นางบาป

กิฟท์ต้องการพิสูจน์ว่าข้อสันนิษฐานของตัวเองถูก เห็นพายขับรถมาจอดหน้าโรงแรมบางบาปรีบเข้าไปทักทำไมวันนี้เอารถมาเอง เธอมีคิวถ่ายแค่สองวัน ก็เลยจะกลับก่อนไม่อยากรบกวนรถกองถ่ายไปส่ง

“กิฟท์นึกว่าพายกลัวจะอึดอัดที่คนอื่นจะเม้าท์เรื่องข่าวซะอีก”

“เปล่านี่คะไม่เห็นมีอะไรต้องอึดอัดเลย”

“แหม อย่าว่างั้นงี้เลยเรื่องแบบนี้ถ้าเกิดกับกิฟท์ กิฟท์อาจจะทำมากกว่าที่พายทำอีกนะ” กิฟท์พยายามตะล่อมถาม แม้พายจะแสดงอาการพิรุธออกมาแต่ก็ปากแข็งไม่ยอมรับว่าเป็นคนปล่อยข่าวนี้ ทำให้กิฟท์คิดไม่ตกใครกันแน่ที่อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้ จังหวะนั้นหน่อยเดินเข้ามาหาพาย

“พายขาพอดีแขกทางโรงแรมกรุ๊ปหนึ่งเขาขออยู่ต่อน่ะค่ะ ห้องมันเลยเต็มคืนนี้พายนอนกับพี่รินแทนได้ไหมคะ” หน่อยมองพายอย่างรอคำตอบ พายเห็นกิฟท์จ้องอยู่ ก็ยิ้มให้หน่อย

“ไม่มีปัญหาค่ะ งั้นพายเข้าห้องก่อนนะคะ” พายรับกุญแจจากหน่อยแล้วเดินแยกไป...

ขณะที่รินเดินคุยมากับปาลมาถึงหน้าห้องพักตัวเองซึ่งอยู่ใกล้กัน ต่างกำลังจะไขกุญแจห้อง มีเสียงพายร้องทักทั้งคู่ดังมาจากด้านหลัง ทั้งคู่ทักกลับตามมารยาท

“คืนนี้เรานอนด้วยกันนะคะพี่ริน หน่อยแจ้งว่าห้องเต็ม” ว่าแล้วพายเสียบคีย์การ์ดของตัวเองเปิดประตูเข้าห้อง รินยิ้มให้ปาลก่อนจะตามพายเข้าไป ครั้นเก็บข้าวของเสร็จเธอหันไปบอกพาย

“เดี๋ยวรินไปกองก่อนนะคะ ไปเตรียมโลฯแป๊บนึง อีกชั่วโมงรินให้รถตู้มารับพายนะคะ”

พายรับคำมองตามรินที่ออกจากห้องด้วยสีหน้าเรียบเฉย พอประตูห้องปิดเธอเปิดมือถือดูข่าวชิ้นนั้นเห็นคนถล่มรินยับ แม้จะรู้สึกผิดแต่ก็สะใจ เสียงเตือนแบตฯหมดดังขึ้น เธอเอาโทรศัพท์เสียบที่ชาร์จไปเสียบปลั๊กบนโต๊ะเครื่องแป้ง แล้วคว้าผ้าเช็ดตัวเข้าห้องน้ำ...

ฝ่ายรินเดินยังไม่ถึงโถงหน้าลิฟต์ ทีมงานโทร.แจ้งว่ารถตู้เต็ม เธอต้องขับรถไปเอง แต่ดันไม่ได้เอากุญแจรถติดมาด้วย ก็เลยกลับไปเอาที่ห้องพัก ได้ยินเสียงพายอาบน้ำอยู่ในห้องน้ำ ไม่ได้ส่งเสียงอะไร ครั้นเดินมาหยิบกุญแจในกระเป๋าที่วางไว้ข้างโต๊ะเครื่องแป้ง มือถือของพายที่ชาร์จไว้มีสายเรียกเข้า

รินไม่ได้สนใจหากุญแจรถเจอขยับจะไป แต่ต้องชะงักเมื่อสายเรียกเข้าหลุดไปที่หน้าจอค้างภาพปาลกับพาย เธอแปลกใจหยิบมาดู เห็นพายออนจากเฟซบุ๊กชื่อ “ตัวสำรอง” ตระหนักในทันทีว่าคนที่อยู่เบื้องหลังข่าวโจมตีเธอคือพายนั่นเอง รีบวางโทรศัพท์ไว้อย่างเดิมแล้วออกจากห้องไปอย่างเงียบกริบ...