ลิขิตรัก

เสาวณีตั้งท่าจะคุกเข่าขอความเมตตา อลิซต้องย่อตัวรั้งไว้ “อย่าค่ะ...อย่าทำแบบนี้”

“ยิ่งกว่านี้หม่อมฉันก็ทำ ชีวิตหม่อมฉันไม่เหลือใครแล้วนอกจากดวิน ที่ผ่านมาเขาทำงานอันตรายแค่ไหนหม่อมฉันไม่เคยกลัว แต่ถ้าเป็นงานที่ทำให้ฮรีสอซ...หม่อมฉันกลัว...หม่อมฉันกลัวจริงๆ”

แววตาแข็งกร้าวแต่เต็มไปด้วยความเจ็บปวดของเสาวณีทำให้อลิซพูดไม่ออก ความรู้สึกผิดถาโถมแทบยืนไม่อยู่ เสาวณีเห็นใจแต่คิดว่าต้องเด็ดขาด ทิ้งท้ายด้วยไม้ตายทันที

“ครอบครัวของเราอาจต้องคำสาปให้รับใช้ราชวงศ์ ฮรีสอซ แต่หม่อมฉันทนรับความสูญเสียจากประเทศนี้ไม่ไหวอีกแล้ว อย่าให้หม่อมฉันต้องเกลียดประเทศของพระองค์มากไปกว่านี้อีกเลย อย่ามายุ่งกับเราสองคนแม่ลูกอีกเลยนะเพคะ...อย่ายุ่งกับเราอีกเลย”

ooooooo

อลันหัวใจสลาย การสูญเสียพ่อแม่อย่างกะทันหันทำให้เขาตัดสินใจกลับฮรีสอซทันทีโดยไม่ยอมบอกใครแม้แต่แพน บอดี้การ์ดและพระสหายคนล่าสุดของเขา

เช่นเดียวกับดวินที่หัวใจถูกเฉือนเป็นสองเมื่อต้องเลือกระหว่างความรักกับอลิซและความรักของเสาวณีผู้เป็นแม่ ความแตกต่างระหว่างฐานันดรและความหวังของแม่ทำให้ดวินต้องตัดสินใจครั้งสำคัญขอถอนตัวจากหน้าที่องครักษ์ ศักดิ์ชายเป็นที่ปรึกษาที่ดีและส่งทีมอื่นไปดูแลอลิซแทน

เสาวณีเซอร์ไพรส์มากที่ลูกชายกลับบ้านมาดูแลเธอแทนการทำหน้าที่ส่งเสด็จเจ้าหญิงอลิซกลับฮรีสอซ ท่าทีเซื่องซึมของลูกชายคนเดียวทำให้อดคิดไม่ได้... หรือเธอจะทำผิด

แพนร้อนใจด้วยความเป็นห่วงอลันอยากตามหาแต่จำต้องละไว้ชั่วคราวเมื่ออลิซโทร.ขอความช่วยเหลืออยากนัดเจอดวินเพื่อบอกลาครั้งสุดท้าย

ดวินคิดหนักแต่สุดท้ายก็ยอมไปพบอลิซที่โบสถ์ซึ่งเคยเป็นสถานที่จัดงานแต่งงานของเขากับเธอ แพนรับหน้าที่ไปรับอลิซมาพบและคอยอย่างอดทนที่ด้านนอก

อลิซไม่รอช้าเปิดฉากต่อว่าเขาทันทีที่ไม่ยอมไปส่ง ดวินอึดอัดใจมากเฉไฉแก้ตัวว่าต้องดูแลแม่

“ต่อหน้าพระเจ้าอย่าโกหก!”

ดวินชะงักที่อลิซรู้ทัน อึกๆอักๆจนเธอทนไม่ไหวถามตรงๆ “แม่นายเคยพูดว่านายมีความตั้งใจจะแต่งงานเพียงแค่ครั้งเดียว การที่นายแต่งงานกับเรา ทำให้นายไม่ได้ทำตามที่ตัวเองต้องการหรือเปล่า”

“ไม่พระเจ้าค่ะ...กระหม่อมยังยืนยันจะแต่งงานเพียงครั้งเดียวเท่านั้นในชีวิต”

“นายจำได้ไหม...เมื่อวานที่เราบอกว่าเราคิดอะไรเราจะพูด เราจะไม่เก็บไว้ทำให้ต้องเสียดายเมื่อตายจากกัน เราอยากจะบอกนายว่า...เรา...”