ตอนที่ 11
ปิ่นปักกำลังจะเดินกลับห้อง เปลวตามมาถามว่าเธอกับธาราเจอนพแล้วใช่ไหม เขาอยู่ไหนตนอยากคุยด้วย เธอไม่คิดว่าเขาอยากคุยกับพ่อ
“เขากำลังเข้าใจผิด พ่อต้องอธิบายให้เขาเข้าใจ ลูกปิ่น ลูกต้องเชื่อพ่อ เราไปคุยด้วยกัน พ่อจะอธิบายเรื่องราวทั้งหมด” เปลวยังไม่ทันได้คำตอบรับหรือปฏิเสธจากปิ่นปัก เมย์วิ่งหน้าตื่นเข้ามาบอกปิ่นปักว่าเกิดเรื่องใหญ่แล้ว พวกกิ๊บโทร.มาบอกว่าบ้านนพถูกเผา สองพ่อลูกต่างตกใจโดยเฉพาะปิ่นปัก
“มีใครเป็นอะไรบ้าง”
“พ่อของแดนถูกไฟคลอกเสียชีวิตแล้ว”
“แล้วคนอื่นล่ะ”
“แดนถูกรถชนบาดเจ็บหนัก นพกับแม่เล็กเฝ้าอยู่ที่โรงพยาบาล”
“ไฟไหม้ได้อย่างไร แล้วแดนถูกรถชนเป็นอุบัติเหตุเหรอ” ปิ่นปักซัก เมย์รู้มาว่าบ้านนพถูกลอบวางเพลิง ส่วนแดนที่โดนรถชนเห็นว่ารถคันนั้นตั้งใจชนแล้วหนี ปิ่นปักตะลึงนี่เท่ากับเป็นการเจตนาฆ่า หันขวับมองพ่อ
“ทำไมลูกมองพ่ออย่างนั้น ถึงพ่อจะโกรธนายนพ ที่ทิ้งลูก แต่พ่อไม่เคยสั่งให้ใครไปทำร้ายพวกเขา”
“เมย์แกไปกับฉัน”
เปลวขอไปด้วย ปิ่นปักทักท้วงถ้าพ่อไปสถานการณ์ จะแย่ยิ่งกว่านี้ เปลวแค่ต้องการแสดงความบริสุทธิ์ใจ และอยากจะช่วยเหลือพวกนพ ปิ่นปักยืนกรานไม่ให้ท่านไป ขอให้อยู่ดูแลคุณแม่แทนเธอ เปลวจำต้องปล่อยให้ลูกไปกับเมย์เพราะไม่อยากมีปัญหากับลูก...
ที่หน้าห้องฉุกเฉิน แม่เล็กกับเปรี้ยว จ่าเฉื่อย และกระเจี๊ยบยืนรอฟังอาการของแดนอย่างใจจดจ่อ นพที่ยืนห่างออกมาเฝ้าคิดถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้น แค้นใจเม้งกับพวกที่ลอบวางเพลิงทำให้ดวงต้องตาย แถมแดนยังถูกรถชนแล้วหนี ทนนิ่งเฉยต่อไปไม่ไหวขยับจะไป จ่าเฉื่อยคว้าตัวไว้ถามว่าจะไปไหน
“ไอ้เม้งทำงานให้ไอ้เปลว...ไอ้เปลวต้องเป็นคนสั่งการ มันโกรธที่ฉันทิ้งลูกสาวมัน...มันคิดจะฆ่าปิดปากพวกฉันยกครัว ฉันจะไปฆ่ามัน”
จ่าเฉื่อยเตือนเขาขืนไปตอนนี้ มันได้ยิงเขาตาย นพมั่นใจว่าจะยิงมันตายก่อนที่มันจะยิงเขา จ่าเฉื่อยขอร้องเขาให้ใจเย็นๆ ตนแจ้งตำรวจแล้วปล่อยให้เป็นเรื่องทางกฎหมายดีกว่า นพไม่เชื่อว่ากฎหมายจะทำอะไรมันได้ ที่ผ่านมามันอยู่เหนือกฎหมาย เขาต้องไปฆ่ามันถ้าต้องตายเพื่อแลกกับชีวิตมันก็ยอม เปรี้ยวปรี่มารั้งตัวนพไว้ เตือนสติว่าถ้าเขาตายใครจะอยู่กับแม่เล็ก นพมองไปที่แม่เล็กซึ่งนั่งร้องไห้
“แม่พี่เสียพ่อดวงไปคนหนึ่งแล้ว แดนก็เจ็บหนัก พี่ยังใจดำทิ้งแม่พี่ไปอีกเหรอ”
“ไอ้นพ เอ็งต้องอยู่เป็นกำลังใจให้แม่เอ็ง มันไม่เหลือใครแล้ว”
คำพูดของสองพ่อลูกทำให้นพได้สติ ล้มเลิกความตั้งใจจะไปจัดการเปลว
ooooooo