สะใภ้อิมพอร์ต
ตอนที่ 14
“คุณทับทิมมาเยี่ยมคุณทิพย์ แต่ว่าออกไปแล้วนะคะ ออกไปกับลูกชายคุณทิพย์ค่ะ”
“ลูกชายคุณทิพย์นี่ใครเหรอครับ” ดลซัก เจ้าหน้าที่แจ้งว่าลูกชายของคุณทิพย์ชื่อวิชัย พิธานแปลกใจคุณยายกับแม่ของวิชัยรู้จักกันได้อย่างไร ดลเองก็สงสัยเช่นกัน พลันคำพูดของรตีผุดขึ้นมาในหัวของดล
“ฉันบอกเอาไว้ตรงนี้เลยนะว่าพวกแกทุกคนไม่ตายดีแน่ เพราะเสี่ยกำลังมาเอาคืนในสิ่งที่เขาต้องสูญเสียไปเมื่อสามสิบกว่าปีที่แล้ว” คิดถึงคำพูดนี้ขึ้นมา ดลยิ่งเครียดหนักเป็นห่วงคุณยาย
ooooooo
ที่มุมปลอดคนของสถานพักฟื้น ทับทิมบอกกับวิชัยว่าเห็นใจเขากับแม่ที่ต้องประสบชะตากรรมแบบนี้ เขาตะคอกใส่มาพูดตอนนี้
มีประโยชน์อะไร เธอควรจะเห็นใจพวกเขาตั้งแต่เมื่อสามสิบกว่าปีมาแล้วถึงจะถูก
“เธอจะโทษว่าเป็นความผิดของฉันฝ่ายเดียวไม่ได้ การที่แม่เธอต้องมีจุดจบแบบนี้ ส่วนหนึ่งก็เกิดจากการกระทำของแม่เธอเอง”
“แม่ผมไม่ผิด ไม่เคยผิด คนที่ผิดคือคุณกับพ่อ พวกคุณไม่รู้หรอกว่าผมกับแม่ลำบากกันแค่ไหน
แม่ผมต้องทำงานทุกอย่างเพื่อหาเลี้ยงผม เราต้องอยู่กันในห้องเล็กๆที่แม้แต่น้ำกับไฟก็ไม่มี ในขณะที่พวกคุณอยู่สุขสบายบนกองเงินกองทองไม่เคยลำบาก ทุกอย่างเป็นเพราะคุณ เพราะคุณคนเดียว”
“มันเป็นเพราะแม่ของเธอต่างหากที่ละโมบโลภมากอยากได้อยากมีของของคนอื่น”
“ถ้าคุณยังว่าแม่ผมอีกคำเดียว ผมจะไม่เกรงใจ”
“เธอควรจะขอบคุณฉันมากกว่าที่จะคิดทำร้ายฉัน”
“สมองฟั่นเฟือนไปแล้วเหรอครับคุณทับทิม ผมเนี่ยนะต้องขอบคุณคุณ ขอบคุณเรื่องอะไรไม่ทราบ”
“เรื่องที่ฉันกำลังจะบอกเธอต่อไปนี้ เรื่องที่แม่ของเธอปิดบังเธอมาตลอดชีวิตของเธอน่ะสิ” ทับทิมยังไม่ทันจะเล่าอะไร ดลกับพิธานเข้ามาขัดจังหวะเสียก่อน...
ดลประกาศกร้าวหากวิชัยแตะต้องคุณยายของตนเมื่อไหร่ ตนเอาเขาตายแน่ วิชัยยิ้มหยันน้ำหน้าอย่างดลจะทำอะไรเขาได้ สั่งพิธานจับตัวดลไว้ พิธานยืนนิ่งไม่ขยับ วิชัยตวาดลั่นยืนเฉยทำไมจับมันไว้ พิธานกลับเข้ามาล็อกตัววิชัยแทน เขาโวยวายนี่พิธานกล้าทรยศเขาหรือ
“ครับ ผมทำชั่วมานานแล้ว ถึงเวลาที่ผมต้องชดใช้ให้กับคนที่หวังดีกับผมสักที”
“แล้วแกจะเสียใจที่ทำกับฉันแบบนี้ อย่าให้ฉันรอดไปได้นะเว้ย”
“เสี่ยคิดว่าเสี่ยจะรอดไปได้ง่ายๆงั้นเหรอ ตอนนี้ตำรวจกำลังจะมาจับตัวเสี่ยที่นี่”
วิชัยไม่กลัวคำขู่ของดล อ้างตัวเองไม่ได้ทำอะไรผิด ดลมองเหล่วิชัยแน่ใจหรือว่าไม่ได้ทำอะไรผิด พลันภาพก่อนหน้าจะมาที่สถานพักฟื้นผุดขึ้นมาในความคิดของดล ตอนนั้นเจดเอาแฟลชไดรฟ์มาให้ดลต่อหน้าอร รินกับพิธานและแหวนบอกว่าเป็นหลักฐานที่ตัวเองรวบรวมเอาไว้ตอนทำงานให้วิชัยรับรองว่ามันดิ้นไม่หลุดแน่
“ผมจะแน่ใจได้อย่างไรว่าคุณไว้ใจได้” ดลมองเจดเขม็ง
“เสี่ยส่งคนมาเก็บผมแต่ผมเอาตัวรอดมาได้คุณดลคิดว่าผมจะยังช่วยไอ้คนที่มันคิดจะฆ่าผมได้อีกหรือ”
“หัวหน้าเจดพูดถูก ฉันคิดว่าแกควรจะไว้ใจเขา” พิธานสนับสนุน ขณะที่ดลมองเจดยังไม่ปักใจเชื่อนัก...
เสี่ยชั่วรู้เรื่องที่ดลมีหลักฐานมัดตัวเขาถึงกับอึ้ง ดลยิ้มแบบถือไพ่เหนือกว่าบอกให้เขาเตรียมตัวเข้าไปกินข้าวแดงในคุกได้เลย วิชัยไม่ยอมถูกจับพยายามดิ้นหนีจนเป็นอิสระ พิธานไม่ยอมปล่อยมันไปง่ายๆคว้าตัวไว้อีกครั้ง
วิชัยหันมาต่อย พิธานหลบทันสวนถูกไปสองหมัดซ้อนมันถึงกับมึน ทับทิมเครียดจัดความดันขึ้นจะเป็นลม ดลรีบประคองไว้ พิธานเป็นห่วงท่านหันไปดู วิชัยฉวยโอกาสนั้นหนีไปได้
