เพลิงเสน่หา
ตอนที่ 1
คุณหญิงมณฑาพูดไม่ทันจบ พระยาราชพฤกษ์–ไมตรีก็นิ่วหน้า “คุณหญิงหมายความว่าอย่างไร”
“ขออภัยที่มิได้เรียนคุณพี่...เมื่อหลายวันก่อนคุณหญิงกุหลาบมาที่นี่”
“คุณหญิงกุหลาบ...แม่ของขุนไพรน่ะรึ”
“ค่ะ...คุณหญิงมาเกริ่นกับอิฉันเรื่องสู่ขอเทียนหยดฟ้าให้ขุนไพรค่ะ”
ooooooo
การทาบทามของคุณหญิงกุหลาบเพื่อขอเทียนหยดฟ้าหรือคุณเทียนให้ขุนไพรลูกชายคนเดียว รู้ถึงหูเจ้าตัวเช้าวันต่อมา คุณเทียนตะลึงมากทรุดตัวซบตักแม่ ออดอ้อนขอความเห็นใจ
“คุณแม่คะ...ลูกยังไม่อยากออกเรือน ลูกอยากอยู่กับเจ้าคุณพ่อและคุณแม่อย่างนี้ตลอดไปค่ะ”
“อยากอยู่กับพ่อแม่ หรือว่าจริงๆแล้ว...ลูกมิได้มีใจให้ขุนไพรแต่มีใจให้ขุนสัก”
“ไม่ใช่อย่างนั้นเลยค่ะคุณแม่”
อาการหน้าแดงของลูกสาวคนเดียวทำให้คุณหญิงมณฑาหนักใจ สัญชาตญาณความเป็นแม่พร่ำบอกว่าคุณเทียนอาจมีใจให้ขุนสักไม่น้อย ซึ่งนั่นเป็นสิ่งที่เธอยอมไม่ได้
“เทียนหยดฟ้า...ลูกคงจำได้ถึงเรื่องที่แม่เล่าให้ลูกฟังตลอด ลูกคือแก้วตาดวงใจ คือสิ่งมีค่าที่สุด คือแสงสว่างที่ฟ้าประทานมาให้พ่อกับแม่ แม่มิได้รังเกียจขุนสัก แต่แม่ไม่อยากให้ลูกมัวหมอง ขุนไพรเป็นถึงลูกพระน้ำพระยา แต่ขุนสักเป็นใครก็ไม่รู้ หัวนอนปลายเท้าก็ไม่มี”
คำพูดของแม่ทำให้คุณเทียนเถียงไม่ออก
ได้แต่ส่งสายตาหาพ่อ พระยาราชพฤกษ์ไมตรีก็
ไม่ทำให้ลูกสาวผิดหวัง ช่วยเตือนสติภรรยาไม่ให้มีอคติกับขุนสักที่มีพื้นเพครอบครัวเป็นเด็กวัดมาก่อนเหมือนตน
“ฉันไม่อยากให้คุณหญิงเอาเรื่องชาติตระกูล ยศถาบรรดาศักดิ์มาเป็นข้อแม้ในการเลือกคู่ครองของลูก คนเราเลือกเกิดไม่ได้แต่เลือกที่จะกระทำได้” พูดจบก็หันหาลูกสาวคนเดียว “อย่ากังวลเลยเทียนหยดฟ้า...ใครที่รักลูกของพ่อจริง และลูกพ่อรักเขาจริงๆ พ่อยินดีจะรับเขามาเป็นเขยทั้งนั้น”
“ลูกกราบขอบพระคุณเจ้าคุณพ่อมากค่ะ
แต่ลูกยังไม่คิดเรื่องออกเรือนจริงๆค่ะ”
สองพ่อลูกเข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ยจนคุณหญิงมณฑาอดหมั่นไส้ไม่ได้ ยิ่งได้ยินสามีพูดอย่างคน
มีห่วงว่าอยากให้ลูกสาวเป็นฝั่งเป็นฝากับคนดีๆ
ก่อนตาย ยิ่งอดไม่ได้ แกล้งเหน็บ
“ถ้าเช่นนั้น...ก่อนตายคุณพี่ก็ช่วยเลือกคู่ครองที่เป็นคนดีให้ลูกให้หลานด้วยนะคะ”
พระยาราชพฤกษ์ไมตรีไม่ถือสา รู้ดีว่าภายใต้ท่าทางดุๆ ภรรยาคู่ชีวิตก็ห่วงใยลูกสาวคนเดียวไม่ต่างกัน คุณหญิงมณฑาถอนใจยาว เปรยเซ็งๆถึงเรื่องที่ทำให้เธอกังวลมาหลายวัน
“พูดก็พูดเถอะ ตั้งแต่อิฉันไปคุยกับผีย่าหม้อนึ่ง แล้วท่านทำนายว่าแม่เทียนต้องคำสาปเรื่องความรัก อิฉันไม่สบายใจเลย เกรงว่าลูกจะเจ็บปวด แพ้ลมปากผู้ชายปากหวาน อิฉันล่ะห่วงนักแล”
คุณเทียนรับฟังด้วยสีหน้านิ่งสงบ แต่ในใจห่อเหี่ยวยิ่งนักเพราะเข้าใจดีว่าชายหนุ่มปากหวานคนนั้นคือใคร
ooooooo
ชายหนุ่มปากหวานที่คุณหญิงมณฑาหมายถึงคือขุนสัก ขุนนางหนุ่มรูปงามที่ทำให้ใครๆ ตกหลุมรักเพราะความสุภาพอ่อนโยนของเขา รวมทั้งเทียนหยดฟ้าหรือคุณเทียนที่เริ่มจะหวั่นไหวกับเขามากขึ้นทุกวัน
