นางบาป

“เดี๋ยวรินให้หน่อยโทร.ตามค่ะ” รินไม่ทันอ้าปากเรียกหน่อย ต้นในสภาพสวมแว่นดำเดินเนือยๆเข้ามา

มีเรื่องให้รินปวดหัวอีกจนได้เมื่อรถตู้โทร.มาแจ้งว่าไปรับวิษณุแล้วแต่ไม่เจอตัวไม่รู้หายไปไหน เธอลองโทร.หาเขาก็ติดต่อไม่ได้ บ่นอุบนี่เขาไปไหนของเขา บอลไม่ได้นอนที่ออฟฟิศเลยไม่รู้ว่าพี่ณุกลับมากี่โมง แอมแปร์หวั่นๆ อย่างไรชอบกล บ่นกับลูกหมีถ้าพี่ณุเทกองเหมือน

เมื่อวานตอนประชุมกันจะทำอย่างไร ลูกหมีไม่อยากให้วิตกกังวลกันไปใหญ่ชวนต้นไปแต่งหน้าแต่งตัวเตรียมเข้าฉาก

“ผมขอคุยอะไรด้วยหน่อยนะครับคุณริน” ว่าแล้วต้นเดินนำรินออกไป พอถึงมุมปลอดคนเธอถามว่า มีอะไรหรือเปล่า ต้นเล่าให้ฟังว่าเมื่อคืนพี่ณุแวะมาหาที่คอนโดฯที่พัก แต่ไม่ได้รอเจอตนแค่ทิ้งโปสต์การ์ดนี้ไว้ รินรับโปสต์การ์ดฉบับนั้นมาอ่านข้อความด้านหลัง

“ผมพยายามติดต่อเขาแต่ก็ติดต่อไม่ได้ ผมก็เลยตั้งใจว่าถ้าวันนี้มาเจอพี่ณุที่กองผมจะมาเคลียร์กับพี่ณุ แต่พอพี่ณุเงียบไปแบบนี้ ผมก็เริ่มมั่นใจแล้วว่าเมื่อวาน เขาคงตั้งใจจะมาลาผมแค่นั้น เขาไม่ได้บอกคุณรินเลยใช่ไหมครับว่าเขาไปไหน”

“ไม่ค่ะ รินเสียใจด้วยนะคะคุณต้น บางทีรินก็ไม่เข้าใจหลายๆอย่างที่พี่ณุทำเหมือนกัน”

 “ครับ แต่ผมก็ยังเคารพพี่ณุเหมือนเดิมอยู่ดีแล้วคุณรินจะทำยังไงกับกองถ่ายวันนี้ครับ”

รินคิดว่าถ้าพี่ณุไม่มาคงต้องยกกอง มีเสียงปาลดังขึ้นว่าจะเป็นคนมากำกับการถ่ายละครแทนพี่ณุเอง ทั้งคู่หันมองตามเสียงเห็นปาลเดินถือบทเข้ามาหน้าเครียดไม่แพ้กัน

“พี่ณุขอปรับบทใหม่นิดหน่อย คุณลองอ่านดูนะคุณต้น” ปาลยื่นบทให้ต้น รินงงเขาไปเจอพี่ณุที่ไหน ปาลเจอเมื่อคืนหลังเธอกลับไปแล้ว พี่ณุมาหาเขาที่บ้าน มีเรื่องอยากให้ช่วย แล้วเลื่อนบทที่แก้ไขใหม่ให้เขา พี่ณุอยากให้เขาช่วยกำกับละครตอนจบให้ บ่นว่าตัวเองพยายามแล้วแต่ไม่สามารถทำละครเรื่องนี้จนจบได้จริงๆ

“พี่อาจจะทำงานสารคดีมานานไป อยู่กับความจริงมากเกินไป แล้วยิ่งในฐานะที่พี่คือพระวนาเทพต้นเหตุของโศกนาฏกรรมทั้งหมดของเรื่องนี้ แต่พี่ก็ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงตำนาน ลบล้างความผิดให้นางหยาดได้ พี่ก็ไม่สามารถลบล้างความผิดให้ตัวเองในอดีตได้เหมือนกัน มันอาจจะดูเหมือนพี่หนีปัญหานะปาล แต่พี่ไม่รู้จะอธิบายความทรมานที่พี่รู้สึกให้ปาลเข้าใจได้อย่างไร”

“ผมพอเข้าใจนะครับ ถ้าพี่จะทำมันต่อไม่ได้ เรื่องทุกอย่างมันคงทำให้พี่รู้สึกขัดแย้งในใจเกินไป แต่พี่ณุครับ ผมก็ไม่เคยกำกับละครมาก่อน กลัวว่าทุกสิ่งที่พี่ทำมามันจะพังลงเพราะผม”

วิษณุปลอบว่าตนก็ไม่เคยทำละครมาก่อนเช่นกัน ปาลเป็นคนเก่งและยิ่งมีรินคอยช่วยประกบ ตนรู้ว่า ไม่มีอะไรต้องห่วงอีกต่อไปถ้าทุกอย่างอยู่ในมือของทั้งคู่ ปาลถอนใจหนักใจนี่รินยังไม่รู้เรื่องนี้ใช่ไหม วิษณุพยักหน้า ตนไม่กล้ารบกวนอะไรเธออีกแล้ว เธอสมควรมีความสุข

“ปาล...ปาลทำให้รินเขามีความสุขทีนะ เขาสมควรได้รับความรักดีๆและคนดีๆที่จะดูแลเขาได้”

“แล้วพี่จะบอกได้ไหมครับว่าพี่จะทำยังไงต่อไป”

วิษณุจะขอจบเรื่องทั้งหมดในแบบของตัวเอง แล้วเล่าแผนการที่เตรียมไว้ให้ฟัง

ooooooo