หัวใจลูกผู้ชาย

สาลินีเข้าไปกอดแขนแม็คอ้อนว่าไม่เคยคิดจะทิ้งเขา และไม่เคยจริงจังกับใครนอกจากเขา เธอรู้ดีที่มีวันนี้ได้ก็เพราะเขา เธอรักเขาไม่น้อยกว่าที่เขารักเธอ แม็คสั่งห้ามเธอให้ธนูมาที่นี่อีก

“ถ้าฉันรู้ว่าเธออยู่กับมัน คลิปเธอฉาวแน่” แม็คชูมือถือตัวเองที่มีคลิปฉาวของสาลินีขึ้นมาขู่ เธอพยายามข่มความไม่พอใจเอาไว้หยิบมือถือของเขาโยนไปบนโซฟา กอดจูบเขาเพื่อให้หายโกรธ

ooooooo

ปิ่นปักนั่งมองภาพถ่ายตัวเองกับนพในมือถือ คิดถึงวันเวลาดีๆที่มีด้วยกัน ยิ้มอย่างมีความสุข แต่พอนึกถึงตอนที่เขาพาขึ้นไปบนดาดฟ้า เดินลอดซุ้มดวงไฟสวยงามด้วยกัน กระทั่งไฟดับเหมือนความรักระหว่างเธอกับเขาที่ดับลงเช่นเดียวกัน ยิ่งคิดก็ยิ่งเจ็บปวดใจแต่เธอต้องก้าวข้ามมันไปให้ได้...

อีกมุมหนึ่งในห้องรับแขก เปลวนั่งหน้าเครียดอยู่ที่โซฟา โดยมีธนูและบอดี้การ์ดยืนดูแลอยู่ห่างๆ ธาราเข้ามาเห็นเปลวจัดแจงเดินหนีขึ้นบันได เขาปรี่มาถามว่าไปไหนมา

“ลูกน้องคุณน่าจะรายงานคุณแล้วว่าฉันไปทำอะไร”

เปลวโบกมือไล่ธนูกับบอดี้การ์ดให้ออกไปก่อน ธนูแอบยิ้มเยาะเพราะรู้ว่าเขากำลังมีปัญหากับธารา เปลวรอจนธนูไปแล้วถึงได้หันไปพูดกับธาราว่าตำรวจเรียกเธอไปสอบถามเรื่องเขาหรือ ปิ่นปักเดินลงมาเห็นพ่อกับแม่คุยกัน ก็หยุดฟัง

“ฉันให้การเท่าที่ฉันทราบ แต่ถ้าฉันรู้ว่าคุณเป็นคนทำร้ายครอบครัวของเล็ก ฉันจะไม่ปกป้องคุณ ฉันจะทำทุกอย่างให้คุณรับโทษถึงที่สุด”

“คุณเชื่อใจผมเถอะ ผมไม่ได้ทำร้ายพวกเขา ผมรักคุณ ผมรักมานพ ถ้าผมรู้ว่าลูกมานพยังมีชีวิตอยู่ ผมก็จะช่วยเหลือเขา”

“แล้วที่คุณเคยบอกว่าคุณทำผิดพลาด คุณบอกฉันมาเถอะคุณทำอะไร”

ปิ่นปักอยากรู้เรื่องนี้เช่นกัน เข้ามาช่วยแม่กดดันพ่อ “ยังมีเรื่องอะไรที่คุณพ่อปิดบังคุณแม่กับปิ่นคะ คุณพ่อบอกพวกเราเถอะค่ะ”

“ปล่อยให้มันผ่านไปเถอะ พ่อกำลังเดินหน้าทำสิ่งที่ถูกต้อง พ่อไม่อยากพูดถึงมันอีก”

“ถ้าคุณยังไม่ยอมรับอดีต และไม่แก้ไขให้ถูกต้อง คุณจะเดินหน้าไปต่อได้อย่างไร” ต่อว่าจบธาราคว้ามือปิ่นปักเดินขึ้นห้องไม่ต้องการคุยกับเปลวอีก เขามองตามทุกข์ใจถ้าลูกเมียรู้เรื่องเขาค้ามนุษย์คงรับไม่ได้...

ขณะที่เปลวหลีกเลี่ยงการพูดถึงความผิดพลาดในอดีต กระเจี๊ยบถือถุงใส่ผลไม้เดินมาถึงหน้าห้องพักฟื้นของแดนเจอนพดักรออยู่ ถามว่าแดนเป็นอย่างไรบ้าง เธอว่าดีขึ้นกว่าตอนที่ไปงานเผาศพพ่อ แต่หมอบอกว่าคงต้องพักฟื้นนานหน่อย นพอยากรู้ว่าอารมณ์น้องดีขึ้นหรือยัง

“ก็อย่างที่เห็น”