ตอนที่ 10
ศพของเภตราถูกนำไปทิ้งในสวนสาธารณะ อลิซแทบคลั่งเมื่อรู้ว่าองครักษ์สาวคนสนิทตายเพราะสืบหาคนร้ายให้เธอ เคธตีหน้าเศร้าปลอบโยนญาติสาวตบตาคิงเฮนรี่ที่เดือดจัดและสั่งคำขาดไม่ให้หลานสาวทั้งสองโดยเฉพาะคนโปรดอย่างอลิซออกนอกวังจนกว่าจะหาคนมาดูแลแทนเภตราได้
สถานการณ์ในฮรีสอซระส่ำระสายมาก คิงเฮนรี่ไม่ไว้ใจใครและตัดสินใจส่งสารถึงศักดิ์ชายเพื่อขอหนึ่งในดีทีมของดวินมาเป็นองครักษ์อลิซ อลิซพยายามคัดค้านเพราะไม่อยากดึงดวินมาเกี่ยวข้องแต่สุดท้ายก็ขัดคำสั่งปู่ไม่ได้
ดวินลำบากใจมากเมื่อศักดิ์ชายเรียกตัวมาพบและตัดสินใจส่งกรรณกับหินไปอารักขาอลิซแทนตัวเองที่ห่วงราชนิกุลสาวใจแทบขาด เสาวณีเห็นอาการลูกชายแล้วยอมแพ้ เปิดอกตรงๆให้เขาเดินทางตามหัวใจ
“วินรู้ไหมตอนพ่อตายสิ่งที่ทำให้แม่เสียใจมากที่สุดคืออะไร”
“พ่อเห็นคนอื่นดีกว่าครอบครัว”
“ไม่ใช่...สิ่งที่ทำให้แม่เสียใจคือแม่ไม่ได้ทำอะไรเลยในเวลาที่พ่ออยู่ในอันตรายและเราต้องตายจากกันโดยไม่ได้ปรับความเข้าใจเพราะแม่มีทิฐิมากเกินไป”
เสาวณีหลับตานึกถึงความเจ็บปวดเมื่อหลายปีก่อน “พอพ่อตายแม่โยนความผิดทุกอย่างให้คิงเฮนรี่เพราะแม่ไม่อยากรับความจริง ตั้งแต่เจ้าหญิงกลับ แม่เห็นวินแล้วแม่นึกถึงตัวเอง เพราะทิฐิของแม่ไม่ยอมคุยกับพ่อ ทำเป็นไม่สนใจทั้งที่คิดถึงทุกลมหายใจ และวันนี้แม่ก็ไม่มีโอกาสได้คุยกับพ่ออีกเลย วันนี้แม่ไม่อยากให้วินต้องเสียโอกาสเหมือนแม่”
ดวินนิ่งไปอึดใจ เสาวณีถอนใจยาวก่อนจับบ่าลูกชาย “พรุ่งนี้แม่ต้องเดินทางไปราชการแล้ว...ไม่รู้จะได้เจอกันอีกทีเมื่อไหร่ แต่แม่อยากให้วินรู้ว่าไม่ว่าวินจะตัดสินใจเรื่องนี้ยังไงแม่เคารพในการตัดสินใจของลูกเสมอ”
ooooooo