เพลิงเสน่หา

ขุนสักรู้ดีว่าชาติกำเนิดหรือทรัพย์สมบัติมีไม่มากเท่าขุนไพร จึงคิดใช้จุดเด่นคือคารมและท่าทางสุภาพของตนเป็นเสน่ห์ดึงดูดใจคุณเทียน แล้วเขาก็สบโอกาสเมื่อวันประลองดาบกับขุนไพร แอบทิ้งย่ามที่มีสมุดบันทึกเพลงยาวของเขาเขียนถึง

คุณเทียนไว้ในครัวเรือนเทียนหยดฟ้า

ยี่สุ่นกับมะลิ บ่าวในเรือนเทียนหยดฟ้าของคุณเทียน เก็บได้และจำได้ว่าเป็นย่ามของขุนสัก จึงส่งโมก ลูกชายวัยสิบขวบของมะลิไปคืนเจ้าของ แต่สมุดบันทึกเพลงยาวดันร่วงลงพื้น ทุกคนในครัวรวมทั้งขนมกล้วยกับคะน้า สองสาวพี่น้องหลานบุญธรรมของพระยาราชพฤกษ์ไมตรี จึงได้รู้ว่าขุนสักเขียนเพลงยาวถึงคุณเทียน

คุณเทียนไม่รู้เรื่อง มัวคุยกับคุณเฟื่องเพื่อนสาวรุ่นพี่ที่ท่าน้ำด้วยสีหน้าจริงจังเรื่องขุนสักกับขุนไพร

“อย่าหาว่าฉันยุ่งจุ้นจ้านเลยนะคุณเทียน ฉันไม่อยากให้คุณเทียนเอาขุนสักไปเทียบกับเจ้าคุณลุง”

“ฉันไม่เคยเอาขุนสักไปเทียบกับเจ้าคุณพ่อสักที”

“คุณเทียนอาจไม่รู้ตัว...ที่คุณเทียนดูเหมือนเมตตาขุนสัก อาจเพราะขุนสักเคยเป็นเด็กวัดเหมือนเจ้าคุณลุง แต่ตอนนี้เจ้าคุณลุงคือพระยา คุณเทียนคือลูกสาวพระยา ฉันมองไม่เห็นเลย...อนาคตของขุนสักจะไปถึงไหน แต่ขุนไพร...”

“เลิกพูดถึงขุนไพรได้ไหมคุณเฟื่อง ฉันไม่ชอบขุนไพร!”

“แต่สิ่งที่ขุนไพรมีเหมือนเจ้าคุณลุงคือความเด็ดขาด ผู้ชายอย่างขุนไพรมีความเป็นผู้นำกว่าขุนสักนะคุณเทียน”

คุณเฟื่องพูดตามประสาคนมีสามีมาก่อนคือหลวงสาระ คุณเทียนเถียงไม่ออก ได้แต่นิ่งฟัง

คุณเฟื่องบ่นเรื่องคุณสมบัติของขุนสักที่เธอไม่ปลื้ม

“ถึงคุณเทียนจะเห็นว่าขุนสักใจดี อ่อนโยน แต่ในสายตาฉัน ผู้ชายขี้ขลาดไม่เข้าท่าจริงๆนะคุณเทียน”

ขนมกล้วยกับคะน้า สองพี่น้อง หลานสาวบุญธรรมของพระยาราชพฤกษ์ไมตรี ช่วยกันอ่านเพลงยาวของขุนสักที่เขียนถึงคุณเทียน กระทั่งคุณเฟื่องกับคุณเทียนมาสมทบ สองพี่น้องจึงยื่นสมุดบันทึกของขุนสักให้ดู

คุณเทียนมีอาการหวั่นไหวอย่างเห็นได้ชัด จนคุณเฟื่องต้องส่งสายตาปราม พร้อมกันนั้นเอง...

ขุนสัก เจ้าของเพลงยาวก็แวะมาเอาย่ามคืน ท่าทางไม่รู้ไม่ชี้จนคุณเฟื่องอดตำหนิไม่ได้

“ถ้าเห็นแก่เกียรติของคุณเทียน...ฉันขอความกรุณาท่านขุนอย่าทำอย่างนี้อีก”

จบคำก็คืนสมุดบันทึกให้เจ้าของ ขุนสักรับมาหน้าเจื่อน ใจกองที่ตาตุ่มเพราะคิดว่าสาวเจ้าคงรังเกียจ แต่เพียงอึดใจเดียวก็ใจชื้น เมื่อเห็นแววตาคุณเทียนที่ดูจะสงสารและเห็นอกเห็นใจเขาจากใจจริง

ooooooo

ท่าทางของเทียนหยดฟ้าหรือคุณเทียนทำให้ขุนสักใจพองโต อาการสะเทิ้นอายซึ่งแม้จะเห็นแค่แวบเดียวก็ทำให้เขาตัดสินใจรุกหนัก!

ขุนสักไม่รอช้าบุกเรือนเทียนหยดฟ้าเช้าวันต่อมา โดยอ้างกับหมื่นมะหวด สหายที่นั่งเรือมาด้วยว่ามีหนังสือด่วนจากกระทรวงต้องมอบให้พระยาราชพฤกษ์ไมตรีด้วยตัวเอง

คุณเทียนเพิ่งกลับจากเข้าวัง หอบของฝากพะรุงพะรังมากับคุณเฟื่อง ขนมกล้วยและคะน้า