ตอนที่ 10
“สำหรับผู้ต้องสงสัย ผู้พันดวินเห็นผู้ชายคนนึงลักษณะแปลกๆปะปนอยู่ในที่เกิดเหตุ”
“ถ้าเป็นแบบนี้แสดงว่าเราคิดผิดมาตลอดที่เข้าใจว่าท่านลุงกับโมนาอยู่เบื้องหลังการลอบสังหารเพราะต้องการตำแหน่งรัชทายาท เราไม่น่าสรุปอะไรโดยไม่มีหลักฐาน เรามันโง่จริงๆ ทำไมถึงคิดอะไรแย่ๆแบบนี้... เราผิดเอง”
การจากไปของอังเดรกับโมนาทำให้อลันเสียศูนย์อย่างแรง เช่นเดียวกับเคธและคิงเฮนรี่ ไม่คาดคิดว่าจะเกิดการสูญเสียโดยไม่มีใครตั้งตัวแบบนี้ อลิซพยายามตั้งสติควบคุมสถานการณ์ที่เมืองไทยและสั่งให้ทีมของ
ดวินตามหาตัวการวางระเบิดแต่ไม่ทันเริ่มคิงเฮนรี่ก็มีรับสั่งผ่านศักดิ์ชายให้เธอกลับฮรีสอซโดยเร็วที่สุด
ศักดิ์ชายโหมงานเกี่ยวกับราชวงศ์ประเทศฮรีสอซจนบ้านช่องไม่ได้กลับ อำไพเป็นห่วงแอบสืบจนรู้ว่าสามีหมกตัวในโรงพยาบาลแห่งหนึ่งจึงชวนเปรี้ยวไปดูให้เห็นกับตาว่าเขาทำงานหรือแอบเฝ้าไข้เมียน้อย แต่นอกจากจะหน้าแตกไม่รับเย็บเพราะไม่เจอผู้หญิงอื่น
ยังต้องอ้าปากค้างเมื่อรู้ว่านารีคือเจ้าหญิงอลิซรัชทายาทอันดับหนึ่งแห่งฮรีสอซ!
อำไพช็อกมาก ความจริงจากปากสามีและคำยืนยันจากเจ้าหญิงอลิซตัวจริงทำให้ทนเก็บความอึดอัดไม่ไหวแล่นไปบอกทุกอย่างแก่เสาวณีที่นอนพักในโรงพยาบาลเดียวกัน
เสาวณียอมรับว่าตกใจกับเรื่องราวทั้งหมดแต่คาใจความสัมพันธ์ระหว่างดวินกับอลิซมากกว่า เปรี้ยวไม่คิดมากเพราะไม่รู้เรื่องเสาวณีฝังใจเกี่ยวกับฮรีสอซ ส่วนอำไพบ่นเสียดายไม่หยุดเรื่องดวินกับอลิซจะไม่ใช่สามีภรรยากันจริงๆ
อำไพรู้เรื่องพ่อของดวินดีแต่ความช่างเม้าท์
เลยไม่ระวังปาก เสาวณีซึ่งยังไม่รู้ว่าอลิซเป็นเจ้าหญิงจากประเทศไหนพูดตามเนื้อผ้าว่าดวินยอมแต่งงานเพราะหน้าที่มากกว่าเพราะรักอลิซ
“เป็นเจ้าหญิงมาแต่งงานกับคนธรรมดามันเป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว ถ้าแต่งกันจริงๆน่าเสียใจมากกว่า ตอนนี้ฉันอยากรู้แค่ว่าตกลงแล้วผู้หญิงคนนี้เป็นเจ้าหญิงจากประเทศอะไร”
“เธอจะอยากรู้ไปทำไม รู้แค่ว่าเป็นเจ้าหญิงฉันก็ลมจะจับแล้วเนี่ย”
“เธอก็รู้เหตุผลที่สามีฉันต้องเสียชีวิตและฉันก็จะไม่ยอมให้ดวินเดินตามพ่อเขาเด็ดขาด”
“แต่สิ่งที่เกิดขึ้นกับสามีเธอมันอาจจะไม่เกิดขึ้นกับดวินก็ได้”