นางบาป
ตอนที่ 9
จากนั้นไม่นาน รินนั่งมอเตอร์ไซค์รับจ้างไปหาปาลที่บ้าน ขอโทษเขากับแม่ปุกที่มาดึกไปหน่อย
“ไม่เป็นไร ผมรอได้ นานกว่านี้ก็รอได้” ปาลดีใจยิ้มกว้างปากเกือบถึงรูหู แม่ปุกแปลกใจไหนปาลบอกว่าเธอมาไม่ได้เพราะติดงานแล้วนี่เคลียร์งานเสร็จแล้วหรือ รินรับคำไม่เต็มปากนัก
“นี่ อย่าว่างั้นงี้นะลูก แต่รินรู้ไหมงานกะคานน่ะมันออกเสียงใกล้กันมากนะลูก อย่าอยู่กับมันเยอะไม่ดี”
“โธ่แม่...เออริน คุณอยู่กับแม่ไปก่อนนะผมไปอุ่นอาหารมาให้” พูดจบปาลเดินหายเข้าไปในครัวทิ้งให้รินนั่งคุยกับแม่ปุก การมาพบกับท่านครั้งนี้ทำให้เธอได้รู้ประวัติคร่าวๆของปาลว่าเขาโตขึ้นมาได้โดยคุณแม่เลี้ยงเดี่ยว พ่อทิ้งแม่ไปมีเมียใหม่ตั้งแต่เขายังเด็ก ทีแรกเขาเกือบจะต้องไปอยู่กับพ่อ แต่เขาทำฤทธิ์จนเมียใหม่ของพ่อทนไม่ได้ พ่อก็เลยส่งเขากลับมาอยู่กับแม่
“คุณน้าเก่งจังเลยนะคะ เป็นรินคงทำไม่ได้”
“ก็ได้แม่เรานั่นแหละช่วยปรับทุกข์เวลาน้าใกล้บ้า อีกอย่างปาลเขาก็ช่วยน้าได้เยอะ ตอนสาวๆน้าเป็นแอร์ต้องบินไปบินมา บางทีต้องทิ้งปาลเขาไว้คนเดียว เขาก็อยู่ของเขาได้”
ปาลออกมาจากครัวพร้อมกับแกงส้มปักษ์ใต้หอมกรุ่นที่ลงมือตำน้ำพริกแกงเองหวังให้อาหารใต้ที่เขาปรุงจะทำให้เธอคลายความคิดถึงบ้านไปได้บ้าง แม้รสชาติจะสู้ฝีมือแม่ตัวเองไม่ได้ แต่รินก็กินอย่างเอร็ดอร่อยไม่ให้เสียน้ำใจคนทำ แม่ปุกปล่อยให้สองหนุ่มสาวคุยกันไป ตัวเองแอบออกมาโทร.หาแม่ของรินเสนอให้หมั้นกันไว้ก่อน ขืนรอให้เอ่ยปากขอกันเอง เกรงจะไม่สำเร็จ
“ลูกฉันมันก็ขี้เกรงใจ ส่วนลูกสาวเธอก็ปากแข็ง แต่...เคมีเข้ากันดี๊ดีนะ ฉันว่า” แม่ปุกพูดไปหัวเราะไปมีความสุขที่ลูกชายจะมีแฟนเป็นตัวเป็นตนกับเขาสักที...
กินข้าวเสร็จ ปาลพารินมานั่งเล่นที่สนามหญ้าหน้าบ้านโดยมีจัมโบ้ทำหน้าที่เจ้าบ้านที่ดีชวนรินวิ่งเล่นอย่างสนุกสนาน หมาแก่อายุ 15 ปีเล่นได้พักเดียว วิ่งมาซุกข้างๆเจ้าของหอบแฮกๆ หลังคุยเรื่องสัพเพเหระ ปาลวกมาถามว่าทำไมเธอถึงเปลี่ยนใจมา ไม่อยู่ช่วยพี่ณุดูเทปต่อ รินสารภาพ ที่มาเพราะพี่ณุอยากให้มา
ปาลแปลกใจนี่เธอบอกพี่ณุด้วยหรือว่าแม่ของเขาชวนเธอกินข้าว เธอพยักหน้า เขาถึงกับออกปากดูเธอกับพี่ณุจะสนิทกันมาก
“ฉันรู้ว่าคุณอาจไม่ค่อยสบายใจเรื่องฉันกับพี่ณุ แต่ฉันก็อยากให้คุณเชื่อใจฉันเหมือนที่คุณขอให้ฉันเชื่อใจคุณเรื่องพาย ฉันกับพี่ณุเราเป็นอะไรไม่ได้...มากกว่าพี่น้องกัน และฉันให้สัญญากับพี่ณุไปแล้วว่า ฉันจะยอมเปิดใจให้คุณ แต่ถ้าคุณขอให้ฉันเลิกห่วง เลิกทำเพื่อพี่ณุ ฉันก็คง...”
“คุณลืมไปรึเปล่าว่าพี่ณุก็รุ่นพี่ผมเหมือนกัน ผมจะขอให้คุณเลิกห่วงพี่ณุทำไม ผมไม่รู้นะว่าคุณกังวลอะไรบ้าง แต่ผมอยากบอกคุณว่าต่อให้คุณเจออะไรก็ตามแต่เชื่อเถอะผมไม่ใช่คนเข้าใจอะไรยาก และก็คบง่ายกว่าที่คุณคิดเยอะ เราค่อยๆไปกันก็ได้ผมไม่รีบ เพราะแค่เวลานี้เท่าที่เป็นตอนนี้ ผมก็แฮปปี้มากแล้ว”
ooooooo
