยายามให้นพชักปืนขึ้นมายิงเธอ
แต่เขาทำไม่ได้ สองคนยื้อแย่งปืนกันไปมา
“นายฆ่าฉัน มันจะได้จบๆ”
นพขอร้องอย่าทำอย่างนี้ ปิ่นปักไม่ฟังยังคงรบเร้าให้เขาฆ่าเธอไม่หยุด เธอไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อไปเพราะเธอรักเขามาก ถ้าเขาฆ่าพ่อของเธอ เธอคงยอมไม่ได้และคงเกลียดเขา หากต้องตายจากโลกนี้ขอตายจากด้วยลมหายใจที่ยังรักเขา นพสะเทือนใจมาก ระเบิดอารมณ์ออกมา
“ทำไม...ทำไมมันต้องเป็นอย่างนี้ แล้วฉันต้องทำอย่างไร” นพทรุดตัวลงร้องไห้ เขาเองก็รักปิ่นปักสุดหัวใจเช่นกัน เธอเข้ามาโอบกอดเขาไว้ ทั้งคู่ร้องไห้ให้กับชะตากรรมที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก...
ไม่นานนัก รถของเปลวแล่นมาจอดที่มุมหนึ่งของท่าเรือ เปลวรีบร้อนลงจากรถเพื่อตามหาลูก ธนูสบช่อง ส่งโลเกชันไปให้เสี่ยวันชัย แล้วถึงวิ่งตามเขาไป
ooooooo
