หนึ่งด้าวฟ้าเดียว

ออกพระราชาข่านด่าสิขันทินว่าโป้ปดมดเท็จขณะกำลังทะเลาะกัน พลันก็ต้องหยุดเมื่อมีเสียงเคาะประตู ออกพระราชาข่านอนุญาตให้เข้ามา ขันทอง พันหาญ และแน่นในชุดทาสก็ถือถาดใส่สำรับอาหารเข้ามา

ออกพระราชาข่านสั่งให้วางไว้ ทั้งสามจึงวางสำรับอาหารและน้ำดื่มไว้ที่โต๊ะกลางห้อง

สิขันทินมองทั้งสามอย่างสังเกตถามว่าพวกนี้เป็นใครไม่ใช่คนที่คอยรับใช้ตน ออกพระราชาข่านบอกว่าตนย้ายพวกนั้นไปที่อื่นแล้ว นับแต่นี้คนพวกนี้จะคอยรับใช้แทน สิขันทินตวาดว่าไม่เอา ตนต้องการคนเดิมเท่านั้น

ออกพระราชาข่านโมโหเสียงเข้มใส่ว่าอย่าเรื่องมากนักเลย สิขันทินชักกริชที่เอวออกมาตะคอกคืนว่าตนต้องการคนเดิม เพราะหากว่าคนพวกนี้เกิดสมคบกันทำร้ายตนระหว่างทางตนจะทำอย่างไร

แน่นเห็นท่าไม่ดีเข้าไปจับสิขันทินไว้ เลยถูกกริชตวัดบาดข้อมือเป็นแผล พันหาญกับขันทองเตรียมสู้ทันที ออกพระราชาข่านพุ่งเข้าไปล็อกตัวสิขันทินจากด้านหลังพยายามแย่งกริช สิขันทินยื้อกริชโวยวายว่า

“คิดจะฆ่าข้ารึ ข้าจะทูลองค์สุลต่านแล้วจะแจ้งราชสำนักอโยธยาว่าท่านทรยศ”

“หุบปากของเจ้าได้แล้ว เจ้าคิดจะแย่งตำแหน่งข้า พอข้าไม่ให้ก็ระแวงไปเองทั้งนั้น ไม่มีใครทำกระไรเจ้าสักหน่อย”

เกิดยื้อแย่งกริชกันพัลวัน กริชแทงเข้าท้องของสิขันทินเป็นแผลฉกรรจ์ เลือดทะลัก จนสิขันทินสิ้นใจตายออกพระราชาข่านมองกริชชุ่มเลือดในมือตกใจสุดขีด

ขันทองเครียดหนักเพราะขันทีใหม่ตายไม่ใช่เรื่องเล็กๆ พวกตนจะหาทางออกเรื่องนี้ยังไงดี

ooooooo

1 ปีผ่านไป...

ที่บ้านเศรษฐีมิ่ง ซึ่งเป็นโรงงานทำกระดาษที่ใหญ่ที่สุดในอยุธยา มีคนงานมากมาย พวกทาสชายยืนหน้าถมึงทึงล้อมทั่วบริเวณเรือนแน่นหนาราวกับจะเกิดศึกสงคราม

บนเรือน มิ่งคุยกับชื่นแม่เลี้ยงของแมงเม่าซึ่งเป็นน้องแท้ๆของแม่แมงเม่า และอินซึ่งเป็นเมียคนที่สองของม่วงพี่ชายแท้ๆของแมงเม่า

มิ่งถามว่าแมงเม่าเป็นอย่างไรบ้าง ชื่นบอกว่าอย่าห่วงเลย สงบเสงี่ยมเรียบร้อยเป็นผ้าพับไว้อยู่ในห้อง

“ต้องอย่างนี้สิ ดูตัวคราวนี้คุณท้าวท่านมาเป็นแม่สื่อด้วยตัวเอง จะขายขี้หน้าท่านไม่ได้เป็นอันขาด” มิ่งพอใจ

พอเดินมาถึงหน้าห้องแมงเม่า อินเคาะประตูบอกแมงเม่าว่าพ่อกับน้าชื่นมาหา แต่ไม่มีเสียงตอบจากข้างใน มิ่งเอะใจบอกให้เปิดประตูเข้าไปเลย แมงเม่าอาจจะไม่อยากดูตัวเลยตะแหง่แง่งอนเอา

แต่พออินเปิดประตูก็ตกใจเมื่อเห็นแมงเม่ากำลังปีนหน้าต่างจะกระโดดหนี พอเห็นทุกคนเข้ามาแมงเม่าก็โดดผลุงลงไปทันที มิ่งตกใจกลัวลูกกระดูกหัก แต่แมงเม่าโดดผลุงทิ้งย่อ ยิ้มหน้าเป็นบอกพ่อว่า

“กระดูกฉันไม่หักง่ายๆดอกพ่อ ฉันไปก่อนนะ เบื่ออยู่ห้องเต็มทนแล้ว ใครอยากอยู่แทนฉันก็อยู่ไปเถิด” ว่าแล้ววิ่งหนีไปทันที มิ่งมองตาม ถอนใจส่ายหน้า บ่นออด

“ทำไมลูกสาวข้าถึงได้แก่นกะโหลกขนาดนี้”

แต่ชื่นกับอินกลับยิ้มเอ็นดูความแก่นกะโหลกของแมงเม่า

แมงเม่าไปย่านร้านค้ากับติ่นและผลคนงานในโรงกระดาษที่ยกแมงเม่าเป็นลูกพี่และไปไหน

มาไหนด้วยกันเสมอ แมงเม่าเดินดูและซื้อของในย่านร้านค้า เห็นติ่นกับผลก็ถามว่าซื้อของเสร็จหรือยังจะได้กลับเรือนกัน ติ่นบอกว่ายังซื้อไม่ได้เลย พวกทหารไม่ยอมให้เข้าไป